Θυμᾶμαι, Φεβρουάριο τοῦ 2019, ἕναν ἐκ τῶν κορυφαίων ὑπουργῶν τῆς κυβερνήσεως…
… καλεσμένο σέ «γεῦμα ἐργασίας» στήν Ναυτιλιακή Λέσχη, νά μᾶς λέει «μέ τό πού θά περάσει ὁ Μάρτιος καί θά ἀρχίσει νά ζεσταίνεται ὁ καιρός, θά τόν περάσουμε τόν κάβο τοῦ κορωνοϊοῦ καί δέν θά ὑπάρχει πρόβλημα»…
Σήμερα, δεκαοκτώ μῆνες ἀργότερα, ὁ «ἰός εἶναι ἐδῶ» καί μάλιστα «ἑνωμένος δυνατός», ὅπως ἦταν κάποτε καί τό ΠΑΣΟΚ. Θά πεῖ κανείς «ἔ, καί θά διαλυθεῖ ὅπως καί τό ΠΑΣΟΚ», ἀλλά μπορεῖ καί νά μήν εἶναι ἔτσι! Ὁ ἰός ἔχει μεταλλάξεις! Δέν εἶναι, δηλαδή, σάν τό ΠΑΣΟΚ, πού πῆγε σχεδόν σούμπιτο στόν κύριο Τσίπρα! Ὁ ἰός ἀλλάζει χρῶμα, ἐμφάνιση, πανωφόρι καί συμπεριφορά καί ἐμφανίζεται κάθε τόσο ἐκεῖ πού δέν στόν σπέρνουν. Ὅπως παλαιότερα «τό φιδάκι ὁ Διαμαντῆς»! Κι ἄν ὅλα ἐξελιχθοῦν κατά πως προβλέπουν οἱ εἰδικοί ἐπί τῶν «λυμάτων», βαίνουμε ὁλοταχῶς πρός τά δέκα χιλιάδες κρούσματα ἡμερησίως! Δηλαδή μέ τήν ἐπιστροφή ὅλων ἀπό τίς διακοπές καί μέ τό ἄνοιγμα τῶν σχολείων, θά ἑτοιμαζόμαστε γιά νέο «κλείσιμο»…
Καί ὅμως, ἀγαπητοί, εἴχαμε σέ Θεσσαλονίκη καί Ἀθήνα δύο -μεγάλες, λένε- συγκεντρώσεις συμπολιτῶν μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι κατά τοῦ ἐμβολιασμοῦ. Καί μάλιστα μέ συνθήματα χυδαῖα κατά τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας, ἀπειλές ἀλλά καί μέ συμπλοκές τῶν «ἀντί» μέ τήν Ἀστυνομία. Ἄν ἐξαιρέσουμε τίς «γραφικές» περιπτώσεις, πού δέν εἶναι λίγες καί ἀρκοῦν γιά νά ἐξασφαλίσουν πληρότητα καλεσμένων στίς «σκουπιδο-εκπομπές» τῆς τηλοψίας γιά δεκαετίες, φαίνεται ὅτι τό «κίνημα κατά τῆς σύριγγας» ἔχει λάβει ἐπικίνδυνες (γιά τήν ὑγεία μας) διαστάσεις. Καί δέν εἶμαι ἀπό ἐκείνους πού θά τά βάλουν μέ τούς «ψεκασμένους» ἤ μέ τούς κυβερνῶντες γιά τήν κατάσταση στήν ὁποία ἔχουμε περιέλθει. Ἁπλῶς ἐπισημαίνω τόν κίνδυνο νά χαθοῦν ἀδόξως πολλές ζωές, νά ἐμπλακεῖ ἡ χώρα -χωρίς λόγο- σέ μιά νέα περιπέτεια καί νά βυθιστοῦμε ἀκόμη περισσότερο στόν ὠκεανό τῆς ἀβεβαιότητος στόν ὁποῖο πλέει -ἀπό δεκαοκταμήνου- τό σκάφος μας, ὅπως καί τά σκάφη ὅλων τῶν χωρῶν τῆς ὑφηλίου…
Κατ’ ἀρχάς, μιά συμβουλή πρός τά κανάλια καί τά λοιπά ΜΜΕ. «Κόψτε» τίς εἰκόνες μέ τίς βελόνες πού βυθίζονται στήν ἀνθρώπινη σάρκα! Θά σᾶς πῶ μόνο ὅτι πήγαινα στό Φροντιστήριο γιά νά δώσω στήν Ἰατρική. Μέ πατέρα ἰατρό διακεκριμένο καί πελατεία μεγάλη. Ἀλλά ἀκόμη καί σήμερα, στρέφω τήν κεφαλή ὅταν πλησιάζει ἡ σύριγγα τόν βραχίονά μου! Ἐπειδή δέν ἀντέχω λοιπόν τήν σύριγγα, ἐπέλεξα νά δώσω ἐξετάσεις στή Νομική, ἀποφασίζοντας τήν τελευταία ἡμέρα τῆς καταθέσεως τῶν δικαιολογητικῶν! Εἶναι πολλοί πού δέν ἀντέχουν τήν βελόνα! Καί τίς δύο φορές πού ἐμβολιάσθηκα, τό βλέμμα μου ἦταν στραμμένο στήν νοσηλεύτρια καί ὄχι στήν σύριγγα. Ὅπως γίνεται καί ὅποτε μοῦ παίρνουν αἷμα! Καί ἄς μήν μιλᾶμε μέ ἔντονο ὕφος καί μέ στόμφο γιά τόν ἐμβολιασμό. Ἄς τό θεωρήσουμε -καί ἄς τό παρουσιάζουμε ὡς- ἕνα καθημερινό, ἁπλό θέμα. Ἄς προσέξουμε λίγο τίς λεπτομέρειες, Ἐκεῖ κρύβεται ὁ διάβολος! Καί ὄχι στά τσιπάκια καί τήν κρεβατοκάμαρα τοῦ Μπίλ Γκέιτς!
