Ὅσο κι ἄν προσπάθησε τόσα χρόνια νά κρυφτεῖ πίσω ἀπό…
… τήν βαθειά γνώση τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, ὅσο κι ἄν μπορεῖ ἄνετα νά μιλήσει, νά διαβάσει καί νά γράψει στά ἀρχαῖα ἑλληνικά, ὁ Μπόρις Τζόνσον παραμένει αὐτό πού εἶναι στό βάθος ὅλοι οἱ Ἐγγλέζοι πολιτικοί (πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων), ἤτοι τουρκόδουλος! Προσέξτε τήν διαφορά. Ὄχι «φιλότουρκος», ἀλλά «τουρκόδουλος».
Εἶναι τό σύνδρομο ἀπό τό ὁποῖο πάσχει ἡ μεγαλύτερη μερίδα τῶν πολιτικῶν καί διπλωματῶν τῆς γηραιᾶς Ἀλβιόνος. Οὐδείς ἐξ αὐτῶν νοιάζεται γιά τόν Λόρδο Βύρωνα, οὐδείς ἐξ αὐτῶν ἀναπολεῖ τίς νῖκες τοῦ Λώρενς τῆς Ἀραβίας εἰς βάρος τῶν Τούρκων. Ἀντιθέτως, ἡ σχολή αὐτή θεωρεῖ ὅτι τόσο ὁ φιλέλλην ποιητής ὅσο καί ὁ πυρπολητής τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας στήν Ἀραβία, ἔκαναν ζημιά στά πραγματικά ἀγγλικά συμφέροντα.
Πολλές φορές ἔχω δεῖ μέ συμπάθεια πρεσβευτές τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου στήν Ἀθήνα, πού ὁμιλοῦν ἑλληνικά, πού εἶναι γνῶστες τῆς Ἱστορίας μας, πού ἀγαποῦν τήν Ἑλλάδα (ἔτσι τοὐλάχιστον δηλώνουν). Μόλις, ὅμως, φθάνω στό νά δώσω στόν ἑαυτό μου τό τελικό «ἐντάξει», θυμᾶμαι τίς «καλωσύνες» τῶν Ἄγγλων πρός τήν χώρα μας.
Ἀπό τήν δολοφονία τοῦ Καποδίστρια μέχρι τήν λυσσώδη ὑπονόμευση τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγῶνος τῆς Κύπρου, ὁ ὁποῖος ὀργανώθηκε ἀπό τούς Ἕλληνες τῆς νήσου, μέ μοναδικό στόχο τήν ἕνωση μέ τήν Ἑλλάδα! Καί ὅταν οἱ Ἄγγλοι –ἀφοῦ ἐξευτελίσθησαν ἀπό τούς ἀγωνιστές τῆς ΕΟΚΑ– ὁδηγήθηκαν ἑκόντες-ἄκοντες στό τραπέζι τῶν διαπραγματεύσεων, «φύτεψαν» τούς Τούρκους στό νησί, μέ ἐκεῖνες τίς ἐπαίσχυντες συμφωνίες, στίς ὁποῖες, δυστυχῶς, συγκατένευσε ἀσμένως ἡ τότε «θεόπνευστος» ἡγεσία τῆς Κύπρου!
Οὐδεμία εἶχα ἀμφιβολία ὅτι ὁ ἀπίθανος αὐτός τύπος, ὁ ὁποῖος, ἀναρριχώμενος στό κῦμα τοῦ λαϊκισμοῦ, ἔγινε πρωθυπουργός στήν Ἀγγλία, θά ἐξεδήλωνε κάποια στιγμή τόν φιλοτουρκισμό του. Ἔχει, ἐξ ἄλλου, τουρκικές ρίζες, ὅπως ἔχει ὁ ἴδιος παραδεχθεῖ. Σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη, σοβαρή χώρα, ἕνας πρωθυπουργός-σαλτιμπάγκος θά εἶχε ἀποπεμφθεῖ μετά πολλῶν φάσκελων.
Στήν Ἀγγλία, ὅμως, τοῦ παράδοξου, ἕνας Ἄγγλος λαϊκιστής, πού ὀνομάζεται «Μπόρις», μπορεῖ ἄνετα νά εἶναι πολέμιος τῆς Ρωσσίας καί φίλος τῆς Τουρκίας!
Στήν Ἀγγλία τῆς «μπαλαφάρας», ἡ ὁποία κυριαρχεῖ τήν πολιτική της ἀπό τήν ἐποχή πού ἡ Μάργκαρετ Θάτσερ ἀπεσύρθη, μία ὁμάδα λαϊκιστῶν (Φάρατζ, Μπόρις κ.ἄ.) μπορεῖ ἀνέτως νά κάνει τούς Ἄγγλους νά ἀναζητοῦν ἀπεγνωσμένα τρόπο γιά νά ἀποκτήσουν διαβατήριο τῆς ΕΕ, τό ὁποῖο τούς στέρησε ἡ ἀνοησία τοῦ «μπρέξιτ».
Ἄς μήν ἀποροῦμε, λοιπόν, πού ὁ Μπόρις ἀπεφάσισε νά ἀποκαλύψει τήν πραγματική του προτίμηση, τήν ἀγάπη πρός τήν Τουρκία. Καί ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι ἀνέκαθεν οἱ Ἄγγλοι διπλωμάτες καί πολιτικοί εἶχαν σχέσεις στενές καί φιλίες μέ Τούρκους ἀξιωματούχους.
Προσωπικῶς, ἔχω τραυματικές ἐμπειρίες ἀπό τόν θεῖο μου, σύζυγο τῆς ἀδελφῆς τῆς μητέρας μου, Βρεταννό στρατιωτικό, ὁ ὁποῖος, μέσα στό σπίτι μας, ἐξεμάνη εἰς βάρος τῶν Κυπρίων ἀγωνιστῶν!
Ἤμουν τότε μαθητής τοῦ δημοτικοῦ καί ἔφυγα ἀπό τό τραπέζι! Καί ἔκτοτε ἀπέφευγα τά «πολλά-πολλά» μαζί του. «Ἐγώ δέν κάθομαι στό ἴδιο τραπέζι μέ κάποιον πού θαυμάζει τόν Χάρντινγκ» εἶχα πεῖ καί εἶχα κλειστεῖ στό δωμάτιό μου, ὅπου δέσποζαν οἱ φωτογραφίες τοῦ στρατηγοῦ Γρίβα καί τῶν ἐκτελεσθέντων Κυπρίων μαχητῶν.
