Τώρα, νά μέ συμπαθᾶτε, ἀλλά αὐτή ἡ ἱστορία μέ τήν «πέρσοναλ τρέινερ» τοῦ ὑφυπουργοῦ Μπόλαρη, ἡ ὁποία εἶχε προσληφθεῖ στό ὑπουργεῖο ὡς συμβασιοῦχος (ἔκτακτη), ἐγγίζει τά ὅρια τῆς φυλετικῆς διακρίσεως.
Παραιτήθηκε ἡ κυρία αὐτή ἀπό τήν θέση της, ἐπειδή δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες της μέ «κορμάκι» καί μέ «σορτσάκι». Δηλαδή τί θά περίμενε κανείς νά φορᾶ σέ μιά φωτογράφισή της μιά γυμνάστρια; Μπούργκα; Κελεμπία; Ταγιεράκι μάξι;
Δηλαδή μιά γυναίκα ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἀπασχόλησή της τήν γυμναστική καί ἀπό κοντά ἔχει καί τήν ἀδυναμία νά προβάλει τήν ἐπαγγελματική της δραστηριότητα ἀπό τά μέσα «κοινωνικῆς δικτυώσεως», γιατί δέν μπορεῖ νά φωτογραφηθεῖ μέ «κορμάκι», μέ «φορμάκι», μέ «σορτσάκι» καί «μακό»;
Μεταξύ μας καί πάλι, ἄν ὁ ὑφυπουργός εἶχε προσλάβει ὡς σύμβουλο ἕναν ἄνδρα, ὁ ὁποῖος ἀρέσκεται στό body building καί ποζάριζε στά «σόσιαλ» μέ τό μαγιό, θά μιλοῦσε κανείς; Ἄν ποζάριζε κάνοντας «ποντίκια» μέ σορτσάκι καί μακό ποιόν θά ἐνοχλοῦσε; Δηλαδή γιατί ἐνόχλησε ἡ κυρία «προσωπική γυμνάστρια»;
Θά σᾶς πῶ ἐγώ γιατί ἔγινε ὅλη αὐτή ἡ φασαρία. Ἐπειδή στήν Ἑλλάδα εἴμαστε ἀκόμη πίσω σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στά θέματα σωστῆς ἰσότητος τῶν φύλων. Ἐπειδή στήν Ἑλλάδα οἱ περισσότεροι ἄνδρες βλέπουν ἀκόμη τήν γυναίκα ὡς «διακόσμηση» –γιά νά μήν γράψω κάτι ἀκόμη χειρότερο.
Μιά χαρά κοπέλα εἶναι ἡ γυμνάστρια τήν ὁποία προσέλαβε (ὅπως τόσοι καί τόσοι ὑπουργοί προσλαμβάνουν) ὡς μετακλητή ὑπάλληλο ὁ κ. Μπόλαρης, ἀλλά αὐτό τό «μιά χαρά», ἕνα ὄμορφο σῶμα, ἕνα καλλίγραμμο θηλυκό, μιά ὄμορφη γυναίκα, πού «μοστράρει» τήν εἰκόνα της καί μάλιστα ἐνδεδυμένη ἐλαφρῶς, εἶναι «μπάνικο πρᾶμα», εἶναι «κόμματος», εἶναι «γκόμενα», εἶναι τόσα καί τόσα, ἐκτός ἀπό τό αὐτονόητο, ἤτοι «μιά ὄμορφη, καλοβαλμένη γυναίκα»!
Ἔλα, ὅμως, πού στήν Ἑλλάδα εἴμαστε (δηλαδή εἶναι πολλοί) ἀκόμη στήν ἐποχή πού μᾶς ἔλεγε ὁ ἀρχισυντάκτης «Ρέ σύ, βάλε καί λίγο μποῦτι στή σελίδα»! Ναί, ἔτσι ἔλεγαν. «Μποῦτι», λές καί μιλοῦσαν γιά κοτόπουλο ἤ ἀρνάκι γάλακτος. Ἄσε πού στά περιοδικά «ποικίλης ὕλης» ἔπρεπε νά πετᾶς ἀνά τρεῖς-τέσσερεις σελίδες καί ἕνα «μισόγυμνο» κορίτσι, κομμένο ἀπό κάποιο ξένο περιοδικό, ὥστε νά τραβᾶς τά μάτια τῶν στερημένων –τότε– ἀρσενικῶν.
Ὄχι, δέν εἶμαι «πολιτικαλκορεκτίλας», ἀλλά δέν μπορῶ καί τήν ὑποκρισία. Ὅπως σέ κάτι ταινίες, πού βλέπουν οἱ γυναῖκες τοῦ χωριοῦ τήν κούκλα πρωτευουσιάνα νά περπατάει στήν πλατεῖα, νά πέφτουν στό ἔδαφος τά σαγόνια τῶν ἀρσενικῶν, καί ἐκεῖνες νά ἀποροῦν. «Μά, τί τῆς βρίσκουν;»
Φυσικά, δέν περιμένω νά βγοῦν καί νά ὑπερασπισθοῦν τήν –ἤδη παραιτηθεῖσα– γυμνάστρια οἱ κυρίες ἐκεῖνες τῆς «Γενικῆς Γραμματείας Ἰσότητας». Ἐκεῖνες παρεμβαίνουν ὅταν θίγεται κάποια κυρία τοῦ «δικοῦ τους» χώρου. Ἡ γυμνάστρια εἶχε προσληφθεῖ ἀπό τόν κ. Μπόλαρη, ὅστις εἶναι «πασόκος», ὁπότε «ἄς μήν μποῦμε στήν μέση»…
Εἰλικρινῶς, λυπᾶμαι γιά τήν παραίτηση τῆς κυρίας. Καί οὐδέν ἔχω εἰς βάρος τῆς ἑτέρας μετακλητῆς, ἡ ὁποία ἔτυχε νά εἶναι καί πρώην «Στάρ Ἑλλάς». Ἀμάν, πιά, μέ τήν δῆθεν σεμνοτυφία. Ἐκτός καί ἄν ζηλέψαμε τήν ἠθική τοῦ σουλτάνου τοῦ Μπρουνέι! Ἐξακολουθήσατε, κ. Μπόλαρη…
