Ὅταν εἰσπράττεις τά ἐπίχειρα…

Ἀηδιαστικά εἶναι ὅσα συμβαίνουν τά τελευταῖα χρόνια στίς παρελάσεις. Ἀηδιαστικά καί ἐπικίνδυνα. Ἀλλά, μεταξύ μας, οἱ τελευταῖοι πού μποροῦν νά «καταδικάζουν» αὐτές τίς ἀλητεῖες εἶναι οἱ κυβερνῶντες.

Ἐκεῖνοι «ἤρξαντο χειρῶν ἀδίκων». Ἐκεῖνοι –δέν τό ξεχνοῦμε– πρωτοστάτησαν στά θλιβερά ἐπεισόδια στήν Θεσσαλονίκη, μέ τόν προπηλακισμό τοῦ ἀτυχοῦς τότε Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας Καρόλου Παπούλια. Ἐκεῖνοι, μέ ἐπί κεφαλῆς ὁρισμένους σημερινούς ἀξιωματούχους, καθύβριζαν ἱερά καί ὅσια, ἐκεῖνοι ἐπέδραμαν κατά τῆς ἐξέδρας τῶν «ἐπισήμων», ἐκεῖνοι βωμολοχοῦσαν.

Καί ἄν δέν κάνω λάθος, μεταξύ τῶν τότε προσαχθέντων γιά τά ἔκτροπα, ἦταν καί σημερινός πρωθυπουργικός σύμβουλος, τόν ὁποῖο μοσχολπηρώνουμε ἐμεῖς, οἱ πολῖτες, γιά νά γράφει γελοιότητες στά «σόσιαλ»…

«Κι ἐπειδή ἔκαναν ἐκεῖνοι τά ἀκατονόμαστα αἴσχη πρέπει νά τά κάνουν καί οἱ ἄλλοι;» θά μοῦ πεῖτε. Ὄχι, κατηγορηματικά ὄχι! Ἀλλά ὅταν κάποιος βάζει μπουρλότο στό δάσος, ἡ φωτιά δέν σβήνει ἀμέσως, ὅπως καλά γνωρίζουμε.

Τήν φωτιά, λοιπόν, τήν ἔβαλαν οἱ «ἀγανακτισμένοι», πού ἦταν κάθε καρυδιᾶς καρύδι, ἐκεῖ ὅπου συναγελάζονταν ἀκροδεξιοί καί «μπαχαλάκηδες» μέ «προοδευτικούς» ἐναντίον τοῦ «κοινοῦ ἐχθροῦ».

Κι ὅταν γυρίσει ὁ τροχός, δύσκολο νά τροχοπεδήσεις! Κι ὁ τροχός ἔκανε πολύ δρόμο καί «πάτησε κόσμο». Κι ἄν τό καλοσκεφτεῖ κανείς, ἐκεῖνα πού εἶχαν σωρευθεῖ τότε, ἀπό τό 2012 ὥς τό 2014, δέν ἦταν τόσα, ὅσα τά σημερινά. Τώρα, πλήν τῆς ὀργῆς γιά τήν οἰκονομική ἀσφυξία, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ τά δύο τρίτα τῶν Ἑλλήνων, ὑπάρχει καί ἡ ἀγανάκτηση γιά τό τεράστιο θέμα τῆς συμφωνίας τῶν Ψαράδων, μέ τήν ὁποία –κατά τήν ἄποψη τῶν περισσοτέρων Ἑλλήνων– ἔγιναν ἀπαράδεκτες παραχωρήσεις στούς γείτονές μας, μέ ἀποτέλεσμα νά βρισκόμαστε σήμερα σέ θέση ἀμύνης καί νά καταπίνουμε (ἡ κυβέρνηση δηλαδή) τίς προσβολές τήν μία μετά τήν ἄλλη. Καί δέν εἶναι μόνο ἡ ἀστοχία τῆς κομματικῆς δῆθεν διπλωματίας. Εἶναι καί τό θράσος ὁρισμένων, οἱ ὁποῖοι ἀντί νά «βάλουν τήν οὐρά στά σκέλια» δηλώνουν ὅτι «ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν εἶναι τό μεγαλύτερο διπλωματικό ἐπίτευγμα τῆς Ἑλλάδος ἀπό τό 1974!».

Ἀλλά δέν σταματᾶ ἐκεῖ ἡ ἐπικίνδυνη ἀφέλεια τῆς παρατάξεως, ἡ ὁποία σήμερα κυβερνᾶ. Βγαίνει κυβερνητικό στέλεχος καί δηλώνει ὅτι «τό Καστελλόριζο δέν ἀνήκει στό Αἰγαῖο»! Ὄχι τυχαῖα, φυσικά, ἀφοῦ ἡ γραμμή τοῦ «κάνε ὅ,τι μᾶς λένε μπᾶς καί δέν χάσουμε», ἔχει ἐπικρατήσει καί πλέον ὅ,τι ἔρχεται «παραγγελιά» ξεφουρνίζεται αὐθωρεί! Κι ὕστερα, ὁ ἐν λόγω «ἐξυπνάκιας», ἀπόβλητος τῆς οἰκολογίας, προσπαθεῖ νά κάνει μαθήματα Γεωγραφίας, λές καί δέν γνωρίζουμε τίς λεπτομέρειες τοῦ χάρτη. Ἀλλά, θεομπαίχτη ἀριβίστα καί ξέμπαρκε, δέν σοῦ ἔχει μιλήσει κανείς γιά τό «timing» στήν πολιτική; Ἀκόμη καί «ἐντολοδόχος» νά εἶναι κάποιος, ζυγίζει τά λόγια του, προσέχει, διότι τά ἐθνικά θέματα δέν εἶναι γιά εὐρεῖα κατανάλωση!

Γιά νά τελειώνουμε, λοιπόν: Ἀποδοκιμαστέα καί καταδικαστέα τά ὅποια ἔκτροπα στίς παρελάσεις καί τίς τελετές. Ἀλλά, βρέ ἀδελφέ, μήν περιμένεις «μπράβο» ὅταν διαπράττεις βαρύτατα σφάλματα. Μπορεῖ ὁ λαός νά ἔχει (;) κοντή μνήμη, ἀλλά καί τό ψέμα ἔχει κοντά ποδάρια. Καί μέ κοντά ποδάρια, δέν μπορεῖς νά τρέξεις…

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ