Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΘΑΝΟΥ δέν εἶναι ἕνα πρόσωπο δημοφιλές στόν κόσμο τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης.
Καί γιά λόγους ἀξιακούς ἀλλά καί γιά λόγους θεσμικούς. Ἀξιακούς, διότι σύμφωνα μέ τούς συντηρητικούς κώδικες ὅταν ἀνεβαίνεις στήν κορυφή τῆς πολιτειακῆς ἱεραρχίας τερματίζεις. Ποτέ, μά ποτέ, μά ποτέ, δέν κατεβαίνεις τήν σκάλα, ἀνάποδα. Ἡ κ. Θάνου τήν κατέβηκε. Ἡ ζωή τήν ἔφερε στήν κορυφή τῆς ἡγεσίας τοῦ ἀνωτάτου δικαστηρίου τῆς χώρας, τοῦ Ἀρείου Πάγου, καί ἔπειτα στήν πρωθυπουργία τῆς χώρας, σέ μιά ἐποχή ἐξόχως συγκλονιστική. Ἄλλοι στήν ζωή τους δέν ἔχουν κάνει οὔτε τά μισά.
Ἀλλά ἀμέσως μετά, ἡ κ. Θάνου ἀποφάσισε νά κατέβει τήν κλίμακα. Ἀπό πρωθυπουργός δέχθηκε νά γίνει νομική σύμβουλος πρωθυπουργοῦ. Καί μετά πρόεδρος τῆς μή συνταγματικῶς κατοχυρωμένης Ἐπιτροπῆς Ἀνταγωνισμοῦ. Λάθος. Ὅπως λάθος ἡ σχεδόν αὐτόματος μετάβασή της ἀπό τήν ἕδρα τῆς δικαστικῆς ἐξουσίας στήν καρδιά τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας. Δέν εἶναι ἡ μόνη, προηγήθηκαν καί ἀκολούθησαν κι ἄλλοι, ἀλλά λάθος! Ὡστόσο, τό ζήτημα μέ τήν νομοθέτηση ἀλλά καί μέ τούς θεσμούς δέν εἶναι ἡ ἀντιπάθειά μας καί ἡ κριτική μας γιά τά πρόσωπα, ἀλλά ἡ τήρηση τῶν κανόνων.
Ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἡ Κυβέρνηση δέν ἔχει πολιτική χημεία μέ τήν κ. Θάνου. Ἀντιλαμβανόμαστε πώς θέλει νά ἐλέγξει τήν κρίσιμη γιά τήν πολιτική της Ἐπιτροπή Ἀνταγωνισμοῦ. Διαβάζοντας ὅμως τήν διάταξη πού ἐτέθη πρός ψήφιση στό διυπουργικό νομοσχέδιο, συμπεραίνουμε πώς ἡ μέθοδός της θεσμικά, νομικά, κανονιστικά εἶναι ἐντελῶς λανθασμένη. Προκύπτουν ζητήματα καλῆς νομοθέτησης, ἀναδρομικότητας, ἀνεξαρτησίας τῶν ἀνεξαρτήτων ἀρχῶν! Τό θέμα ὑπερβαίνει κατά πολύ τήν κ. Θάνου. Τίθεται ζήτημα κανονιστικοῦ χαρακτῆρα, διότι οἱ νόμοι ρυθμίζουν ζητήματα πού ἀφοροῦν ἀόριστο ἀριθμό προσώπων. Ἡ διάταξη πού καθιερώνει ἀναδρομικό ἀσυμβίβαστο γιά ὅσους προέδρους ἀνεξαρτήτων ἀρχῶν ὑπηρέτησαν σέ νομικά γραφεῖα πρωθυπουργῶν, εἶναι ὁ ὁρισμός τῆς φωτογραφίας τῆς κ. Θάνου. Θά ἦτο τιμιώτερο νά περιέχει τό ὕψος της καί τήν κούπ της, γιά νά μήν καταλείπεται οὐδεμία ἀμφιβολία ὅτι ἀφορᾶ αὐτήν. Ἔπειτα ἀναδρομικότης, γιατί; Ἀπ’ ὅσο θυμᾶμαι, ἡ ΝΔ διεμαρτύρετο ἐντόνως γιά τήν πρόθεση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά καθιερώσει ἀναδρομικότητα στόν νόμο περί εὐθύνης ὑπουργῶν, μέ πρόσχημα τό θέμα τῆς δωροδοκίας ἐπ’ εὐκαιρία ἄσκησης καθηκόντων. Τώρα τί ἄλλαξε;
Καί τέλος. Στό κρίσιμο κομμάτι τοῦ ἀνταγωνισμοῦ ὅπου ὀλιγοπώλια ὅπως στό χῶρο διανομῆς Τύπου προσπαθοῦν νά ἐλέγξουν τήν ἀγορά, τό ζητούμενο γιά τό κράτος εἶναι νά ἐνισχύσει τήν ἀνεξαρτησία τῶν ἀρχῶν. Ὄχι νά παρεμβαίνει στήν λειτουργία τους. Διότι ἀπό τά πρόσωπα πού θά στελεχώσουν τήν ἀρχή μπορεῖ νά ἐξαχθοῦν ἐνδιαφέροντα συμπεράσματα γιά τήν ἀνεξαρτησία τῆς πολιτικῆς. Ὄχι τῶν ἀρχῶν. Καί ἄς μήν μᾶς διαφεύγει πώς ἄν ψηφιστεῖ ἡ διάταξη, πράγματι ἡ κ. Θάνου θά ἀποχωρήσει προώρως στήν ἀρχή τῆς θητείας της. Ἀλλά θά κερδίσει, μετά βεβαιότητος, μιά ἀποζημίωση μαμμούθ, πού θά τῆς ἐπιδικάσει ἡ δικαιοσύνη πού θά πληρώσουμε ὅλοι ἐμεῖς ἀπό τόν Προϋπολογισμό. Τό βέλτιστο σέ αὐτές τίς περιπτώσεις δέν εἶναι ἡ δημοκρατική παρέκκλιση ἀλλά ἡ ἀπομάκρυνση μέ συναινετικές διαδικασίες. Μακριά ἀπό τήν παραβίαση τοῦ Συντάγματος καί τῶν νόμων. Πάντα ὑπάρχουν τρόποι…
