«Ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς»
Ἀκούσαμε κάποιον νά τό λέει χθές τό πρωί στό ραδιόφωνο. Καί ἐν συνεχείᾳ νά λέει κάτι σάχλες, προσπαθώντας νά αἰτιολογήσει κάποιες ἀηδίες, τίς ὁποῖες –προφανῶς– ἔλεγε στό τηλέφωνο, ἀπευθυνόμενος σέ μιά γυναίκα ἡ ὁποία ἀντιμετώπιζε συνεχῶς μέ ἕνα «ὄχι» τόν …ἔρωτα του… Μᾶς ἄρεσε ἡ φράση «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς», παρ’ ὅτι τήν ἀκούσαμε ἀπό κάποιον ὁ ὁποῖος οὐδόλως πληροῦσε τά κριτήρια ὥστε νά καταταγεῖ στήν συγκεκριμένη κατηγορία. Ὁ «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς», γιά νά γνωρίζουμε τί λέμε, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ὅταν ἀκούει ἀπό μιά γυναίκα «ὄχι» περισσότερες ἀπό μία φορές, ἀποσύρεται μέ εὐγένεια καί δέν ἐπανέρχεται… Ὁ «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» εἶναι εὐγενής –εἴτε διά ζώσης εἴτε στό τηλέφωνο– καί δέν ἀφήνει τόν ἑαυτό του νά πέσει χαμηλά εἴτε προσφεύγοντας σέ βρωμόλογα εἴτε βλέποντας τήν γυναίκα ὅπως ὁ κυνηγός τό θήραμα… Ὁ «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» πρέπει κατ’ ἀρχάς νά εἶναι ἄνδρας! Καί ἄνδρας σημαίνει ὅταν σταματῶ τό αὐτοκίνητο, κατεβαίνω καί ἀνοίγω ὁ ἴδιος τήν πόρτα προκειμένου νά κατέβει ἡ γυναίκα ἀπό τήν ὁποία ἔχω τήν ἀξίωση νά μέ σέβεται καί νά μέ ὑπολογίζει. Ὁ «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» γνωρίζει νά εἶναι «καί τοῦ λιμανιοῦ καί τοῦ σαλονιοῦ». Μόνο πού ἀφήνει τήν συμπεριφορά «τοῦ λιμανιοῦ» γιά τίς στιγμές μέ τούς φίλους του, μέ τούς ὁποίους θά ἀστειευτεῖ καί θά πεῖ καί τίς «κακιές κουβέντες», πού λένε οἱ ἄνδρες παλαιᾶς κοπῆς μεταξύ τους. Δέν φουσκώνει τό στῆθος σάν διάνος, ὅταν πάρει μιά θέση, οὔτε ἀσπάζεται τό δόγμα «ἡ ἐξουσία εἶναι τό ἰσχυρότερο ἀφροδισιακό», διότι τήν ἐξουσία τήν μεταχειρίζεται ὁ καθείς μέ τόν δικό του τρόπο. Καί ἡ ἐξουσία μόνο μέ ἕναν τρόπο ἀποκτᾶ πρόσημο θετικό. Μέ τήν δημιουργία καί μέ τήν βελτίωση τῆς καταστάσεως τήν ὁποία παραλαμβάνεις!
Ὁ «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» οὐδέποτε βλέπει τήν γυναίκα ὡς «σκεῦος ἡδονῆς» καί δέν διανοεῖται νά χρησιμοποιήσει βία προκειμένου «νά περάσει ἐκεῖνος καλά». Πιστεύει ὅτι «γιά νά χορευτεῖ σωστά τό τανγκό χρειάζονται δύο», ἀλλιῶς ὑπάρχει καί τό μοναχικό ζεϊμπέκικο. Βαρύ, γιά «ἄνδρες παλαιᾶς κοπῆς», ἀλλά μοναχικό! Ὁ «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» φροντίζει ὥστε νά μή φθάσει στό σημεῖο νά ζητήσει «συγγνώμη». Δέν ἔχει τήν «συγγνώμη» ψωμοτύρι, νομίζοντας ὅτι μέ ἕνα «σόρι» καθαρίζει…
Ἀκόμη, προτιμᾶ νά ὑποστεῖ τίς συνέπειες, παρά νά πεῖ ψέματα γιά νά «κουκουλώσει» κάτι ἤ «νά γλυτώσει τό τομάρι του», δέν προδίδει ποτέ τούς φίλους του καί τιμᾶ τίς ἰδέες καί τά πανταλόνια του.
Τώρα, τί σόι «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» εἶναι κάποιος πού πιέζει μιά γυναίκα «νά τόν θέλει» ἤ σαλιαρίζει καί λέει ἀσυναρτησίες ἤ προβαίνει σέ ταπεινωτικές ἐνέργειες πίσω ἀπό τό ἀκουστικό τοῦ τηλεφώνου του, δέν τό καταλαβαίνουμε. Ἀσφαλῶς, ὁ ἄνθρωπος πού ἀκούσαμε χθές τό πρωί στίς ἐννιάμιση στόν «Real fm» νά αὐτοχαρακτηρίζεται «ἄνδρας παλαιᾶς κοπῆς» καί τοῦ ὁποίου ἡ φωνή μᾶς φάνηκε γνωστή, δέν ἔχει δεῖ ποτέ στήν ζωή του ἄνδρες αὐτοῦ τοῦ εἴδους. Καί, μεταξύ μας, γιά νά φερθεῖς ὅπως ἀναλύσαμε ἀνωτέρω, δέν χρειάζεται νά εἶσαι «παλαιᾶς κοπῆς». Ἀρκεῖ τό νά εἶσαι ἄνδρας!
