ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2025

Ἄς ρίξει τό κράτος τό βλέμμα στό «Μόν Ρεπό»…

Ὁ θάνατος τοῦ πρίγκηπος Φιλίππου ἔφερε στό προσκήνιο τό «Μόν Ρεπό»

Θυμᾶμαι τόν ἐκφωνητή τοῦ ἐθνικοῦ ἱδρύματος Ραδιοφωνίας νά διαβάζει τό ἀνακοινωθέν ἀπό τό Μεγάλο Βασιλικό Αὐλαρχεῖο: «Οἱ Βασιλεῖς ἀνεχώρησαν διά τήν θερινήν των κατοικίαν εἰς τό ἀνάκτορον τοῦ Μόν Ρεπό τῆς Κερκύρας»… Ἄρχιζε τήν μουρμούρα ὁ βενιζελικός πατέρας μου. «Ὅλο ρεπό ἔχουν αὐτοί. Μήπως δουλεύουν καθόλου; Πληρωμένα τά ἔχει ὁ λαός. Εἰς ὑγείαν τῶν κορόιδων διάγουν βίον ἀνθόσπαρτον!»…

«Νά μᾶς κάνεις τήν χάρη καί νά μήν λές ἀνακρίβειες. Τό ἔργο τῆς Φρειδερίκης εἶναι θεάρεστον καί νά σέβεσαι τόν θεσμό.» Ἀπαντοῦσε ἡ βασιλικότερη τῶν βασιλέων μητέρα, πού πρωτοστατοῦσε στίς ἐκδηλώσεις «προικοδοτήσεως ἀπόρων κορασίδων», τότε πού ἡ Φρειδερίκη ἀπένεμε βιβλιάρια καταθέσεων στά κορίτσια τῶν φτωχῶν οἰκογενειῶν… Βασιλικότατος ἦταν καί ὁ θεῖος μας, ὁ Παναγιώτης, «κουρεύς καλλιτέχνης», γνώστης τῆς γαλλικῆς καί ὅλων τῶν συγγραμμάτων πού ἔχουν γραφεῖ στά ἑλληνικά καί τά γαλλικά καί ἀναφέρονται στούς Βασιλεῖς τῶν Ἑλλήνων.

Στήν βεράντα τοῦ σπιτιοῦ μας, λοιπόν, ἕνα ἀπόγευμα, καθώς ὁ θεῖος κούρευε τόν πατέρα μου, «γνωρίστηκα» μέ τό «Μόν Ρεπό». Τό ραδιόφωνο μόλις εἶχε μεταδώσει τό ἀνακοινωθέν γιά τήν ἀναχώρηση τῆς βασιλικῆς οἰκογενείας γιά τήν Κέρκυρα καί ὁ θεῖος ἔκανε τό μοιραῖο λάθος. «Νά πᾶνε οἱ ἄρχοντες νά ξαποστάσουν στό ἐξοχικό τους» εἶπε, ἕτοιμος νά δακρύσει ἀπό τή συγκίνηση! Σέ ποιό ἐξοχικό τους, βρέ Παναγιώτη; Ἐγγλέζοι τό χτίσανε καί στόν λαό τῆς Κερκύρας ἔπρεπε νά ἔχει ἀποδοθεῖ, ὅπως ἔχουν ζητήσει πολλές φορές οἱ Κερκυραῖοι! Κι ἔτσι, μοῦ γεννήθηκε ἡ περιέργεια γιά τήν θερινή κατοικία τῶν βασιλέων καί ἀπό τόν Ἐλευθερουδάκη ἔμαθα ὅτι τό «Μόν Ρεπό» χτίστηκε ὡς θερινή κατοικία τοῦ Ἄγγλου Ἁρμοστοῦ τῆς Κερκύρας Frederic Adam γιά τά μάτια τῆς ὡραιότατης Κερκυραίας Νίνας Παλατιανοῦ. Ὅταν μᾶς ἀπεδόθησαν τά Ἑπτάνησα, τό ἐπιβλητικό κτίσμα καί τό τεράστιο κτῆμα, παραχωρήθηκε στόν βασιλέα Γεώργιο τόν Α΄, ὁ ὁποῖος καί τό ὀνόμασε «Μόν Ρεπό»…

Ἀπό τό 1995, ἔπειτα ἀπό μακρά δικαστική διαμάχη μέ τήν βασιλική οἰκογένεια, τό «Μόν Ρεπό» πέρασε στό ἑλληνικό δημόσιο κι ἔτσι ὁ Δῆμος τή Κερκύρας ἀπέκτησε ἕνα ὑπέροχο κτίσμα, πού περατώθηκε τό 1831 σέ σχέδια τοῦ ἀρχιτέκτονος Ἰωάννη Χρόνη, μέσα στό καταπράσινο κτῆμα τῶν 258 στρεμμάτων, τό ὁποῖο καταλαμβάνει τό μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ λόφου τῆς Ἀναλήψεως, ὅπου, κατά τόν Παυσανία, βρισκόταν ὅπου βρισκόταν ἡ ἀρχαία πόλις τῆς Κερκύρας ἡ Παλαιόπολις, ὅπως ἀποκαλεῖται σήμερα. Τό «παλατάκι» ἄρχισε νά ἀποκτᾶ τόν μῦθο του, ὅταν τό 1863 καί γιά μεγάλο χρονικό διάστημα φιλοξενήθηκε ἡ Αὐτοκράτειρα τῆς Αὐστροουγγαρίας, Ἐλισάβετ, ἡ «Θλιμμένη πριγκήπισσα Σίσσυ», ἡ ὁποία ἀγάπησε σφόδρα τό νησί τῆς Καλυψοῦς καί ἔκτισε τό περίφημο Ἀχίλλειο. Στό κτῆμα «Μόν Ρεπό» μπορεῖ ὁ ἐπισκέπτης νά διακρίνει τά ἐρείπια τῆς πεντάκλιτης βασιλικῆς τῆς Ἁγίας Κερκύρας, τῶν ἀρχῶν τοῦ 5ου αἰῶνα, ἡ ὁποία –κατά μία ἄποψη– οἰκοδομήθηκε στά θεμέλια τοῦ ρωμαϊκοῦ ὠδείου. Στήν εἴσοδο σώζονται οἱ δύο ραβωτοί κίονες κορινθιακοῦ ρυθμοῦ. Παρ’ ὅλες τίς φθορές, σώζονται ἀρκετά μέρη τοῦ ναοῦ καί κυρίως γλυπτά καί ψηφιδωτά δάπεδα. Μοῦ τηλεφώνησαν φίλοι ἀπό τήν Κέρκυρα χθές καί μοῦ εἶπαν ὅτι τό «Μόν Ρεπό» δέν εἶναι σέ καλή κατάσταση. Ἄς φροντίσει τό κράτος νά τό ἐπισκευάσει, ὅπως θά κάνει μέ τό Τατόι. Θά εἶναι ἕνα σπουδαῖο ἀξιοθέατο, ἰδίως γιά τούς Βρεταννούς ἐπισκέπτες, πού λατρεύουν τήν Κέρκυρα…

Απόψεις

«Πάντα η Αλεξάνδρεια» του Δημήτρη Στεφανάκη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Εφημερίς Εστία
Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες η Δάφνη Χάραμη έχασε τον πατέρα της Κώστα, το εργοστάσιό τους στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εθνικοποιήθηκε από το καθεστώς Νάσερ και το σπίτι τους σφραγίστηκε. Από τη Γιώτα Βαζούρα Ο Κωστής Χάραμης, πλέον, δεν υπήρχε και η ίδια δεν ήταν η κόρη του μεγιστάνα των αιγυπτιακών τσιγάρων. Η έπαυλη της οδού Αββασιδών, που αναγνώριζε για σπίτι της, έγινε ένα ξένο οίκημα, στο οποίο δεν της επιτρεπόταν πια να πατήσει το πόδι της. Η ίδια η Αλεξάνδρεια έγινε ξένη και αφιλόξενη, μια πόλη σκιών και ψιθύρων, με τη νεαρή να καλείται να διαπιστώσει με τον πιο σκληρό τρόπο «ότι τις πιο μεγάλες ανατροπές η μυθοπλασία τις δανείζεται από την πραγματικότητα». Ο Δημήτρης Στεφανάκης στο νέο του βιβλίο, που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, μας μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1961 σε μία πόλη- φάρο του ελληνισμού, την Αλεξάνδρεια, ακολουθώντας την πορεία της οικογένειας Χάραμη, που πρωτογνωρίσαμε στο παλαιότερο, πολυαγαπημένο και πολυβραβευμένο μυθιστόρημά του «Μέρες Αλεξάνδρειας». Αξιοποιώντας πραγματικά ιστορικά γεγονότα, στην προκειμένη περίπτωση το βαρύ πρόγραμμα των εθνικοποιήσεων των ξένων επιχειρήσεων από το καθεστώς Νάσερ, που οδήγησε στη μαζική έξοδο των Αιγυπτιωτών Ελλήνων, ο συγγραφέας μάς δίδει ένα συγκινητικό μυθιστόρημα για την αλλαγή, την […]

«Δικαιοσύνη μακριά ἀπό ἰσχυρά συμφέροντα καί ἀπό πολιτικές ἐπιδιώξεις»

Εφημερίς Εστία
Τί ἀπήντησε ἡ Ἕνωσις Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων στήν Πρόεδρο τοῦ Ἀρείου Πάγου- Ὀξεῖα ἀντίδρασις τῆς Εἰσαγγελέως τοῦ ΑΠ στό προσκλητήριο γιά τόν διαδικτυακό τραμπουκισμό τοῦ ἀνακριτοῦ

Ἡ λάβα τῶν Τεμπῶν

Μανώλης Κοττάκης
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ μέ μεγίστη προσοχή τίς δηλώσεις τῆς ἀξιότιμης Προέδρου καί τῆς ἀξιότιμης εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου κυριῶν Κλάπα-Χριστοδουλέα καί Ἀδειλίνη, οἱ ὁποῖες συνιστοῦν κυρίως τήν ἀπάντηση τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου μας στήν μακρά δήλωση τῆς Προέδρου τῶν Συγγενῶν Θυμάτων Τεμπῶν Μαρίας Καρυστιανοῦ γιά τήν πορεία τῆς ὑποθέσεως καί δευτερευόντως ἀσπίδα σέ διαδικτυακές ἐπιθέσεις πού δέχεται ὁ ἐφέτης ἀνακριτής κύριος Μπακαΐμης.

Νέος Πρόεδρος Δημοκρατίας ὁ Κωνσταντῖνος Τασούλας

Εφημερίς Εστία
Ο Κωνσταντῖνος Τασούλας μετακομίζει στήν Ἡρώδου Ἀττικοῦ, ἀφοῦ ἐξελέγη Πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, κατά τήν τέταρτη ψηφοφορία πού διεξήχθη χθές, μέ 160 ψήφους.

Τά χρόνια πού ὁ ἀθλητισμός δέν ἦταν ἀμειβόμενος

Δημήτρης Καπράνος
Διαφωνῶ μέ τόν χαρακτηρισμό «ὁ γηραιότερος ὀλυμπιονίκης», μέ τόν ὁποῖο τά περισσότερα μέσα ἐνημερώσεως ἀποχαιρέτησαν χθές τόν σπουδαῖο ἀθλητή καί ἄνθρωπο Γιῶργο Ρουμπάνη.