Γιά σκεφτεῖτε το! Πῆγε ὁ Λευτέρης Πετρούνιας καί ἀγωνίστηκε στό Κατάρ τραυματίας. Ποιός θά μποροῦσε νά τόν ψέξει ἄν ἔλεγε «Δέν μπορῶ νά μετάσχω στούς ἀγῶνες, πρέπει νά χειρουργηθῶ στόν ὦμο καί θά δοῦμε ἀργότερα τί θά γίνει;».
Δέν σκέφθηκε, ὅμως, ὅπως θά μποροῦσε νά σκεφθεῖ ὁποιοσδήποτε ἀθλητής στήν θέση του, ἀλλά τόλμησε νά διεκδικήσει ἕνα ἀκόμη χρυσό μετάλλιο σέ παγκόσμιο πρωτάθλημα καί νά καταστεῖ ὁ ἀδιαμφισβήτητος «Lord of the rings» ὅπως τόν ἀποκαλοῦν νά διεθνῆ μέσα.
Τί νά σᾶς πῶ, ἀγαπητοί, τά ἔχω χαμένα μέ αὐτό τόν ἄνθρωπο! Τόν θεωρῶ τουλάχιστον ὕποπτο καί –δίχως ἀμφιβολία– ὡς δρῶντα ἀντεθνικῶς! Καί εἶμαι ἀπογοητευμένος, διότι δέν εὑρέθη μέχρι στιγμῆς κανείς γιά νά καταγγείλει τήν ἀντεθνική του δράση, τήν ὁποία παρουσιάζω ἀμέσως.
Κατ’ ἀρχήν ὁ Πετρούνιας ἀριστεύει συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως, πρωτεύων σέ ἀγῶνες παγκοσμίου ἀκτινοβολίας κατ’ ἐξακολούθηση! Μάλιστα, κύριε, ἀριστεύει, ἀγνοώντας τήν «γραμμή» τοῦ ὑπουργείου μας τῆς Παιδείας περί τοῦ «ἀντικοινωνικοῦ χαρακτῆρα» τῆς ἀριστείας.
Ἀριστεύει –ὁ παλιοχαρακτήρας αὐτός– καί μάλιστα μέ τίς συνεχεῖς του διακρίσεις ἐπιχειρεῖ –ἄν δέν τό ἔχει ἐπιτύχει ἤδη– νά χτίσει καριέρα, ἀγνοώντας τήν ἑτέρα (μέ «ἔψιλον») γραμμή, κατά τήν ὁποία «ἡ καριέρα εἶναι χολέρα»!
Ἀλλά δέν εἶναι μόνον αὐτά. Ἄν ἔχετε προσέξει, πρίν φθάσει στό «πλατώ» γιά νά ἀρχίσει τήν γυμναστική του ἐπίδειξη, σχηματίζει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ! Ναί, ναί, σᾶς τό βεβαιῶ, τόν εἶδα μέ τά ἴδια μου τά μάτια! Κάνει τόν Σταυρό του, ἀγνοῶν τήν «γραμμή» πού δέν ἐπιθυμεῖ τόν Σταυρό οὔτε τήν Σημαία!
Ναί, ναί, κάνει τόν Σταυρό του, ἐνῶ ἡ ἐπίσημη γραμμή θέλει νά ἐπιτρέπεται ἡ ἀναφορά καί χρήση τοῦ Σταυροῦ μόνο στήν βλασφημία!
Ἅμ’ τό ἄλλο; Πού μόλις ἀνακοινωθεῖ ἡ πρώτη (του) θέση ἁρπάζει τήν ἑλληνική Σημαία καί τήν ἀνεμίζει ὑπερήφανος, ἐνῶ δείχνει καί τό ἐθνόσημο στήν φανέλα του; Ναί, ναί, τόν ἔχω δεῖ μέ τά ματάκια μου, σᾶς λέω! Μέ τό πού θά δεῖ τήν τελική βαθμολογία, τρέχει πρός τήν κερκίδα, ὅπου κάποιος ἀπό τήν «γιάφκα» τοῦ ἔχει κρύψει μιά ἑλληνική Σημαία, τήν ἁπλώνει καί τήν περιφέρει στό στάδιο! Γιά τέτοια κατάντια σᾶς μιλῶ!
Καί μή νομίζετε ὅτι τελειώσαμε! Αὐτό τό περίεργο παιδί, δέν φτάνει πού κάνει ὅλα τά –ἐκτός «γραμμῆς» καί συρμοῦ– προηγούμενα, στέκεται προσοχή (σά δέ ντρέπεται) λές καί εἶναι ἀπό μάρμαρο (μᾶλλον ἀπό σίδερο κι ἀτσάλι) καί ψάλλει τόν Ἐθνικό μας Ὕμνο!
Ναί, ναί, μή γελᾶτε! Οὔτε νά σταθεῖ σέ στάση «ἀραλίκι» οὔτε νά βάλει τά χέρια πίσω ἀπό τήν πλάτη! Ἐκεῖ, σέ στάση στρατιωτικῆς προσοχῆς, σάν νά ἔχει καταπιεῖ τό κοντάρι τοῦ Κώστα Φιλιππίδη!
Μάλιστα, κύριε. Τήν ὥρα πού ἀγωνιζόμαστε νά ἀλλάξουμε τό Σύνταγμα καί …τά φῶτα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἔρχεται ἕνας Πετρούνιας νά μᾶς τά χαλάσει ὅλα!
Καί σᾶς ἐρωτῶ, ἀγαπητοί. Εἶναι ἤ δέν εἶναι ἐτοῦτος ἐδῶ ὁ Λευτέρης Πετρούνιας περίεργος; Εἶναι –καί φαίνεται ἀπό τίς πράξεις πού προανέφερα– ἤ δέν εἶναι τουλάχιστον ὕποπτος;
