Ἡ παρωδία τοῦ Πανθεσσαλικοῦ Σταδίου

Σάν καλός φίλαθλος, πού λέτε, στήθηκα προχθές στήν τηλεόρασή μου γιά νά δῶ τρεῖς εὐρωπαϊκούς τελικούς Κυπέλλου σέ Ἀγγλία, Ἑλλάδα καί Γερμανία.

Μαγεία, νά βλέπεις τελικό μεταξύ τῶν δύο μεγάλων ὁμάδων τοῦ Μάντσεστερ Σίτυ ἐναντίον Γιουνάιτεντ. Οἱ Κόκκινοι ἐναντίον τῶν Μπλέ. Ὅπως συμβαίνει σέ ὅλα τά μεγάλα –καί σοβαρά– λιμάνια τοῦ κόσμου. Λίβερπουλ-Ἔβερτον, Σίτυ-Γιουνάιτεντ, Ἐθνικός-Ὀλυμπιακός!

Μεγαλεῖο τό Γουέμπλεϋ! Ἑκατό χιλιάδες θεατές, ἀπό πενῆντα ἡ κάθε ὁμάδα. Ἀτμόσφαιρα πού ἀποπνέει ποδοσφαιρική ὑγεία, ἀθλητικό πολιτισμό, ὁμάδες πού κεντοῦν στό χορτάρι. Τό γήπεδο χαλί ἀπό μετάξι, ὁ ἀγῶνας ὅ,τι καλύτερο μπορεῖς νά φανταστεῖς. Καί στό τέλος, ἡ ἀποθέωση τῶν νικητῶν, ὑπό τό χειροκρότημα τῶν ἡττηθέντων. Πολιτισμός καί ἀποθέωση τῆς ἀγγλικῆς πεποιθήσεως ὅτι «football it’s only a game», ἤτοι «τό ποδόσφαιρο εἶναι ἁπλῶς, ἕνα παιγνίδι.»

Βεβαίως χάρηκα πού κέρδισε ἡ Γιουνάιτεντ, κι ἄς εἶναι Κόκκινη, ἐνῷ στήν Ἑλλάδα εἶμαι Μπλέ, μέ τόν Ἐθνικό, δηλαδή. Κι ὕστερα, γυρίζεις τό κουμπί στό Βερολῖνο, στό Ὀλυμπιακό Στάδιο. Κι ἐκεῖ κατάμεστες οἱ κερκίδες. Μιά ὁμάδα πρωταθλήτρια τῆς Α΄ Κατηγορίας, ἐναντίον μιᾶς μέσης ὁμάδας τῆς Δευτέρας Κατηγορίας. Λεβερκοῦζεν ἐναντίον Κάιζερσλάουτερν. Φυσικά, ὑποστηρίζαμε τούς μικρούς, οἱ ὁποῖοι τελικῶς ὑπέκυψαν, ἀλλά πάλαιψαν ὅσο μποροῦσαν. Ἀλήθεια, πότε εἴδαμε ὁμάδα τῆς Β΄ Κατηγορίας νά ἀγωνίζεται σέ τελικό Κυπέλλου στήν Ἑλλάδα;

Πᾶμε τώρα στόν δικό μας τελικό. Κατ’ ἀρχάς, τό Πανθεσσαλικό Στάδιο ἄδειο! Κάποιες προσκλήσεις καί κάποιες διαπιστεύσεις μόνο στίς κερκίδες. Θέαμα παγερό καί ἄρρωστο. Ἀνάλογο καί τό θέαμα τῶν δύο ὁμάδων, πού ἐκλήθησαν νά παίξουν σέ ἕναν τρισάθλιο (σχεδόν τσιμεντένιο) ἀγωνιστικό χῶρο! Τόν ἀγῶνα διαιτήτευσε γιά πρώτη φορά –στά ἑλληνικά χρονικά– γυναῖκα, ἡ περίφημη μαντάμ Φραπάρ, ἀπό τήν Γαλλία. Μιά ἐξαιρετική κυρία, ἡ ὁποία δέν δίστασε νά ἀποβάλει τρεῖς παῖκτες, οἱ ὁποῖοι ὑπερέβησαν τά (κυριολεκτικῶς) ἐσκαμμένα!

Ἄθλιο τό θέαμα, ἄθλιο τό γήπεδο, ἄθλιος καί ὁ πρόεδρος τῶν ἡττημένων, ὁ ὁποῖος, ἐπειδή ἡ ὁμάδα του ἔχασε στό τελευταῖο λεπτό τό μάτς μέ ἕνα ἀπολύτως κανονικό γκόλ, ἔτρεξε νά ἐπιτεθεῖ σέ μιά γυναῖκα (!), καί μάλιστα ἀπό τήν Γαλλία, διαιτητή! Καί μόνο γιά αὐτήν του τήν ἐνέργεια, ἔπρεπε νά ἔχει ἤδη ἀποβληθεῖ ἐφ’ ὅρου ζωῆς ἀπό αὐτό πού ἀποκαλεῖται «ἑλληνικό ποδόσφαιρο». Ἤδη ἡ μεγάλη γαλλική ἀθλητική ἐφημερίδα «L’ Équipe» ἀνέφερε τό περιστατικό στήν χθεσινή της ἔκδοση! Ρεζιλίκια, δηλαδή, διεθνῶς, ἐπειδή μιά ὁμάδα πού ἔπαιξε «κλωτοσκούφι» (ὄχι ὅτι οἱ ἄλλοι ἔπαιξαν πολύ καλύτερα, ἀλλά πάντως, καλύτερα) ἔχασε τόν ἀγῶνα ἀπό ἕνα κραυγαλέο λάθος τῶν ἀμυντικῶν της!

Καί ἡ τραγωδία συνεχίσθηκε μέ τήν παρωδία τῆς «τελετῆς ἀπονομῆς» τοῦ Κυπέλλου στόν νικητή. Ἀπεῖχε τῆς τελετῆς ἡ ἡττηθεῖσα ὁμάδα! Δηλαδή ἐπειδή ἔχασε ὁ Ἄρης, ἔπρεπε οἱ ἀθλητές του νά στερηθοῦν τήν χαρά τῆς ἀπονομῆς τοῦ μεταλλίου τους; Τί σόι ἄνθρωποι εἶναι τελικῶς αὐτοί πού διαχειρίζονται τό ἑλληνικό ποδόσφαιρο; Ὅ,τι καί νά ποῦμε, δικαιώνεται ἡ ΕΠΟ, ἡ ὁποία ἐπέμεινε στό νά γίνει τό μάτς κεκλεισμένων τῶν θυρῶν.

Φαντάζεστε νά εἴχαμε καί φιλάθλους; Ντροπή, ντροπή σέ ὅλους μας, δηλαδή!

Απόψεις

Ὁμιλεῖ ἡ ΝΔ τήν ἑλληνικήν;

Μανώλης Κοττάκης
«Street party», «save youth», «panic button», «voucher», «e-farming», «agro-innovation» στό κυβερνητικό λεξιλόγιο – Σέ «greeklish» τά νομοσχέδια – Ὀλίγος γλωσσικός ἐθνικισμός δέν βλάπτει – Ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Τσάτσο, τόν Παναγιώτη Κανελλόπουλο καί τόν Γεώργιο Ράλλη ἕως σήμερα, οἱ περιπέτειες τῆς γλώσσης

Ματαία ἡ συνάντησις

Εφημερίς Εστία
ΔΕΝ ΘΑ μποροῦσε νά βρεθεῖ χειροτέρα συγκυρία γιά τήν νέα συνάντηση τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη μετά τοῦ Τουρκοκυπρίου ἡγέτη Ἐρσίν Τατάρ, στήν Νέα Ὑόρκη, παρουσίᾳ τοῦ γενικοῦ γραμματέως τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνωμένων Ἐθνῶν.

Προειδοποιήσεις ΣΕΒ γιά τά δίδυμα ἐλλείμματα

Εφημερίς Εστία
ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ τοῦ ἀναπτυξιακοῦ νόμου καί τήν ἔνταξη σέ αὐτόν μεγάλων ἐπενδύσεων μέ φορολογικά κίνητρα ζητεῖ ὁ Πρόεδρος τοῦ ΣΕΒ κ. Σπῦρος Θεοδωρόπουλος.

Στίς συναυλίες εἶναι εὔκολο νά ἀκουσθοῦν τά φάλτσα

Δημήτρης Καπράνος
Νά μέ συμπαθᾶτε, κυρία μου, ἀλλά αὐτό τό θέμα μέ τήν «Συναυλία στό Καλλιμάρμαρο», τό βλέπω πολύ λάθος!

Σάββατον, 3 Ὀκτωβρίου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΙΝ!