Οἱ περισσότεροι ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ δεύτερη γενιά δέν εἶναι…
… συνήθως, ἰσάξια ἤ καλύτερη ἀπό τήν πρώτη. Καί φέρουν ὡς παράδειγμα γόνους πλουσίων οἰκογενειῶν, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν φύλλο καί φτερό τήν περιουσία τῶν γονιῶν τους.
Δέν θά ἔλεγα ὅτι πρόκειται γιά κανόνα, ἀλλά εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὑπάρχουν πολλά –καί χαρακτηριστικά– παραδείγματα…
Διάβασα, λοιπόν, ὅτι ρωτήθηκε ὁ ἱδρυτής τοῦ Ντουμπάι, Σεΐχης Ρασίντ, γιά τό «πῶς βλέπει τό μέλλον τῆς χώρας του» καί ἀπάντησε ὡς ἑξῆς:
«Ὁ παπποῦς μου ὁδηγοῦσε καμήλα, ὁ πατέρας μου τό ἴδιο, ἐγώ ὁδηγῶ “Μερσεντές”, ὁ γιός μου “Land Rover”, ὁ ἐγγονός μου πάλι “Land Rover” θά ὁδηγεῖ, ἀλλά ὁ δισέγγονός μου μᾶλλον πάλι καμήλα θά ὁδηγήσει… Ὑπάρχουν κάποιες ἀέναες ἀρχές πού διέπουν τά πάντα στή ζωή. Καί γιά νά γίνω συγκεκριμένος, οἱ δύσκολες ἐποχές πλάθουν δυνατούς ἄνδρες, οἱ δυνατοί ἄνδρες δημιουργοῦν καλές ἐποχές, οἱ καλές ἐποχές παράγουν ἀνίσχυρους ἄνδρες καί οἱ ἀνίσχυροι ἄνδρες δημιουργοῦν σκληρές ἐποχές. Πολλοί δέν θά καταλάβουν, ἀλλά ἡ εὐημερία καί ἡ εὐμάρεια στή χώρα μας παράγει παράσιτα καί ὄχι μαχητές τῆς ζωῆς…».
Σοφός –θά πεῖτε– ὁ Ἐμίρης. Ἀλλά αὐτή ἡ ἱστορία εἶναι παλαιά, πολύ πιό παλαιά καί ἀπό τήν καμήλα τοῦ παπποῦ του…
Ἐμεῖς, ὅταν οἱ πρόγονοί του δέν εἶχαν ἀκόμη ἐμφανισθεῖ, εἴχαμε καθιερώσει καί ὅρο γιά τήν ὡς ἄνω συμπεριφορά. «Συβαριτισμός»!
Ἔτσι ἀποκαλούσαμε (καί ἀποκαλοῦμε) τήν τάση πρός τήν ὑπερβολική πολυτέλεια, τήν καλοπέραση, ἡ ὁποία ἐπέφερε τήν νωχέλεια καί τήν μαλθακότητα.
«Μαίτρ» καί «Ἐξπέρ» τοῦ εἴδους, οἱ πολῖτες τῆς Συβάρεως, τῆς ἑλληνικῆς ἀποικίας τῆς Κάτω Ἰταλίας, μιᾶς πόλεως πάμπλουτης, τῆς ὁποίας οἱ κάτοικοι εἶχαν ὡς κύρια ἀσχολία τά συμπόσια, τά θεάματα καί λοιπές ἀπολαυστικές δραστηριότητες. Πού λέτε, κύριε Σεΐχη μου, οἱ Συβαρίτες πλούτισαν ἀπότομα χάρη στήν εὐφορία τῆς γῆς καί τήν ἀκατάπαυστη ἐμπορική κίνηση τοῦ λιμανιοῦ τῆς πόλεώς τους. Καί ἀκούγονταν γιά τήν ζωή τους ἀπίθανα πράγματα.
Κάποιος «σελέμπριτι» Συβαρίτης παραπονιόταν ἐπειδή εἶχε πλαγιάσει σέ κρεβάτι μέ στρῶμα γεμᾶτο ροδοπέταλα, καί ἔλεγε ὅτι δέν εἶχε κλείσει μάτι ὅλη νύχτα, ἐπειδή ἕνα ροδοπέταλο ἔτυχε νά ἔχει «διπλώσει στά δυό» καί τόν ἐνοχλοῦσε!
Ἀπαγόρευαν στούς ξυλουργούς καί στούς σιδηρουργούς νά δουλεύουν μέσα στήν πόλη διότι ἡ δραστηριότητά τους ἦταν πολύ θορυβώδης.
Στά βαλανεῖα (λουτρά) ὑπῆρχαν εἰδικά ἐκπαιδευμένοι λουτροχόοι οἱ ὁποῖοι μέ πολύ ἀργές καί προσεκτικές κινήσεις ἔριχναν τό νερό πάνω στούς λουομένους. Αὐτό γινόταν γιά νά μήν τούς ξαφνιάσουν ἀπό τό πιθανόν καυτό ἤ παγωμένο ὕδωρ.
Τόν 6ο αἰῶνα π.Χ. οἱ Συβαρίτες ἦρθαν σέ σύγκρουση μέ τόν Κρότωνα καί οἱ Κροτωνιάτες κατέλαβαν τήν πόλη τους καί τήν κατέστρεψαν ὁλοσχερῶς!
Ἡ πανέμορφη, στολισμένη καί τρυφηλή πόλη τους ἐξαφανίστηκε ἀπό τήν ἱστορία μέσα σέ μία μόλις ἡμέρα! Ὅταν μετά ἀπό 65 χρόνια οἱ Ἀθηναῖοι ἵδρυσαν ἐκεῖ τή νέα ἀποικία τῶν Θουρίων, δέ βρῆκαν οὔτε ἴχνος ἀπό τήν πάλαι ποτέ κραταιά καί λαμπρή Σύβαρι.
Δέν γνωρίζω ἄν ὁ Σεΐχης τοῦ Ντουμπάι εἶπε ὅσα ἐδιάβασα. Ἄν τά εἶπε, ὅμως, ἔχει μελετήσει τήν ἑλληνική Ἱστορία. Καί ἄς ψάξει καλά νά δεῖ μπάς κι ἔχει κάποιον πρόγονο ἀπό τήν Κάτω Ἰταλία…
