ΟΤΙ πιο αντιπροσωπευτικό από την ιστορία και τον πολιτισμό του Μικρασιατικού Ελληνισμού επιθυμεί να διασώσει και να αναδείξει το Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Η Κιβωτός της Ρωμιοσύνης», όπως δήλωσε σε πρόσφατη τηλεοπτική της εμφάνιση η πρόεδρος της «Κιβωτού» Έφη Μαυροπούλου.
Συμφώνως προς την ίδια, το Μουσείο θα είναι «το μοναδικό στην Ελλάδα που θα καλύπτει όλο τον Προσφυγικό Ελληνισμό, δηλαδή από την περιοχή του Πόντου μέχρι την κεντρική Ανατολία, Καππαδοκία, τα Παράλια και την Θράκη». Θα αποτελεί ένα από τα πιο σύγχρονα μουσεία της Ευρώπης, έναν ανεξάρτητο οργανισμό, που θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού και θα στεγάζεται σε δικό του αυτόνομο χώρο, στο γήπεδο της Αγιά-Σοφιάς, στην Νέα Φιλαδέλφεια. Θα είναι έτοιμο εντός του 2022, για να τιμηθεί η συμπλήρωσις ενός αιώνος από την Μικρασιατική Καταστροφή.
Τα αντικείμενα που θα εκτίθενται θα είναι κειμήλια – δωρεές στο Μουσείο από απογόνους Μικρασιατών προσφύγων. Η διαδικασία συλλογής αντικειμένων έχει ήδη ξεκινήσει κατόπιν σχετικού καλέσματος, και μέχρι στιγμής έχουν παραχωρηθεί από απογόνους προσφύγων από την Κωνσταντινούπολη, την Σμύρνη, την Ανατολική Θράκη, τον Πόντο, την Καππαδοκία, την Κιλικία, την Πισιδία, την Καρία-Λυκία, την Ιωνία, την Αιολία και απογόνους εκείνων που συμμετείχαν στην Μικρασιατική Εκστρατεία, περισσότερα από 800 κειμήλια, τα οποία αρχικώς συντηρούνται από μουσειολόγους σε αυτόνομο σύγχρονο χώρο.
Στόχος είναι, τα κειμήλια που θα εκτεθούν να «μιλούν» από μόνα τους. Καθένα έχει την δική του προσωπική ιστορία στον καμβά της Ιστορίας, και δίδει πληροφορίες για τον/την κάτοχο, τον πολιτισμό, την κοινωνική τάξη, την οικονομική κατάσταση της οικογενείας και της εποχής γενικώτερα. Ένα από αυτά τα κειμήλια είναι ένα «ταπεινό ψαλίδι», όπως το χαρακτήρισε η κα. Μαυροπούλου. «Ανήκε σε μία μοδίστρα από την Τραπεζούντα, η οποία το πήρε μαζί της, όταν έφυγε με την οικογένειά της για την τότε Σοβιετική Ένωση, την περίοδο που ξεκίνησαν οι διωγμοί. Διέσωσε το ίδιο αντικείμενο επιστρέφοντας» στην πατρίδα της, «δείχνοντάς μας πόσο σημαντικό ήταν το ψαλίδι για εκείνη, καθώς βιοποριζόταν χρησιμοποιώντας το».
Ανάμεσα στα αντικείμενα που έχουν επίσης μέχρι στιγμής παραχωρηθεί, είναι ένα ευαγγέλιο που χρονολογείται στο 1884, μία αυθεντική φορεσιά από το Αϊβαλί, μία ελληνική σημαία (2μ.) του 1900, ένα σαντούρι από την Κωνσταντινούπολη, το οποίο δώρησε ο εγγονός του σαντουροπαίκτη.
Η συλλογή των αντικειμένων συνεχίζεται. Όσοι έχουν κάποιο που σχετίζεται με τις αλησμόνητες πατρίδες ή με την Μικρασιατική Εκστρατεία, μπορούν, εφόσον το επιθυμούν, να επικοινωνήσουν με την «Κιβωτό της Ρωμιοσύνης» (210-6855850, [email protected], [email protected])
