Ὅταν ἔχεις στήν πλάτη σου τήν μαχαιριά τῶν Τούρκων καί ἡ μισή Κύπρος βρίσκεται ὑπό ξένη κατοχή, δέν ὑπάρχει περίπτωση νά στηρίξεις, νά ἀποδεχθεῖς, νά ἀδιαφορήσεις ἐμπρός στήν εἰσβολή τῆς Ρωσσίας στήν Οὐκρανία.
Δέν ὑπάρχει «καλή» καί «κακή» εἰσβολή. Ὑπάρχει εἰσβολή! Ὅπως ὑπῆρξε στήν Πολωνία, μετά τήν ὑπογραφή τοῦ συμφώνου Ρίμπεντροπ (Γερμανία) καί Μολότωφ (ΕΣΣΔ), ὅπως ὑπῆρξε (ΕΣΣΔ) στήν Τσεχοσλοβακία τοῦ Ντοῦμπτσεκ τό 1968, ὅπως ὑπῆρξε στήν Οὑγγαρία τοῦ Ἴμρε Νάγκυ, τό 1956.
Δέν ἔχουμε, λοιπόν –ἄποψή μας– ἄλλη διέξοδο ἀπό τήν ἀποδοκιμασία τῆς ρωσσικῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία. Τώρα, τό μέχρι σέ ποιόν βαθμό πρέπει νά φθάνει ἡ ἀνάμιξή μας στόν ἐκεῖ διεξαγόμενο πόλεμο, εἶναι ἄλλο θέμα. Πάντως, ὡς Ἑλλάς, ἡ ὁποία (πρέπει νά) φέρει βαρέως τήν τουρκική εἰσβολή, δέν θά ἦταν δυνατόν νά συμφωνήσουμε μέ τούς ἀλαλαγμούς τῶν ὀπαδῶν τοῦ «ξανθοῦ γένους» καί τοῦ «Μόσκοβου», πού ποτέ μέχρι σήμερα δέν μᾶς στήριξε καί πού συνέβαλε ὡς κομμουνιστική Ρωσσία ἀλλά καί ὡς ΕΣΣΔ τόσο στήν ἐθνική τραγωδία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὅσο καί στόν τραγικό γιά τήν χώρα Ἐμφύλιο, πού τήν πῆγε πενῆντα χρόνια πίσω. Συνεπῶς, καλῶς «εἴμαστε μέ τήν Οὐκρανία».
Ἐμεῖς, ὅμως, εἴμαστε καί μιά μεγάλη –πρώτη στόν κόσμο– ναυτιλιακή δύναμη.
Ἐμεῖς, σήμερα, ἔχουμε περισσότερα ἀπό ἐνενῆντα βαπόρια καθηλωμένα στόν Δούναβη, μέ ὑπαιτιότητα τῶν οὐκρανικῶν Ἀρχῶν. Ἐνενῆντα πλοῖα, περιμένουν δέκα καί δεκαπέντε ἡμέρες γιά νά μποῦν στά λιμάνια Izmail, Reni καί Kilya καί νά φορτώσουν. Κι ὕστερα, ἀφοῦ φορτώσουν τά σιτηρά, περιμένουν ἄλλες δέκα ἡμέρες γιά νά μπορέσουν νά βγοῦν ἀπό τό λιμάνι! Μέσος ὅρος ἀπώλειας, γιά κάθε βαπόρι, περίπου ἑκατόν πενῆντα χιλιάδες εὐρώ! Ἀφῆστε, δέ, ὅτι τά βαπόρια, ὅσο μένουν στήν μέσα ἤ τήν ἔξω «ράδα», κινδυνεύουν νά γίνουν στόχος τῶν ρωσσικῶν πυραύλων!
Δηλαδή, τί γίνεται ἐκεῖ; Γιατί αὐτή ἡ καθυστέρηση; Μά, ἐπειδή οἱ Οὐκρανοί δέν ἔχουν τόν ἀπαιτούμενο ἀριθμό «πιλότων», γιά νά βάζουν καί νά βγάζουν τά βαπόρια ἀπό τό λιμάνι, πού βρίσκεται στόν Δούναβη, ἀφήνοντας τούς ἀκίνητους, ἐπιπλέοντες, στόχους στήν ἀγωνία καί τήν ἀβεβαιότητα.
Δηλαδή, γιά νά τό καταλάβουμε καλύτερα. Ἐμεῖς, προχθές, μέσῳ τοῦ Πρωθυπουργοῦ μας, δηλώσαμε ὅτι θά ἐκπαιδεύουμε στήν Ἑλλάδα τούς Οὐκρανούς πιλότους, οἱ ὁποῖοι θά προσπαθήσουν νά κυβερνήσουν τά πολεμικά ἀεροσκάφη F-16, τά ὁποῖα θά τούς προμηθεύσει ἡ Δύση.
Ἔ, δέν εἶναι ὀλίγον σόλικο νά ἀδιαφορεῖ ἡ Οὐκρανία γιά τήν τύχη τῶν ἑλληνικῶν ἤ ἑλληνικῶν συμφερόντων πλοίων καί νά μήν προσλαμβάνει καμμιά δεκαπενταριά πιλότους, πού νά μποροῦν νά βάλουν καί νά βγάλουν τά βαπόρια στά οὐκρανικά λιμάνια στόν Δούναβη, πού βρίσκονται σέ καθαρά ἐμπόλεμη καί, ἄρα, ἄκρως ἐπικίνδυνη ζώνη; Μήπως θά πρέπει τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ἀλλά καί τό Ὑπουργεῖο Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας νά δοῦν τό πολύ σοβαρό αὐτό θέμα; Μήπως, παράλληλα μέ τούς Οὐκρανούς πιλότους τῶν F-16 πού θά μᾶς στείλει τό Κίεβο γιά ἐκπαίδευση, δέν κάνουν καί μιά προσπάθεια νά στείλουν καμμιά δεκαριά πιλότους (ἀμείβονται πολύ καλά), γιά νά διευκολύνουν τά ἑλληνικά βαπόρια; Τί στό καλό; Δέν ὑπάρχει ἀλληλεγγύη μεταξύ τῶν λαῶν μας;
