Περί τοῦ ἐνδιαφέροντος καί περί τῶν εἰδήσεων

«Ψάχνουν νά βροῦν τούς ἕξι πού ψήφισαν “ὄχι” στήν παραπομπή τοῦ Παπαγγελόπουλου»…

… λέει τό ρεπορτάζ. Ὡραῖο θέμα γιά τούς πολιτικούς συντάκτες, ἰδιαίτερα ὅταν ἡ συνεχής καί πολύπλευρη κυβερνητική δραστηριότητα δέν ἀφήνει πολλά περιθώρια γιά ἄσκηση κριτικῆς. Πλανᾶται, ὅμως, πλάνην οἰκτράν, ὅποιος νομίζει ὅτι οἱ πολῖτες νοιάζονται πλέον γιά τά «σκάνδαλα» καί γιά τίς «προανακριτικές» καί τίς «ἐξεταστικές» τῆς Βουλῆς.

Κι ἄν ἔμεινε κάτι πού συζητήθηκε καί πού θά συζητεῖται ἀπό τήν προχθεσινή Ὁλομέλεια τῆς Βουλῆς, ἦταν ἡ «πικάντικη» ἀναφορά στά «φυσικά προσόντα» τοῦ Ρασπούτιν, ἀπό τόν ἀτυχῆ πολιτικό, στόν ὁποῖο ἔχει ἀποδοθεῖ ἡ σχετική μέ τόν «διαβολοκαλόγερο» τῆς τσαρικῆς αὐλῆς ἐπωνομασία… Χθές, λοιπόν, μοῦ τηλεφώνησε φίλος, παλαιός συμμαθητής ἐν σχολείω καί ὠδείω, διακεκριμένος ἐπιστήμων, πού σήμερα ζῆ στήν Γαλλία. «Πᾶμε νά πιοῦμε καφέ στό ὑπερῶον –μεγάλου σοῦπερ-μάρκετ;» μοῦ εἶπε.

Μοῦ προκάλεσε ἔκπληξη ὁ τόπος τόν ὁποῖον ἐπέλεξε. «Καλά, ποῦ τό ἀνακάλυψες τό ὑπερῶον μέ θέα θάλασσα; Λείπεις τόσα χρόνια!» τοῦ εἶπα καί εἶχε ἀμέσως τήν ἀπάντηση. «Ἔχω ἀλληλογραφία μέ φίλους καί μέ ἔχουν ἐνημερώσει ὅτι μέ ἕνα εὐρώ πίνεις καφέ σέ ἕνα ἀπολύτως πολιτισμένο καί μέ ἀπεριόριστη θέα θάλασσα περιβάλλον! Δέν εἴμαστε γιά σπατάλες τώρα!». Συζητώντας μαζί του, μέ θέα θάλασσα, ἀντελήφθην ὅτι τά πράγματα δέν εἶναι καλύτερα στήν Γαλλία. «Μπορεῖ νά ἔχουμε ὑψηλότερες ἀμοιβές καί συντάξεις, ἀλλά οἱ τιμές εἶναι πολύ ὑψηλές! Μέ κόπο τά φέρνω βόλτα μέ μία σύνταξη πού πλησιάζει τίς δύο χιλιάδες εὐρώ. Καί εἶμαι μόνος μου! Σκέψου νά εἶχα οἰκογένεια!» μοῦ εἶπε καί ἐν συνεχεία ἀπάντησε στήν ἐρώτησή μου: «Τί λέτε γιά ἐμᾶς ἐκεῖ πέρα;»… Μέ πληροφόρησε, λοιπόν, ὅτι καί στήν Γαλλία τό μεγάλο πρόβλημα εἶναι τό οἰκονομικό καί τό μεταναστευτικό καί ὅτι οἱ Γάλλοι ἔχουν ἀρχίσει νά αἰσθάνονται τό βάρος τοῦ δευτέρου, καθώς οἱ μουσουλμανικοί πληθυσμοί ἔχουν βρεθεῖ πολύ κοντά στίς ὀρθάνοιχτες πόρτες τοῦ ριζοσπαστισμοῦ.

«Γιά τήν Ἑλλάδα ἡ κυρίαρχη ἄποψη στήν Γαλλία εἶναι θετική. Ἡ πρόσφατη κυβερνητική ἀλλαγή ἀντιμετωπίζεται εὐνοϊκά, ἄρεσαν πολύ τά γαλλικά τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στήν συνέντευξη στήν γαλλική τηλεόραση! Στίς συζητήσεις μου μέ σκεπτόμενους Γάλλους, διαπιστώνω ὅτι προβληματίζονται καί μέμφονται τήν ΕΕ γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο χειρίζεται τό πρόβλημα τό ὁποῖο ἀντιμετωπίζει ἡ Ἑλλάδα μέ τίς συνεχεῖς ἀφίξεις μεταναστῶν καί προσφύγων. Οἱ Γάλλοι παραμένουν φίλοι τῆς Ἑλλάδας καί σέβονται τήν χώρα μας.»… Σέ λίγο, μέ ἔκπληξη εἶδα δύο παλαιούς συμμαθητές, νά πλησιάζουν θορυβωδῶς πρός τό μέρος μας. Συνταξιοῦχοι καί οἱ δυό, ὁ ἕνας πλοίαρχος σέ μεγάλα πετρελαιοφόρα καί ὁ ἄλλος ἰατρός, ἀπό ἐκείνους πού ὑπηρέτησαν πιστά τόν Ἱπποκράτη καί ἀπέφυγαν τόν Μαμμωνᾶ. Ἀγκαλιές, φιλιά, συγκίνηση καί, φυσικά, ἡ ἐρώτηση ἀπό τόν ἐξ ἀλλοδαπῆς φίλο πρός τούς ἄρτι ἀφιχθέντες ἀλλά καί ἐμένα: «Πῶς σᾶς φάνηκε ἡ χθεσινή συζήτηση στήν Βουλή γιά τόν “Ρασπούτιν”;».

«Ποιός ἀσχολεῖται μέ αὐτά, Δημητράκη; Κάτσε τώρα πού ἔχουμε ἐδῶ τόν δημοσιογράφο νά μᾶς ἀπαντήσει στό μεγάλο ἐρώτημα: Θά πάρουμε ἀναδρομικά καί πόσα;» εἶπαν οἱ δύο ἐν χορῶ! Καί ὁ νοῶν, νοείτω…