Διάβασα μετά προσοχῆς μεγάλης τά περί τῶν συγχαρητηρίων πού ἀπηύθυνε ὁ γενικός γραμματεύς τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος πρός συμπαθέστατη Ἑλληνίδα Εὐρωβουλευτή, ἡ ὁποία, ἀπαντῶντας σέ Ὁλλανδή συνάδελφό της, ὑπερασπίσθηκε τήν πατρίδα μας, τήν ὁποία ἡ ἐκπρόσωπος τῆς χώρας τῆς τουλίπας ἐπιχειρεῖ νά δυσφημεῖ παντοιοτρόπως.
Φυσικά καί δέν εἶναι ἡ χώρα μας τόσο «προοδευμένη» ὅσο ἡ Ὁλλανδία! Εἴμαστε δέ τόσο πίσω, πού ἀπαγορεύσαμε τά «ζελεδάκια καννάβεως», τά ὁποῖα γιά λίγο –εὐτυχῶς– διάστημα τά ἀγόραζαν τά παιδιά ἀπό τά περίπτερα καί στήν τάξη τοῦ μαθήματος …ἔβλεπαν «ἀγγέλους καί ἀγγελάκια», ὅπως ἀναφέρει καί τό λαϊκόν ἆσμα.
Φυσικά καί δέν εἴμεθα τόσο «προχω-», ὥστε νά πωλεῖται ἐλευθέρως τό «προυσαλιό», τό «καλαματιανό» καί τό «πυργιώτικο» στά «κόφφι-σόπ» ἤ νά βάζουμε τά «κορίτσια» στίς βιτρίνες!
Εὐτυχῶς, (ἀκόμη) δέν φθάσαμε μέχρις ἐκεῖ. Θά διαφωνήσουμε, ὅμως, μέ τήν συμπατριώτισσά μας, γιά τά θέματα τῆς ποιότητος ἀπονομῆς τῆς Δικαιοσύνης. Θά διαφωνήσουμε, πιστεύοντας ὅτι πρέπει πολλά νά ἀλλάξουν στόν συγκεκριμένο τομέα.
Καί πρίν ἀπό ὅλα, νά ἀλλάξουν οἱ συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ἀπονέμεται ἡ Δικαιοσύνη. Σέ χώρους πού θυμίζουν ἀχούρια, μέ σπασμένα καθίσματα, χωρίς ἐξόδους κινδύνου, μέ τουαλέττες στίς ὁποῖες εἶναι γραμμένα συνθήματα ὑπέρ τῆς «17 Νοέμβρη» (Πειραιᾶς), μέ ἀνελκυστῆρες πού κάθε τόσο ὑφίστανται βλάβες, μέ συνθῆκες θερμάνσεως ἀπρόβλεπτες (Ἀθήνα), σέ χώρους πού στεγάζονται ἐπάνω ἀπό «μπάρ» καί «καφωδεῖα» (Πειραιᾶς-Τρούμπα).
Εἶναι βέβαιον ὅτι ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες, μέ τόν κόσμο νά φωνασκεῖ στούς ἀνεπαρκεῖς διαδρόμους, μέ τούς ἀστυνομικούς νά μήν μποροῦν νά ἐφαρμόσουν τήν τάξη, πολύ δύσκολα μπορεῖ κάποιος νά ἔχει τήν ἀπαιτούμενη διάθεση γιά τήν ἀπό καθ’ ἕδρας ὀρθή κρίση.
Καλό θά εἶναι ἐπίσης νά ἐκλείψει τό ἄθλιο θέματα τῆς ἀνόδου τοῦ (τῆς) γραμματέως στήν ἕδρα, φέροντας μιά πυραμίδα φακέλων μέ δικογραφίες, καί νά ἀρχίζει ἡ δικάσιμος μέ τήν βεβαιότητα «ἀποκλείεται νά περατωθοῦν ὅλες οἱ ὑποθέσεις σέ μιά δικάσιμο» καί γιά τόν λόγο αὐτό νά δίνεται «ἀναβολή στήν ἀναβολή». Ὅπως στήν περίπτωση δίκης, κατά τήν ὁποία ὁ μηνυτής, πού ἔχει ὑποβάλει πρό …δωδεκαετίας μήνυση γιά «δυσφήμηση», δέν ἔχει πατήσει ποτέ στό Δικαστήριο (διότι ἄν πατήσει στήν Ἑλλάδα θά τόν «τσιμπήσουν» οἱ ἀρχές ὡς ἐνεχόμενο σέ μεγάλο πολιτικό-οἰκονομικό σκάνδαλο), ἡ δίκη ἔχει ἀναβληθεῖ μέχρι τώρα οὐκ ὀλίγες φορές ἐπειδή ὁ μηνυτής-φαντομᾶς ἀπουσίαζε καί τό δικαστήριο τοῦ ἔχει ἐπιβάλει ἐπανειλημμένως ποινή καί χρηματικό πρόστιμο.
Ἔ, λοιπόν, πρός γενικήν ἔκπληξη –ἡ δίκη διεξήχθη καί …ἐπεβλήθη ποινή (παρά τήν ἀθωωτική πρόταση τοῦ εἰσαγγελέως) στόν …πρό δωδεκαετίας μηνυθέντα, παρά τό ὅτι δέν παρέστη (γιά πολλοστή φορά) ὁ μηνυτής-φάντασμα (ἀγνώστου διαμονῆς), οὔτε ὑπῆρχε δικηγόρος πού νά τόν ἐκπροσωπεῖ!
Γιά νά μήν θυμηθοῦμε καί περίφημο πρώην ἀντιπρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου ὁ ὁποῖος ψήφισε. ..κατά τῆς εἰσηγήσεώς του (ὡς Ἀρεοπαγίτης) καί ἀμέσως προήχθη!
Χωρίς ἀμφιβολία, «κάτι δέν πάει καί τόσο καλά» μέ τήν ποιότητα ἀπονομῆς τῆς Δικαιοσύνης. Ἰδίως μέ αὐτούς τούς Νόμους περί «δυσφημήσεως», πού εἶναι γιά γέλια καί γιά κλάματα καί χρειάζονται ἀλλαγή ἐπειγόντως!
Μοῦ ἔλεγε φίλος νομικός, ὅτι στίς περισσότερες σοβαρές χῶρες, οἱ Δικαστές περνοῦν ἀπό δύσκολα καί διαφόρων εἰδῶν «τέστ» ἀνά τακτά διαστήματα. Θεωρῆστε βέβαιο ὅτι μέ τίς συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ἐργάζονται καί μέ τόν ἀπάνθρωπο ὄγκο τῶν ὑποθέσεων πού τούς ἀνατίθενται, οἱ Ἕλληνες δικαστές (καί εἰσαγγελεῖς) πολύ δύσκολα ἀντέχουν ψυχολογικῶς. Αὐτά, πρός γνῶσιν. Ἄν καί εἶναι, ὅλα, γνωστά!
Μ.Η.Τ. 232122