Κοίταξε τώρα πῶς μπορεῖ νά βρεθεῖς ἀπό τήν μία στιγμή στήν ἄλλη μπροστά σέ δύο διαφορετικούς κόσμους, πού τούς ἑνώνει, ὅμως, μία συγκεκριμένη πολιτική.
Αὐτές τίς ἡμέρες διαβάζω (καί ἀργότερα θά τό μελετήσω) τό βιβλίο τοῦ φίλτατου συναδέλφου Γιώργου Χαρβαλιᾶ «Γιαβόλ» (ἀπό τίς ἐκδόσεις «Πεδίο»), πού ἀναφέρεται στήν ἄγνωστη ἑλληνογερμανική ἱστορία. Τό βιβλίο προλογίζει ὁ Κώστας Καραμανλῆς.
Σέ ἕνα διάλειμμα τῆς ἀναγνώσεως, «σερφάρισα» στό διαδίκτυο καί διάβασα τήν εἴδηση γιά ὅσα συμβαίνουν στό BBC, μέ τόν πρώην διεθνῆ ποδοσφαιριστή καί σχολιαστή Γκάρυ Λίνεκερ, τόν ὁποῖο τό δίκτυο ἔκοψε ἀπό τήν δημοφιλέστατη ἐκπομπή Match of the week, ἐπειδή σχολίασε δυσμενῶς τήν προτεινόμενη νέα πολιτική τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου στό Μετανασταυτικό.
Στό «Γιαβόλ» τοῦ Χαρβαλιᾶ, λοιπόν, ὑπάρχει ἕνα κεφάλαιο, μέ τίτλο «Στό τέλος κερδίζει πάντα ἡ Γερμανία», τό ὁποῖο ἀρχίζει ὡς ἀκολούθως:
«Παίζοντας φούλ ἐπίθεση ἐπί ἕναν ὁλόκληρο αἰῶνα, οἱ Γερμανοί συχνά ἀνοίχθηκαν καί δέχθηκαν πολλά γκόλ. Στό τέλος, ὅμως, δικαίωσαν τό ἀξίωμα τοῦ Λίνεκερ. Κοίμισαν τόν ἀντίπαλο, ἀνασυντάχθηκαν, καί στήν παράταση κατάφεραν νά ἁρπάξουν τό τρόπαιο. Στό πραγματικό ποδόσφαιρο, τά “πάντσερ” δέν χρειάσθηκε νά ἐπιλέξουν διαιτητές. Συνήθως δέν τούς εἶχαν ἀνάγκη.
Στήν διάρκεια τῶν πολέμων, ὅμως, οἱ Γερμανοί εὐτύχησαν νά βροῦν μπροστά τους τούς Ἀμερικανούς. Αὐτοί τούς ἔβαλαν τά κρίσιμαγκολ, ἀλλά ἦταν καί οἱ ἴδιοι, πού σέ ρόλο παίκτη καί ρέφερυ μαζί, τούς ἄφησαν νά ξαναστήσουν τήν μπάλλα στήν σέντρα. Στό τέλος, σφύριξαν τήν λήξη τοῦ ἀγῶνα, νομίζοντας ὅτι ἔχουν κερδίσει καί μοίρασαν ἀναμνηστικές πλακέτες στούς ἡττημένους. Οι Ἀμερικανοί εἶχαν μετρήσει λάθος τό σκόρ, πού στήν καλύτερη περίπτωση παρέπεμπε σέ ἰσοπαλία.
Μέ τόσα γκόλ πού εἶχαν δεχθεῖ οἱ Γερμανοί, τό γεγονός καί μόνο ὅτι στάθηκαν ὄρθιοι μέσα στό γήπεδο, τούς καθστοῦσε οὐσιαστικούς νικητές καί κυρίαρχους τοῦ παιγνιδιοῦ»…
Ποῦ νά τό φανταζόταν ὁ Γκάρυ Λίνεκερ ὅτι τήν ὥρα πού τόν σουτάριζε ἐκτός τῶν τεσσάρων γραμμῶν τοῦ καντράν τό BBC, ἐγώ διάβαζα τόν Χαρβαλιᾶ καί τό «Γιαβόλ» του!
Ποῦ νά τό φανταζόταν ὁ συγγραφεύς (μέ τόν ὁποῖο μᾶς συνδέουν οἰκογενειακοί δεσμοί –Πειραιεῖς γάρ– ἀπό τίς ἀρχές τοῦ περασμένου αἰῶνος) ὅτι ἡ «ποδοσφαιρική» ἀνάλυση (συμφωνῶ μέ αὐτήν καθ’ ὅτι ἡ πολιτική δέν πρέπει νά παρομοιάζεται μόνο μέ «παρτίδα σκάκι») τῆς γεμάτης κενά καί λάθη ἀμερικανικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς στό συγκεκριμένο θέμα, θά «κούμπωνε» μέ τά γεγονότα τῶν τελευταίων ἡμερῶν στό BBC, μέ τήν ἀπομάκρυνση τοῦ Γκάρυ Λίνεκερ, τοῦ ὁποίου τό ποδοσφαιρικό ἀξίωμα –«καί στό τέλος κερδίζουν πάντα οἱ Γερμανοί», χρησιμοποιεῖ εὐστόχως στό ἐξαιρετικό βιβλίο του, πού εἶναι μία ἐνδελεχής καί ἐμπεριστατωμένη μελέτη καί ἀνάλυση ἑνός θέματος μέ τό ὁποῖο δέν ἀσχοληθήκαμε, μέχρι σήμερα, ὅσο θά ἔπρεπε νά ἔχουμε ἀσχοληθεῖ!
Τό «Γιαβόλ» τοῦ Γιώργου Χαρβαλιᾶ θά παρουσιασθεῖ τήν ἐρχομένη Δευτέρα, 20 Μαρτίου, στό Πολεμικό Μουσεῖο, παρουσίᾳ τοῦ προλογίσαντος, ἐπί σειράν ἐτῶν πρωθυπουργοῦ, Κώστα Καραμανλῆ.
Δέν εἶναι ἕνα βιβλίο «σάν ὅλα τά ἄλλα». Εἶναι ἀποτύπωση ἑνός τεράστιου τραύματος ἀπό τό ὁποῖο δέν ἔχει κατορθώσει νά συνέλθει ἡ Εὐρώπη καί περισσότερο ἀκόμη ἡ δική μας πατρίδα. Διαβάστε το κι ὕστερα μελετῆστέ το.
Εἶναι κάτι πού ἔπρεπε νά εἶχε γίνει ἀπό καιρό. Εὐχαριστίες, Γιῶργο…
