Τό ὅτι ζοῦμε σέ ἕνα κράτος πού ἀκόμη δέν ἔχει σταθεῖ στά πόδια του, δέν χρειάζεται ἰδιαίτερη εὐφυΐα γιά νά γίνει ἀντιληπτό. Τό βλέπεις καί διά γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ…
Τό ὅτι αὐτό τό κράτος ὀρθοπόδησε στά μεταπολεμικά χρόνια χάρις στήν δυτική βοήθεια, στόν ἥλιο καί τήν θάλασσά του, εἶναι ἐπίσης ὁρατό.
Ἥλιος καί θάλασσα, ὅμως, σημαίνει Τουρισμός καί Ἐμπορική Ναυτιλία, γιά νά ἐξηγούμεθα.
Ὅσοι, λοιπόν, ἔχουμε ζήσει ἀπό κοντά τό ἑλληνικό ναυτιλιακό θαῦμα, ἀποροῦμε καί προβληματιζόμαστε, βλέποντας ἐκτός ἀπό τόν τόν ἐπελαύνοντα λαϊκισμό, πού ἔχει πλέον καταστεῖ κυρίαρχη ἰδεολογία στήν χώρα, νά κινδυνεύει πλέον σοβαρά ὁ δεσμός τῆς πρώτης ναυτιλίας τοῦ κόσμου μέ τήν ἐθνική μας οἰκονομία καί ἐν γένει μέ τήν Ἑλλάδα. Πῶς; Μά, ἐπειδή ὅπου νά ’ναι δέν θά ὑπάρχουν Ἕλληνες Ναυτικοί στά ἑλληνικά βαπόρια.
Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό ὅτι ἡ ποντοπόρος, ἑλληνικῶν συμφερόντων, ναυτιλία, δραστηριοποιεῖται οἰκονομικῶς ἐκτός Ἑλλάδος! Σήμερα (γιά τούς γνωστούς λόγους) οἱ Ἕλληνες ναυτίλοι κατασκευάζουν τά βαπόρια τους στήν Κορέα, τήν Κίνα, τήν Ἰαπωνία, τήν Ρουμανία, τήν Γερμανία ἀκόμη καί τήν Τουρκία. Φυσικά, οἱ Ἕλληνες ναυτίλοι πολύ θά ἤθελαν νά (ξανα)χτίσουν τά πλοῖα τους στήν Ἑλλάδα, ὅπως τότε, πού τά ἑλληνικά ναυπηγεῖα δέν εἶχαν γίνει προπύργια τοῦ συνδικαλιστικοῦ παραλογισμοῦ. Ἐλπίζουμε σύντομα νά ἀρχίσουν καί κατασκευές στά ἑλληνικά ναυπηγεῖα. Ἀλλά ἀκόμη δέν ἔχουν ἀρχίσει. Τά βαπόρια αὐτά, λοιπόν, πού χτίζουν οἱ Ἕλληνες στά ξένα, σέ ὅλη τους τήν ζωή, δέν «πιάνουν» σχεδόν ποτέ στήν Ἑλλάδα! Ταξιδεύουν, ἀποδίδουν καί διαλύονται χωρίς νά πιάσουν ἑλληνικό λιμάνι!
Παλιότερα εἴχαμε 100.000 Ἕλληνες ναυτικούς. Πόλεις ὁλόκληρες χτίστηκαν ἀπό τά «ρόζ χαρτάκια» τοῦ εἰσαγομένου συναλλάγματος! Εἴχαμε, ὅμως καί Ἰδιωτικές Ναυτικές Σχολές, τίς ὁποῖες ἔκλεισε τό ΠΑΣΟΚ τό 1982. Σήμερα ἔχουμε κρατικό μονοπώλιο μέ «Ἀκαδημίες», στίς ὁποῖες εἰσάγονται κάτι περισσότερο ἀπό χίλιοι νέοι τόν χρόνο, ἀλλά στήν θάλασσα βρίσκονται τό πολύ 400! Ἀλλά οἱ ἰδιωτικές σχολές παραμένουν «στά χαρτιά» καί προσφεύγουμε στήν ἀδελφή Κύπρο γιά «πιστοποιήσεις»! Φυσικά, οἱ Ἕλληνες ναυτικοί δέν ἐπαρκοῦν γιά 5.000 πλοῖα!
Οἱ Ἕλληνες ἐπιχειρηματίες τῆς θάλασσας, ὅμως, καί ἑλληνική σημαία ὑψώνουν (οἱ μεγάλες ἑταιρεῖες, δείχνουν τάσεις ἐπαναπατρισμοῦ στό ἐθνικό νηολόγιο) καί Ἕλληνες ναυτικούς προσλαμβάνουν καί φόρους (ἐκείνους πού ἐπιβάλλει τό ἑλληνικό κράτος) καί ἔκτακτη εἰσφορά (προαιρετική ἀλλά ὡς πατριωτικό καθῆκον ἐκλαμβανόμενη) καταβάλλουν σέ χρόνια κρίσεων. Καί ὅλα αὐτά, ἐνῷ δραστηριοποιοῦνται καί κερδίζουν ἤ χάνουν ἐκτός ἑλληνικῆς ἐπικρατείας. Δέν μπορεῖ, ἀλήθεια, τό ἑλληνικό κράτος νά κινηθεῖ ὥστε νά ὑπάρξει στροφή τῶν νέων Ἑλλήνων πρός τήν θάλασσα; Δέν μπορεῖ νά καθίσουν κάτω μερικοί σοβαροί ἄνθρωποι, χωρίς ἀνακοινώσεις καί ἄλλες φανφάρες καί νά βροῦν ἕναν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά προβληθεῖ σωστά τό ναυτικό ἐπάγγελμα, ὥστε νά φθάσει, κατά τρόπον ἑλκυστικό, τό μήνυμα «Ἐλᾶτε στήν Θάλασσα» στούς νέους καί τίς νέες μας;
Βεβαίως, καλές εἶναι οἱ ὑποτροφίες, ἄριστα πράττουν καί μέ τίς εὐεργεσίες οἱ ναυτίλοι μας. Ἀλλά γιατί δέν δίνουν τό βάρος πού πρέπει στό θέμα τῆς προσελκύσεως τῶν νέων; Κι αὐτό δέν γίνεται μέ κάποια «περάσματα» διαφόρων «φορέων» ἀπό τά σχολεῖα. Γίνεται μέ καθημερινή ὑπενθύμιση καί, κυρίως, μέσα ἀπό τά μέσα «Κοινωνικῆς Δικτύωσης», ἀπό τά ὁποῖα ἐνημερώνεται πλέον ἡ νεολαία. Τί περιμένουμε γιά νά δράσουμε;
Ἡ Ἑλληνική Ἐμπορική Ναυτιλία ἔχει ἀνακαλύψει τήν παγκοσμιοποίηση ἀπό γεννησιμιοῦ της. Ἄς τήν προσέξουμε, γιατί Ἑλλάδα χωρίς θάλασσα, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει.