ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023

Ἕνα χαμένο καφέ, δερμάτινο πορτοφόλι

Σηκώνομαι, πού λέτε τό πρωί, κάνω τό μπάνιο μου, πίνω ἕναν ἐσπρέσσο καί βγαίνω μέ κατεύθυνση τήν στάση τοῦ τρόλλεϋ.

Μέ τό πού φθάνω στήν μικρή πλατειούλα τῆς γειτονιᾶς μου, σκοντάφτω σέ ἕνα δερμάτινο καφέ πορτοφόλι. Σκύβω, τό μαζεύω καί κοιτάζω γύρω μήπως ἔχει πέσει ἀπό κάποιον περαστικό. Λίγο παρακάτω περπατᾶ ἕνας μεσόκοπος κύριος. Τόν φωνάζω καί τόν ρωτῶ ἄν ἔχασε τό πορτοφόλι του. «Τί νά τό κάνω τό πορτοφόλι; Μήπως ἔχω λεφτά νά βάλω μέσα;» ἀπαντᾶ γελῶντας. Βάζω τό πορτοφόλι στήν τσάντα μου καί φεύγω, ἀποφασισμένος νά τό παραδώσω στό ἀστυνομικό τμῆμα τοῦ Δημοτικοῦ Θεάτρου. Κατεβαίνω στήν πλατεῖα Κοραῆ, καί πρίν πάρω τόν δρόμο γιά τήν ἀστυνομία, συναντῶ ἕναν φίλο μου.

«Κάτσε νά πιοῦμε ἕναν καφέ» μοῦ λέει, καί σκέφτομαι ὅτι τό πορτοφόλι μπορεῖ νά περιμένει. «Ξέρεις, πρίν σέ συναντήσω βρῆκα στόν δρόμο ἕνα πορτοφόλι» τοῦ λέω καί τοῦ τό δείχνω. «Ἄνοιξέ το νά δεῖς τί ἔχει μέσα» μοῦ λέει ἐκεῖνος. Τό ἀνοίγω καί βλέπω ὅτι εἶναι γεμᾶτο πιστωτικές κάρτες, τήν ταυτότητα τοῦ –ὑποθέτω– κατόχου, τήν ἐπαγγελματική του ταυτότητα (τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου), κάποιες φωτογραφίες καί μία κάρτα ἑνός «κλειδαρᾶ». «Δέν ἔχει λεφτά μέσα, προφανῶς κάποιοι τοῦ τό βούτηξαν, πῆραν τά χρήματα καί τό πέταξαν» μοῦ λέει ὁ φίλος. Ψάχνω προσεκτικά στήν θήκη πού ὑπάρχουν οἱ φωτογραφίες καί βρίσκω μιά κάρτα, μέ τό ὄνομα καί τά τηλέφωνα ἑνός γνωστοῦ, παλαιοῦ δικηγόρου τοῦ Πειραιῶς. Θυμᾶμαι ὅμως ὅτι ἔχει πεθάνει πρίν ἀπό λίγα χρόνια, ἦταν φίλος γνωστός καί λογοτέχνης. Στήν κάρτα ὑπάρχει καί τηλέφωνο οἰκίας. Καλῶ καί μοῦ ἀπαντᾶ μιά γυναικεία φωνή. Ἐξηγῶ ποιός εἶμαι καί τί ἔχω βρεῖ, «εἶμαι ἡ μητέρα του» μοῦ λέει, καί μοῦ δίνει τόν ἀριθμό τοῦ κινητοῦ του τηλεφώνου.

Τηλεφωνῶ, ἀπαντᾶ ὁ κάτοχος καί μέ πληροφορεῖ ὅτι βρίσκεται στόν Πειραιᾶ, στά γραφεῖα τοῦ Πανεπιστημίου. «Ἔρχομαι ἀμέσως» ἀπαντᾶ, καί σέ λίγη ὥρα, στήν καφετέρια πού πίνουμε καφέ, καθώς ἡ παρέα ἔχει μεγαλώσει, ἐμφανίζεται ἕνας εὐγενέστατος νέος σχετικά ἄνδρας.
Στήν θέα τοῦ πορτοφολιοῦ σκάει ἕνα χαμόγελο μέχρι τ’ αὐτιά. «Χρήματα εἶχες μέσα;» τόν ρωτῶ, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική. «Δέν φαντάζεστε ἀπό τί μπελᾶ μέ γλυτώσατε. Καί μόνο ἡ διαδικασία ἀκυρώσεως τῶν καρτῶν, ἡ προσπάθεια νά ἐκδώσω καινούργιες καθώς δέν θά εἶχα τήν δυνατότητα ἀναλήψεως ἀπό τά ΑΤΜ, θά ἦταν ἀρκετή γιά νά μοῦ φάει ὁλόκληρες ἑβδομάδες» λέει ὁ παθών, πού ἀποδεικνύεται ἀναγνώστης τῆς ἐφημερίδας μας καί τῶν δικῶν μου πονημάτων.

Συζητᾶμε γιά τόν πατέρα του, θυμόμαστε τίς λογοτεχνικές του ἀνησυχίες καί τήν σχεδόν ἀδιάλειπτη παρουσία του σέ ὅλες τίς φιλολογικές ἐκδηλώσεις τῆς πόλεως, ἐκφράζει τήν συγκίνησή του πού μέ αὐτήν τήν εὐκαιρία συνάντησε φίλους τοῦ πατέρα του, τόν ὁποῖο ὑπεραγαποῦσε, καί πηγαίνει «νά κεράσει τούς καφέδες.»

«Οἱ κύριοι ἔχουν πληρώσει» τοῦ λέει ἡ κυρία πού μᾶς σερβίρει. «Σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι μέσα στήν ἑβδομάδα θά σᾶς τηλεφωνήσω καί θά πιοῦμε ἕνα κρασί στήν μνήμη τοῦ πατέρα μου» λέει καί φεύγει χαιρετῶντας εὐγενικά.

Κοίτα, φίλε μου, πόσα μπορεῖ νά κρύβει ἕνα καφέ δερμάτινο πορτοφόλι.

Απόψεις

Ἡ ἀντιφατική φυσιογνωμία τῆς ἱστορίας πού ἐζημίωσε δολίως τόν Ἑλληνισμό

Μανώλης Κοττάκης
Κίσσινγκερ: Διορατικός γιά τόν κόσμο, ἀποτελεσματικός γιά τήν χώρα του, «δολοφόνος», «χασάπης» καί «ἐγκληματίας» γιά τούς ἀδελφούς μας Κυπρίους

Ἐπιπολαιότητες…

Εφημερίς Εστία
MIA ΕΚΔΟΧΗ τῶν συγχρόνων μάνατζερς εἶναι, ὅταν ἀντιμετωπίζουν δυσκολίες, νά προχωροῦν στό ἑπόμενο βῆμα ἀφήνοντας ἄλυτο τό προηγηθέν ζήτημα.

Εὐρωεκλογές μέ ἑνιαία περιφέρεια καί ἐπιστολική ψῆφο!

Εφημερίς Εστία
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ἀσκήσεως τοῦ ἐκλογικοῦ δικαιώματός τους μέσῳ τῆς διαδικασίας τῆς ἐπιστολικῆς ψήφου θά ἔχουν στίς Εὐρωεκλογές τοῦ Μαΐου οἱ Ἕλληνες ἐκλογεῖς.

Τά Γλυπτά καί ὁ Παρθενών ἀνήκουν στήν Ἑλλάδα

Δημήτρης Καπράνος
Ἡ ἀπαράδεκτη στάση τοῦ «μαχαραγιᾶ-πρωθυπουργοῦ» τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου ἔναντι τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας μας σχολιάσθηκε ποικιλοτρόπως στά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως.

Σάββατον, 30 Νοεμβρίου 1963

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΤΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ