Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ τῆς Τουρκίας Μελβούτ Τσαβούσογλου ἀπεκάλυψε ὅτι σέ πρόσφατη, μυστική συνάντηση στό Βερολῖνο τῆς διπλωματικῆς συμβούλου τοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ, Ἄννας-Μαρίας Μπούρα, καί τοῦ ἐκπροσώπου τῆς τουρκικῆς προεδρίας, Ἰμπραήμ Καλίν, ἡ Τουρκία ἔκαμε ἕξη προτάσεις ἐπαναλήψεως τοῦ διαλόγου μέ τήν Ἑλλάδα.
- τοῦ Κώστα Κόλμερ
Μεταξύ αὐτῶν, ἡ «βῆμα-βῆμα» διερεύνηση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν προβλημάτων, ἡ συνέχιση τῶν συνομιλιῶν γιά Μέτρα Οἰκοδόμησης Ἐμπιστοσύνης (ΜΟΕ) στό στρατιωτικό πεδίο κι οἱ ἐπαφές στό ΝΑΤΟ. Στό σημεῖο αὐτό, ἡ κυρία Ντόρα πῆρε τήν σκυτάλη καί ἀπεκάλυψε τίς ἄλλες τρεῖς τουρκικές προτάσεις πού περιλαμβάνουν «τήν συνεκμετάλλευση τῶν ἐνεργειακῶν πόρων τοῦ Αἰγαίου, τήν μή ἐπέκταση τῆς Ἑλληνικῆς ΑΟΖ καί “ὄχι” στά 12 μίλια» (χωρικά ὕδατα τῆς Ἑλλάδος). «Ὁδηγός μας», εἶπε ἡ Ἑλληνίδα πολιτικός, «εἶναι ἡ βενιζελική σχολή»!..
Ἡ κυβέρνηση τοῦ Κυρ. Μητσοτάκη ὑπεδέχθη εὐνοϊκῶς τήν «ἀλλαγή τόνου» ἐκ μέρους τῶν τουρκικῶν δηλώσεων, ἀλλά δήλωσε ὅτι ἡ ἐπανέναρξη τοῦ διαλόγου «πόρρω ἀπέχει ἀπό μία ρεαλιστική προσέγγιση τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων.»
«Δέν μποροῦμε νά συσχετίζουμε τήν βοήθεια τῆς Ἑλλάδος πρός τόν δοκιμαζόμενο τουρκικό λαό μέ ὁποιεσδήποτε γεωπολιτικές ἐξελίξεις» ἐδήλωσε ὁ Ἕλλην ΥΠΕΞ κ. Νῖκος Δένδιας, δίνοντας μία πληροφορία γιά τήν χθεσινή συνάντηση μέ τόν Ἀμερικανό ΥΠΕΞ Ἄντονυ Μπλίνκεν στήν Ἀθήνα.
Ἡ ἐπίσημος ἑλληνική ἄποψις γιά τίς σχέσεις γειτονίας μέ τήν Τουρκία εἶναι ὅτι ὑπάρχει «μία μόνη διαφορά, τῆς ρυθμίσεως τῶν θαλασσίων ζωνῶν», δηλ. τῆς ΑΟΖ τῶν δύο χωρῶν –ὅλες τίς ἄλλες ρυθμίζει ἡ διεθνής Συνθήκη τῆς Λωζάννης τοῦ 1923. Βεβαίως, πάντοτε ὑποφώσκει τό κυπριακό πρόβλημα πού δηλητηριάζει τίς σχέσεις τῶν δύο χωρῶν, ἀλλά αὐτό εἶναι ἕνα «ἄλλο ζήτημα», ὡς θά ἔλεγε ὁ Κήπλινγκ.
Αὐτό πού ὑπονοεῖ ἡ τουρκική ἡγεσία, μετά τήν ἐξάντληση τῶν ἀπειλῶν, τῶν ὕβρεων καί τῶν παραβιάσεων τῶν Ἑλληνικῶν συνόρων στόν Ἕβρο καί τό Αἰγαῖον καθημερινῶς, εἶναι ἡ ἐπάνοδος στούς ἀκάρπους διαλόγους μέ τήν Ἑλλάδα, γιά λόγους ἐντυπώσεων, ἀφοῦ εἶναι βέβαιον ὅτι καμμία ἑλληνική κυβέρνηση δέν ἀποδέχεται τήν «συνεκμετάλλευση» πρό τοῦ καθορισμοῦ τῶν θαλασσίων ζωνῶν, τήν παραίτηση ἀπό τά 12 μίλια χωρικῶν ὑδάτων καί τήν ἐγκατάλειψη τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ, πού ἀφορᾶ κι ἄλλες ἐπίδικες σχέσεις μέ τήν Λιβύη, τήν Ἀλβανία κι ἄλλες χῶρες. Ὅσον ἀφορᾶ στήν «σχολή Ἐλευθερίου Βενιζέλου», ἡ ἀναφορά τῆς κυρίας Ντόρας εἶναι τοὐλάχιστον ἀδόκιμος, γιατί κακῶς, κάκιστα, ὁ Βενιζέλος ἐγκατέλειψε τήν Βόρειο Ἤπειρο ἐνῶ τά νησιά κατεῖχε ὁ ἑλληνικός στόλος –καί Beatae possidentes (Μακάριοι οἱ κατέχοντες).
Ἡ ἐπάνοδος στό τραπέζι τῶν διαπραγματεύσεων ἕνα μόνο σκοπό ἔχει: νά κερδίσει χρόνον ἡ Τουρκία, μέχρις ὅτου ἐπουλώσει τίς πληγές ἀπό τούς καταστρεπτικούς σεισμούς καί μετά νά ἐπαναλάβει τίς παράνομες κατά τό διεθνές δίκαιον ἀξιώσεις της εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος. Δυστυχῶς, καί οἱ ξένοι, ἄσπονδοι «φίλοι» μας, «ἀγοράζουν» τήν τουρκική ἐπίθεση …φιλίας πρός τήν Ἑλλάδα, ὅταν οἱ ἴδιοι δέν ἀνέχονται οὔτε ἕνα ξένο μπαλόνι νά πετάει στήν στρατόσφαιρά τους, καί τό καταρρίπτουν.
Ν’ ἀκολουθήσουμε τό ὑπόδειγμά τους; Ὄχι βέβαια. Χρειαζόμαστε μᾶλλον τήν σχολή τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ πού προέκρινε τόν ἐπανεξοπλισμό τῆς Λήμνου καί Σαμοθράκης, κι ἐκ τῶν πραγμάτων ἀνάγκασε τούς Τούρκους νά τόν δεχθοῦν, ἐξ αἰτίας τῆς Συνθήκης τοῦ Μοντραί γιά τό κλείσιμο τῶν Στενῶν, ἐν καιρῷ πολέμου.
