Ἕνα ἄχαρο καί ἄδικο, πλήν λαμπερό, ἐπάγγελμα

Ἄν ἀναρωτιέστε γιατί ἀποχαιρετῶ μέσῳ τῆς στήλης τούς συναδέλφους μου πού…

… σαλπάρουν γιά τό αἰώνιο ταξίδι, νά σᾶς τό ἐξηγήσω ἀμέσως. Ἡ δημοσιογραφία εἶναι ἕνα πολύ ἄχαρο καί ἄδικο ἐπάγγελμα. Ὅσο εἶσαι ἐνεργός, σέ θυμοῦνται ὅλοι! Θά σοῦ τηλεφωνήσουν ἤ θά σοῦ στείλουν ἕνα μήνυμα ἤ εὐχές στήν ἑορτή σου, θά σέ θυμηθοῦν μέ κάποια εὐχή τό Νέο Ἔτος καί τό Πάσχα, θά σοῦ τηλεφωνοῦν νά σοῦ ποῦν «τί καλά πού τά εἶπες (ἤ τά ἔγραψες) σήμερα» καί ἄλλα. Ὅταν ἀποσυρθεῖς, πέφτει μιά βαριά σκούρα αὐλαία, ὅλο αὐτό τό «συννεφάκι» στό ὁποῖο ζεῖς, χάνεται, καί σέ ξεχνοῦν…

Ποιός μιλοῦσε, τά τελευταῖα χρόνια, γιά τόν Νῖκο Νικολάου, τόν «πρύτανι» τοῦ οἰκονομικοῦ ρεπορτάζ, πού ἄνοιγε τήν πόρτα ὑπουργῶν καί πρωθυπουργῶν χωρίς νά τήν χτυπήσει; Κανείς, δυστυχῶς, ἐκτός ἀπό κάποιους φίλους, πού τόν βλέπαμε σέ ἐκεῖνο τό καφενεδάκι στήν Ἱπποκράτους. Ὁ Νῖκος ἔφυγε προχθές στά 91 του καί αὔριο θά γίνει ἕνας μικρός σωρός στάχτης, σέ μιά λήκυθο… Καί πρίν προλάβουμε νά τοῦ ποῦμε «ἀντίο», ἦλθε δεύτερο σόκ, μέ τόν ἀδόκητο χαμό τῆς φίλτατης καί στενῆς μας συνεργάτιδας, ἐδῶ, στήν «Ἑστία», τῆς Ζέζας Ζήκου! Τῆς καλῆς καί παλαιᾶς φίλης Ζέζας, μέ τήν ὁποία συνυπήρξαμε στό Ναυτιλιακό Ρεπορτάζ, ἐκείνη στήν «Ἐξπρές» κι ἐγώ στήν «Καθημερινή».

Ἕνας ἄνθρωπος εὐγενής, πού πρόσεχε τήν ἐμφάνιση καί τήν συμπεριφορά της, πού ξεχώριζε γιά τήν κατάρτιση καί τήν ἐπιμονή της.

Ἀπό τήν πρώτη στιγμή πού ἐμφανίσθηκε στό ρεπορτάζ, ἡ ἀεράτη αὐτή Κωνσταντινουπολίτισσα μᾶς ἔδωσε νά καταλάβουμε ὅτι εἴχαμε νά κάνουμε μέ ἕναν ἄνθρωπο δυναμικό, πού κατεῖχε τό ἀντικείμενο καί πού «ψαχνόταν» συνεχῶς.

Ἀργότερα, ὅταν ἡ «Καθημερινή» ἀγοράσθηκε ἀπό τόν Ἀριστείδη Ἀλαφοῦζο ἡ Ζέζα ἦλθε στήν ὁδό Σωκράτους, ὡς ἀναλύτρια σέ διεθνῆ οἰκονομικά θέματα, τά ὁποῖα κατεῖχε ἄριστα. Ἐνημερωνόταν διεξοδικά ἀπό τόν διεθνῆ Τύπο, εἶχε σημαντικές γνωριμίες σέ διεθνῆ κέντρα λήψεως ἀποφάσεων καί ἡ ἀρθρογραφία της ἀπέκτησε πολύ γρήγορα ἕνα πιστό καί ἐν πολλοῖς φανατικό, δικό της κοινό. Μέ βαθειά προσήλωση στά ἐθνικά μέ θέματα καί μέ ἰδιαίτερη εὐαισθησία στά ἑλληνοτουρκικά, ἄρχισε νά ἀρθρογραφεῖ στήν «Ἑστία τῆς Κυριακῆς» ὅπου ξανασμίξαμε! Λόγῳ τοῦ κορωνοϊοῦ, δέν μπορέσαμε νά συναντηθοῦμε ἀπό κοντά, ἀλλά μιλούσαμε στό τηλέφωνο. Ἐκείνη ζητῶντας νά μαθαίνει νέα ἀπό τόν χῶρο τῆς Ναυτιλίας, ἐγώ γιά νά μοῦ λέει τί συμβαίνει στό διεθνές οἰκονομικό στερέωμα. Καί πάντα, κλείναμε τή συζήτηση «ἄντε, νά τελειώσει αὐτό τό κακό καί νά πιοῦμε ἕνα καφεδάκι»…

Ἡ Ζέζα δέν εἶχε πεῖ σέ κανέναν ὅτι πάλευε μέ τήν ἀσθένεια. Καί ἐμεῖς δέν τό εἴχαμε πάρει χαμπάρι!

Μέ τήν ἀπώλεια τοῦ Νίκου Νικολάου, θυμηθήκαμε τόν ἄνθρωπο πού ἔδωσε στό οἰκονομικό ρεπορτάζ τό «ἁπλό-λαϊκό» πρόσωπο. Μέ τό ξαφνικό φευγιό τῆς Ζέζας, χάσαμε ἕναν πολύτιμο καί ἄξιο συνεργάτη, πού ἔδινε τόν δικό του, ἔνθερμα ἐθνικό, παλμό στό χαρτί τῆς «Εστίας», κάθε Κυριακή. Καλό εἶναι νά ἀποχαιρετᾶμε μέ γραφτά τούς δικούς μας ἀνθρώπους πού φεύγουν καί πού οἱ περισσότεροι δέν γίνονται πιά οὔτε «καρεδάκι» στά «κοινωνικά»…

Απόψεις

Ἡ Ρηγίλλης ὡς κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ γιά νέες ἐθνικές ὑποχωρήσεις

Μανώλης Κοττάκης
Τί προσανατολίζονται νά ἀπαντήσουν οἱ κύριοι Καραμανλῆς καί Σαμαρᾶς στήν πρόσκληση Μητσοτάκη νά παραστοῦν σέ πάρτυ δρόμου γιά τά γενέθλια τῆς ΝΔ

Ἡ γεωπολιτική ἀξία τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος

Εφημερίς Εστία
Η ΕΝΑΡΞΗ ἐνταξιακῶν διαπραγματεύσεων τῆς Ἀλβανίας μέ τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση (ΕΕ), στίς 15 Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ. κι ἡ ἀποσύνδεσή της ἀπό ἐκείνη τῶν Σκοπίων, ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ δεκαετής καθυστέρηση στήν ἀνάπτυξη τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος τελειώνει, καί ἕνας νέος ὁρίζων πολιτικῶν, οἰκονομικῶν καί γεωστρατηγικῶν ἐξελίξεων ἀνατέλλει.

Ἰράν καί ΗΠΑ στόν πόλεμο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς!

Εφημερίς Εστία
Τέλ Ἀβίβ.– Κλιμακώνεται ἡ πολεμική ἀντιπαράθεσις στήν Μέση Ἀνατολή, καθώς τό Ἰράν ἐξαπέλυσε συντονισμένη ἐπίθεση μέ ἑκατοντάδες πυραύλους κατά τοῦ Ἰσραήλ.

Μεγάλη ἀναταραχή, δίπλα στήν πόρτα μας

Δημήτρης Καπράνος
Κάποια στιγμή, ἡ ἱστορία θά ἀποκαλύψει τήν ἀνερμάτιστη πολιτική τῆς Δύσεως στό λεγόμενο Μεσανατολικό.

Παρασκευή, 2 Ὀκτωβρίου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ «ΔΩΡΕΑΝ» ΤΟ ΜΠΟΛΙ!…»