ΠΡΙΝ ΑΠΟ μερικά χρόνια κυκλοφόρησε ἀπό τίς ἐκδόσεις «Περίπλους» ἕνα ἐνδιαφέρον βιβλιαράκι πού φέρει τόν τίτλο «The mafia manager».
Σ’ αὐτό περιέχονται κάποια γνωμικά ἀπό τήν πεῖρα πού ἀποκομίζουν οἱ μαφιόζοι κατά τήν δράση τους. Ἕνα ἀπό αὐτά ἰσχυρίζεται πώς «ἄν καθίσεις σέ ἕνα τραπέζι στό ὁποῖο κάθονται ἕξι, ἑπτά ἀκόμη καί δέν ἐντοπίσεις ἀπό τήν πρώτη στιγμή ποιός εἶναι τό κορόιδο, τότε τό …κορόιδο εἶσαι ἐσύ!»
Σέ αὐτή τήν φάση βρισκόμαστε στίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις. Ἔχουμε ἤδη καθίσει στό τραπέζι, κοιτᾶμε τούς ἀπέναντι, δέν ἔχουμε ἐντοπίσει τό κορόιδο, καί ἐπειδή ὑποψιαζόμαστε ποιό εἶναι τό κορόιδο, ἀλλά δέν θέλουμε νά παραδεχθοῦμε πώς εἴμαστε ἐμεῖς, τί κάνουμε; Ἰσχυριζόμαστε, ὡς χώρα, ὅτι εἴμαστε οἱ ἔξυπνοι τῆς παρέας. Ὅτι ἐμεῖς ἀναλαμβάνουμε δράση. Ὅτι ἐμεῖς ἔχουμε τάχα τήν πρωτοβουλία τῶν κινήσεων. Ὅτι ἐμεῖς ἐπιβάλλουμε τούς ὅρους τοῦ διαλόγου. Ἀλλά πολύ ἁπλά, αὐτό δέν συμβαίνει.
Σπεύσαμε νά ἐξαγγείλουμε πενταμερῆ διάσκεψη γιά τήν Μεσόγειο, ἰσχυριζόμενοι ὅτι εἶναι….. δική μας ἰδέα, καί οἱ γέλωτες στίς ξένες πρεσβεῖες τῶν Ἀθηνῶν ἀντηχοῦν μέχρι τό Μαξίμου. Σπεύσαμε νά ποῦμε ὅτι στήν πενταμερῆ αὐτή θά μετέχουμε ἐμεῖς, ἡ Τουρκία, ἡ Κύπρος, ἡ Αἴγυπτος καί ἡ Λιβύη, ἀλλά τώρα πού ξεκαθαρίζει τό τοπίο μᾶς λένε ὅτι θά μετάσχουν καί ἡ Ἀμερική καί ἡ Ἰταλία ἐνῷ στό βάθος προβάλλει καί τό Ἰσραήλ. Ὁ συσχετισμός ἐντελῶς ἀρνητικός γιά ἐμᾶς. Ὅλοι τους καί μόνοι μας. Χωρίς τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θάλασσας. Λέμε στόν κόσμο, καταχρηστικός ὁ πληθυντικός, τῆς εὐγενείας, ὅτι βάζουμε τέλος στήν …ἀκινησία καί ἐπινοοῦμε διάφορους ὡραίους ἀφηρημένους ὅρους γιά νά κάνουμε τόν κόσμο νά χαζέψει. Ὅπως οἱ ὅροι πού χρησιμοποιοῦσε χθές τό πρωί ἕνας καθηγητής διεθνῶν σχέσεων σέ τηλεοπτικό σταθμό, ὁ ὁποῖος μάλιστα (χάθηκαν οἱ διπλωμάτες;) ἀνέλαβε καί διπλωματικός σύμβουλος τοῦ Πρωθυπουργοῦ.
Ὅροι ὅπως «συναλλακτικός ρεαλισμός», «ὑγιής πατριωτισμός» ἐναντίον «διαιρετικοῦ λαϊκισμοῦ». Χρειάζεται φαντασία γιά νά σκηνοθετήσεις τήν μειοδοσία. Πρόκειται βέβαια καί τόν ἴδιο καθηγητή, ὁ ὁποῖος ἕξι μῆνες πρίν ἐξερράγη στό ἴδιο στούντιο καί κατηγοροῦσε τήν κυβέρνηση γιά τήν πολιτική της στά ἐθνικά θέματα μέ τή φράση «θά κατεβάσουμε τά σώβρακά μας» (ὑπάρχει τό βίντεο), ἀλλά αὐτά στίς μέρες μας εἶναι ψιλά γράμματα. Ἡ συνέπεια εἶναι πασέ, ἡ ὀσφυοκαμψία προελαύνει.
Πίσω ἀπό αὐτόν τόν «συναλλακτικό ρεαλισμό» καί τήν «διπλωματία τῶν διασυνδέσεων» ἡ ὁποία περιγράφηκε μέ τήν ἐκπληκτική φράση «νά παντρεύεις τά συμφέροντα ὅλων τῶν ἄλλων γιά νά ἐξυπηρετήσεις τό δικό σου συμφέρον» (μέ αὐτή τή λογική μᾶς ἐνέπλεξε ὁ Βενιζέλος στήν περιπέτεια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ἐξυπηρετήσαμε τό συμφέρον τῶν Ἄγγλων γιά νά ἐξυπηρετήσουμε καί τό δικό μας), κρύβονται ἄπειρα χιλιόμετρα μυστικοῦ διαλόγου μεταξύ Ἑλλάδος καί Τουρκίας τά ὁποῖα ἔχουν ἀρχίσει ἀπό τόν περασμένο Νοέμβριο. Ὅταν ὁ κύριος Γεραπετρίτης συμφώνησε μέ τόν κύριο Φιντάν νά ἀποχωρήσει τό ἰταλικό ἐρευνητικό ἀπό τήν Κάσο.
Κατόπιν συμφωνίας, φύγαμε ἀπό τήν Κάσο καί δέν δεχόμαστε διαψεύσεις. Καί ἐπειδή ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν ἔχει πεῖ ἄπειρα ψέματα δημοσίως ὅλο αὐτό τό διάστημα γιά νά κρύψει τήν παρασκηνιακή δράση του, ἐμεῖς θά ἐπιμείνουμε νά ἀποκαλύπτουμε τήν ἀλήθεια. Ἄς λέει ἐκεῖνος ὅτι θέματα κυριαρχίας εἶναι ἐκτός διαλόγου μέ τήν Τουρκία… Διάλογος γιά τά χωρικά ὕδατα πού εἶναι θέμα κυριαρχίας γίνεται μέ τούς Τούρκους. Καί γίνεται, διότι γιά τόν ὑπολογισμό τῆς ὑφαλοκρηπίδας καί τῆς ΑΟΖ πρέπει νά συντρέξουν δύο προϋποθέσεις: νά συμφωνήσουν τά μέρη ἀπό ποῦ μετρᾶνε, μέ ποιά γραμμή βάσεως (6, 8 ἤ 12 μίλια) καί ἐπί ποίου ἐδάφους. Ἐδῶ τίθεται ἀπό τήν Ἄγκυρα τό ζήτημα τῶν γκρίζων ζωνῶν, καί ἐμεῖς παίζουμε ἄμυνα.
Στήν πραγματικότητα, λοιπόν, θά πᾶμε σέ μιά μεγάλη «πενταμερῆ διάσκεψη» γιά ὁριοθέτηση θαλάσσιων ζωνῶν, μέ ἀρνητικό συσχετισμό, μέ χῶρες πού δέν ἀναγνωρίζουν τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας ὅπως τό ἐννοοῦμε ἐμεῖς, μέ χῶρες πού ὅλα αὐτά τά χρόνια ἐπιδεικνύουν εὐμενῆ οὐδετερότητα ὑπέρ τῆς Τουρκίας στό ζήτημα τῶν γκρίζων ζωνῶν (οἱ Ἰταλοί ἀπέκρυψαν ἔγγραφο πού εἶχαν στήν κατοχή τους γιά τήν ἑλληνικότητα τῶν Ἰμίων στό ἀποκορύφωμα τῆς κρίσεως τοῦ 1996, σήμερα εἶναι συνέταιροι μέ Τουρκία στήν Piaggio –οἱ ΗΠΑ ἐπίσης ἔνιψαν τάς χεῖρας τους), καί στό τέλος κάποιοι θά ἔχουν τό θράσος νά πανηγυρίσουν τήν ἧττα ὡς νίκη. Καί θά τήν συσκευάσουν μέ ὡραῖα κορδελάκια γιά νά πειστεῖ ὁ ἑλληνικός λαός.
Κάτι τελευταῖο: Μέ τήν πόλωση πού ἔχει ἀρχίσει νά διαμορφώνεται ἄς μήν ἀποκλειστεῖ τό ἐνδεχόμενο ἡ ὅποια συμφωνία νά ἀποτελέσει τήν αἰτία γιά πρόωρες ἐκλογές. Προκειμένου νά σκεπαστεῖ ἡ ἀκρίβεια καί ἡ διαφθορά. Ἡ πιθανότητα νά θέλουν κάποιοι νά καταστήσουν τόν ἑλληνικό λαό συνένοχο σέ μιά μνημειώδη ἑλληνική ὑποχώρηση, δέν θά πρέπει νά ἀποκλειστεῖ. Ἐμεῖς τά ἔχουμε πεῖ ἐδῶ καί καιρό μέ τό πρωτοσέλιδο «Κάλπες γιά τούς ὑδρογονάνθρακες». Σέ αὐτή τήν ἄσκηση ἄν τεθεῖ, δέν πρέπει νά πιαστεῖ κορόιδο ὁ ἑλληνικός λαός. Ὅπως εἶχε πεῖ καί ὁ Πάγκαλος, «δέν ὑπάρχουν ἔνοχες ἡγεσίες καί ἀθῶοι λαοί».