«Νά κάνετε σωστή διατροφή. Βάλτε τά ὄσπρια στό μενού τοῦ σπιτιοῦ σας, μαγειρέψτε κανά σπανακόρυζο, ἀποφύγετε τό κρέας, καλή εἶναι ἡ φάβα, ἡ φασολάδα, οἱ φακές»…
Ἄκουγα τόν φίλο μου, ἱκανότατο γαστρεντερολόγο, νά συμβουλεύει, ἀπό τό τηλέφωνο, ἕναν ἀσθενῆ του, καί ὁ νοῦς μου ἔτρεξε στά περασμένα.
Γιά σκέψου! Κάναμε ὑγιεινή διατροφή στά χρόνια πού τά βγάζαμε πέρα μέ δυσκολία. Τρεφόμασταν καλύτερα ὅταν Τετάρτη καί Παρασκευή εἴχαμε ὄσπρια, κρέας μόνο κάθε Κυριακή καί ψάρι κάθε δύο ἑβδομάδες.
Τρεφόμασταν σωστά ὅταν στό τραπέζι μας εἴχαμε λαχανόρυζο καί σαρδέλες κονσέρβα, ὅταν εἴχαμε φασολάδα μέ τή συνοδεία ρέγγας, φακές μέ τήν συνοδεία φέτας βαρελίσιας.Τρεφόμασταν κανονικά ὅταν ἀπολαμβάναμε κουκιά, σπανακόρυζο, ραδίκια ἤ ἰταλικά χόρτα μέ γαῦρο τηγανητό, σπανίως δέ μέ τίποτα κουτσομοῦρες ἤ ζαργάνες. Καί, φυσικά, ζυμαρικά κάθε Πέμπτη, μία φορά τήν ἑβδομάδα, ἐκτός ἐάν τήν Κυριακή εἴχαμε στόν φοῦρνο κρέας μέ τό κλασικό «κριθαράκι», ἤ πιό σωστά «γιουβέτσι μέ μανέστρα».
Καί σήμερα, γιά νά βροῦμε τίς τροφές πού τότε θεωρούσαμε «εὐτελεῖς», καταφεύγουμε σέ εἰδικά καταστήματα, ἀνακαλύπτουμε ὑλικά τά ὁποῖα χρησιμοποιοῦσαν οἱ γιαγιάδες μας καί ἐμεῖς τά ἔχουμε λησμονήσει. Ναί, δέν λέω, ἡ ἀλλαγή στόν τρόπο ζωῆς, τό γεγονός ὅτι τά ζευγάρια ἔμαθαν νά ἐργάζονται καί τά παιδιά νά «παραλαμβάνονται» ἀπό τόν Παιδικό σταθμό ἤ νά μεγαλώνουν μέ τούς παπποῦδες, συνέβαλε πολύ στήν ἀλλαγή τοῦ τρόπου τῆς διατροφῆς. Ἀρκεῖ νά καθίσετε λίγη ὥρα στό μπαλκόνι σας καί νά δεῖτε τά μηχανάκια τῶν «ντελιβεράδων» νά χτυποῦν κάθε τόσο τά κουδούνια τῶν πολυκατοικιῶν γιά νά ἀφήσουν τό «πακέτο» πού ἀποτελεῖ τό γεῦμα ἤ τό δεῖπνο τῆς οἰκογένειας! Σουβλάκια «τυλιχτά» ἤ «κεμπάπ μερίδες», μέ πατάτες προτηγανισμένες, «μπέργκερ» μέ διάφορες ἐπικαλύψεις, μακαρονάδες καί λοιπά ἐδέσματα, ἔχουν ἀπό καιρό ἀντικαταστήσει τήν κατσαρόλα ἤ τήν χύτρα ταχύτητας. Τό μαγείρεμα ἔπαψε νά ἀποτελεῖ βασικό συστατικό τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς καί τά πλαστικά μαχαιροπήρουνα χρησιμοποιοῦνται πολύ πιό συχνά ἀπό τά μεταλλικά. Μέ εὐχαρίστηση, ὡστόσο, διαπιστώνω ὅτι τά καταστήματα πού πουλοῦν παραδοσιακές τροφές, ἰδιαίτερα ἐκεῖνα στήν ὁδό Εὐριπίδου, γνωρίζουν «πιένες» τόν τελευταῖο καιρό. Ὅλο καί περισσότερες οἰκογένειες προσπαθοῦν νά ἐπιστρέψουν στήν πατροπαράδοτη «μεσογειακή διατροφή», τήν ὁποία οἱ δικές μας οἰκογένειες ἐφάρμοζαν, ὄχι ἐπειδή ἀκολουθοῦσαν κάποιες συμβουλές, ἀλλά ἀπό ἀνάγκη! Δέν ξέρω ἄν οἱ δικοί μας γονεῖς –ἐάν εἶχαν τήν οἰκονομική ἄνεση– θά προτιμοῦσαν τήν φασολάδα ἀντί γιά κάποιες ἄλλες, πιό «γκουρμέ» καί πιό «in» γευστικές ἀπολαύσεις. Νά, ὅμως, πού φθάσαμε στό σημεῖο νά πηγαίνεις σέ «σινιέ» ἑστιατόριο στό Κολωνάκι καί τό πρῶτο «γκουρμέ» πιάτο νά εἶναι τό σπανακόρυζο! «Ὥστε συνιστᾶς στούς ἀσθενεῖς σου τήν διατροφή τῶν γονιῶν μας! Δηλαδή νά ὑποθέσω ὅτι στό σπίτι σου μαγειρεύετε πλέον σπανακόρυζο καί φασολάδα!» εἶπα στό φίλο ἰατρό. «Νά σοῦ πῶ, αὐτή εἶναι ἡ σωστή διατροφική ἀγωγή πού πρέπει νά ἀκολουθεῖ ὁ καθένας μας, ἀρκεῖ νά τοῦ τό ἐπιτρέπει ὁ τρόπος ζωῆς του» μοῦ εἶπε καί παρήγγειλε ἀπό τό τηλέφωνο «δύο τυλιχτά μέ ἀπ’ ὅλα καί δύο κουτάκια κόκα-κόλα λάιτ!»
