Ὁ ἄνθρωπος μέ τόν ὁποῖο συζητοῦσα μόλις εἶχε ἔλθει ἀπό μεγάλη χώρα…
… πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ, ὅπου πλέον διαμένει μονίμως. Μέ πολυετῆ θητεία στήν ἑλληνική ἀκαδημαϊκή κοινότητα, κινούμενος πάντοτε στήν κεντρο-αριστερά (προέρχεται ἀπό τήν μεγάλη δεξαμενή τῶν “ἐσωτερικάκηδων”) ἔχει ἄποψη –βαρύνουσα κατ’ ἐμέ– καί μεγάλη ἐμπειρία γύρω ἀπό τά ἐθνικά θέματα καί θεωρεῖται ἐκ τῶν «μαίτρ» στόν τομέα τῶν διεθνῶν σχέσεων.
«Τό πρόβλημα δέν εἶναι ὁ Ἐρντογάν ἀλλά ἡ Τουρκία» εἶναι ἡ ἄποψή του. Παράλληλα, μοῦ ἀνέλυσε τό γιατί ἡ ἐξωτερική πολιτική τήν ὁποία ἀσκεῖ σήμερα ἡ κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτακη μέ ὑπουργό Ἐξωτερικῶν τόν Νῖκο Δένδια, εἶναι «ἡ καλύτερη πού θά μποροῦσε νά ὑπάρξει».
Ἀναφέρθηκε ἰδιαιτέρως στήν ἀνάπτυξη τῶν σχέσεών μας μέ τό Ἰσραήλ, τήν ὁποία θεωρεῖ θεμελιώδη προϋπόθεση γιά τήν ἄσκηση πιέσεων πρός τήν τουρκική πλευρά.
«Βεβαίως, θά πρέπει νά θυμόμαστε ὅτι στό θέμα τῶν ΑΟΖ, ἡ Τουρκία προσπάθησε –καί ἐν μέρει πέτυχε– νά μᾶς πιάσει ἄν ὄχι στόν ὕπνο, τοὐλάχιστον ἀγουροξυπνημένους, ἀλλά, εὐτυχῶς, ἀντιδράσαμε ἐγκαίρως καί σωστά» εἶπε χαρακτηριστικά… Κατά τόν φίλο, ὁ ὁποῖος ἔχει διατελέσει καί ὑπηρεσιακός ὑπουργός, τό ἄνοιγμά μας πρός τήν Ἰνδία ἀποτελεῖ ἐπίσης «ἕνα βῆμα τό ὁποῖο ἔπρεπε νά ἔχει γίνει ἀπό καιρό καί θά μᾶς ἐξασφαλίσει ἰσορροπία, καθώς τό Πακιστάν, πυρηνική ἐπίσης δύναμη, διάκειται φιλικά πρός τήν Τουρκία». Στάθηκε ἐπί μακρόν στήν –ἔπειτα ἀπό πολλά χρόνια– ἰσορροπία τήν ὁποία φαίνεται νά ἔχουμε ἐξασφαλίσει σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στίς σχέσεις μας μέ τόν ἀραβικό κόσμο καί μέ τό Ἰσραήλ. «Προσπάθησε καί ὁ Ἀλ. Τσίπρας καί πέτυχε κάποια σημαντικά βήματα στόν συγκεκριμένο τομέα, ἀλλά ἔχει νά ἀντιμετωπίσει τό βαρύ ἰδεολογικό φορτίο τοῦ κόμματός του. Δέν μπορεῖ, δηλαδή, νά κάνει ὅ,τι ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος πέτυχε –λόγω τῆς ἰσχυρῆς του προσωπικότητας– νά ἀλλάξει τήν ἰδεολογική κατεύθυνση τῆς μεγάλης μάζας τοῦ ΠΑΣΟΚ, στά θέματα τῶν διεθνῶν σχέσεων… Ἡ συζήτηση, σέ ἕνα ὡραιότατο «στέκι» στό Κουκάκι, περιοχή ἡ ὁποία σφύζει ἀπό κόσμο καί κίνηση καί, ἀπ’ ὅ,τι μᾶς ἔλεγε ὁ τρίτος τῆς παρέας, νεότερός μας καί ψυχολόγος τό ἐπάγγελμα, ἔχει γίνει «ὁ παράδεισος τῶν RbnB διαμερισμάτων γιά τούς ξένους ἐπισκέπτες», ἦλθε, φυσικά καί στό Κυπριακό, κυρίως λόγω τῶν ἡμερῶν, πού μᾶς θυμίζουν τά γεγονότα τοῦ 1974.
Συμφωνήσαμε ὅτι ἀποτελεῖ πλέον ἕνα δυσεπίλυτο πρόβλημα καί ὅτι εἶναι πιά πολύ δύσκολο νά λυθεῖ συμφώνως πρός τρις δικές μας ἐπιθυμίες καί ἐπιδιώξεις. «Στό Κυπριακό οἱ Τοῦρκοι ἔχουν κερδίσει ἔδαφος, πολύ περισσότερο ἀπό ἐκεῖνο πού κατέκτησαν μέ τά ὅπλα» ἦταν ἡ κοινή ἄποψη τοῦ τραπεζιοῦ. Καί ὁ καθηγητής θυμήθηκε ὅτι στίς 20 Ἰουλίου 1974, ἐνῶ ἔκανε τό διδακτορικό του στόν Καναδᾶ, ὅταν ἄκουσε ὅτι γίνεται πόλεμος στήν Κύπρο, πῆρε τό ἀεροπλάνο καί ἔσπευσε στήν Ἀθήνα γιά νά καταταγεῖ! Πῆγε στό στρατόπεδο τοῦ Ρούφ καί δήλωσε «ἔφεδρος πρός κατάταξη». Ὁ ὑπαξιωματικός ὑπηρεσίας τόν ρώτησε «ἄν τοῦ εἶχε ἔλθει χαρτί». «Μά, τί χαρτί; Ἀπό τό ἀεροδρόμιο ἔρχομαι, ἀπό τόν Καναδᾶ, γιά νά πολεμήσω!» ἀπάντησε ἐκεῖνος.
«Καλά, ἔλα τήν Δευτέρα πού θά εἶναι ἐδῶ οἱ ἀξιωματικοί» τοῦ ἀπάντησε ὁ λοχίας. Καί παραγγείλαμε ἕνα ἀκόμη κιλό κόκκινο κρασί…
