Ἐγκαταλείπονται πάγιες θέσεις γιά Αἰγαῖο, Κύπρο, Θράκη
ΕΜΦΑΝΩΣ καταβεβλημένος ἔδειχνε μπροστά στίς κάμερες ὁ Πρωθυπουργός Ἀλέξης Τσίπρας ἀμέσως μετά τήν πολύωρη συνάντησή του μέ τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν τήν περασμένη Πέμπτη. Ἡ κόπωσις τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ ἀπεδόθη στήν συμμετοχή του στήν Σύνοδο Κορυφῆς τοῦ ΝΑΤΟ καί στίς ἐξαντλητικές ἐργασίες αὐτῆς, κάτι πού ἀποτελεῖ ὅμως τήν μισή ἀλήθεια. Ἡ ἄλλη μισή ἀλήθεια κρύβεται στήν ἔνταση τῆς συζητήσεως μέ τόν Τοῦρκο Πρόεδρο Ἐρντογάν καί στίς ἀπειλές πού ἐξαπέλυσε ἐναντίον ἡμῶν ἐκεῖνος γιά τό μέλλον.
Ἡ συνάντησις ὑπῆρξε «δύσκολη» καθ’ ὁμολογίαν τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ, ἀλλά ὅσο καί ἄν ἀκούγεται παράξενο, τό θέμα τῶν ὀκτώ Τούρκων πραξικοπηματιῶν καί τῶν δύο Ἑλλήνων στρατιωτικῶν ὑπῆρξε τό ὀλιγότερο ἀκανθῶδες. Στήν οὐσία προστίθεται στό ἤδη βεβαρυμένο κλῖμα στίς σχέσεις τῶν δύο χωρῶν καί λειτουργεῖ ὡς καταλύτης. Τό βασικό θέμα τῆς συναντήσεως ἦταν τό Κυπριακό, οἱ ὑδρογονάνθρακες, καί ἡ κατάστασις στό Αἰγαῖο ὅπου ἀμέσως μετά τήν ἐπανεκλογή Ἐρντογάν τά τουρκικά μαχητικά παραβιάζουν κατά συρροήν τόν ἐθνικό ἐναέριο χῶρο μας. Καί ἄς ὑπάρχει κάπου ξεχασμένο τό πρωτόκολλο Παπούλια – Γιλμάζ τοῦ 1988, πού ὁρίζει ὅτι σέ θρησκευτικές ἑορτές καί στό θέρος θά ὑπάρχει ἀποχή ἀπό αὐτές τίς δραστηριότητες.
Ἡ συνάντησις Τσίπρα – Ἐρντογάν ἔγινε μέσα σέ περίεργη ἀτμόσφαιρα. Ὁ Πρόεδρος τοῦ ψευδοκράτους Μουσταφά Ἀκιντζί ἀπέστειλε ἐπιστολή πρός τόν Πρόεδρο τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας μέ τήν ὁποία παρουσιάζεται ὡς «Πρόεδρος τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας τῆς Βορείας Κύπρου» καί διεκδικεῖ «δικαιώματα γι’ αὐτήν σέ διεθνές ἐπίπεδο». Στήν πραγματικότητα ἀπειλεῖ μέ ὑλοποίηση τοῦ σχεδίου Β καί μέ ὁριστική διχοτόμηση, καί μάλιστα ἀμέσως μετά τήν ἐπίσκεψη Ἐρντογάν στό ψευδοκράτος.
Τήν ἴδια ὥρα, οἱ Τοῦρκοι δεσμεύουν μέ Νavtex περιοχές στήν Νότιο Κρήτη ὅπου οἱ ἑταιρεῖες ExxonMobil καί Τotal θά κάνουν ἔρευνες γιά ἐντοπισμό κοιτασμάτων φυσικοῦ ἀερίου μετά τόν διαγωνισμό ἀναθέσεως ἀπό τήν Ἑλληνική Δημοκρατία. Δέν εἶναι ἐπίσης τυχαῖο ὅτι ὁρισμένες πρόσφατες τουρκικές παραβιάσεις ἔγιναν σέ αὐτή τήν περιοχή, νοτίως τῆς Κρήτης, πάνω ἀπό τό Γαϊδουρονήσι καί τό Κουφονήσι.
Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἀμέσως μετά τήν συνάντηση Τσίπρα – Ἐρντογάν ὑπῆρξαν διαρροές γιά συνάντηση τῶν ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν Ἑλλάδος καί Τουρκίας κ. Κοτζιᾶ καί Τσαβούσογλου γιά τό Κυπριακό, οὔτε εἶναι ἐπίσης τυχαία ἡ πρόσφατη παρέμβασις Κασουλίδη –τήν ἀπεκάλυψε ἡ «Ἑστία»– περί ἐναλλασσόμενης εἰκοσάμηνης Προεδρίας μεταξύ Ἑλληνοκυπρίων καί Τουρκοκυπρίων. Καί φυσικά δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ πρῶτος στόν ὁποῖο τηλεφώνησε ὁ Πρωθυπουργός μετά τήν συνάντηση ἦταν ὁ Πρόεδρος Ἀναστασιάδης.
Στό πλαίσιο αὐτό ἀνησυχία δημιουργοῦν ὁρισμένες σκέψεις ἀνωτέρων ἀξιωματούχων τοῦ ἑλληνικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, κοινωνός τῶν ὁποίων εἶναι ἡ «Ἑστία» ἐδῶ καί μερικές ἡμέρες, σχετικῶς μέ τό γεγονός ὅτι ὑπάρχει πρόβλημα μέ τήν ΑΟΖ τοῦ Καστελλορίζου. Συγκεκριμένως, πρόβλημα μέ τήν ἐπήρεια τῆς νήσου αὐτῆς στήν διαμόρφωσή της. Ἡ Ἀθήνα μέ ἀφορμή τίς διαπραγματεύσεις μέ τήν Ἀλβανία ἔχει «ἐγκαταλείψει» τήν ἔννοια τῆς ΑΟΖ καί δίδει μεγαλύτερη ἔμφαση στήν προσεκτική ἐπέκταση τῆς αἰγιαλίτιδος ζώνης ἕως τά 12 μίλια, ἡ ὁποία θά ἀρχίσει ἀπό τό Ἰόνιο, θά συνεχισθεῖ στήν Κρήτη, ἀλλά οὐδείς λέει κάτι συγκεκριμένο γιά τήν κρίσιμη περιοχή τοῦ Αἰγαίου. Ἡ Ἀθήνα ἐπίσης διαβεβαιώνει ὅτι ἡ ρύθμισις μέ τήν Ἀλβανία θά ἀποδίδει στήν γείτονα κάποιους κλειστούς κόλπους, ἀλλά ὅσον ἀφορᾶ στά Διαπόντια νησιά θά εἶναι τέτοια πού δέν θά δημιουργεῖ προηγούμενο γιά τό Καστελλόριζο. Ἡ Ἀθήνα ὅμως ὑποστηρίζει ἀνεπισήμως γιά τήν ὥρα καί κάτι ἀκόμη: ὅτι ἡ νομολογία τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου δέν εἶναι εὐνοϊκή γιά τό Καστελλόριζο γι’ αὐτό καί πρέπει νά σκεφθοῦμε τί θά κάνουμε. Στήν οὐσία ὅσα ψιθυρίζονται στούς διαδρόμους –καμμία φορά καί δημοσίως κατά λάθος– ἀποτελοῦν προετοιμασία ἀτμόσφαιρας ἀνάλογης μέ τό Σκοπιανό.
Ὁ Ἐρντογάν μέ ὅπλο τόν «Πορθητή» καί τήν ἀπειλή ὁριστικῆς διχοτομήσεως τῆς Κύπρου «λεονταρίζει». Παραχωρήσεις τύπου «ἐκλογή Μουφτῆ» στήν Θράκη –ἀπαράδεκτες– δέν εἶναι δυνατόν νά τόν ἐξευμενίσουν. Εἶναι ἀντιληπτό ὅτι ἡ Ἑλλάς μετά τήν οἰκονομική περιπέτεια τῶν μνημονίων δέν εἶναι ἕτοιμη γιά ἀναταράξεις στίς διεθνεῖς σχέσεις της. Εἶναι ἐπίσης ἀντιληπτό ὅτι στρατηγική τῆς Δύσεως εἶναι ἡ ἀπόπειρα ρυμουλκήσεως τοῦ Ἐρντογάν στά νερά της καί ἡ ἀπομάκρυνσίς του ἀπό τόν Πούτιν μέ δέλεαρ τά κοιτάσματα στήν Κύπρο καί στό Αἰγαῖο. Γι’ αὐτό ἄλλωστε ὁ Πρόεδρος Τράμπ πιέζει τό Κογκρέσσο νά ἐγκρίνει τήν πώληση τῶν F35 στήν Ἄγκυρα.
Αὐτό πού δέν μπορεῖ νά γίνει ἀποδεκτό, πάντως, εἶναι ἡ ἐγκατάλειψις παγίων ἐθνικῶν θέσεων καί ἡ συνεκμετάλλευσις τῶν κοιτασμάτων τοῦ Αἰγαίου καί τῆς Κύπρου ὑπό τό κράτος τῶν ἀπειλῶν. Στήν κατάσταση πού εὑρίσκεται σήμερα ἡ Ἑλλάς ὁποιαδήποτε ἀπόφασις συνεκμεταλλεύσεως θά ἀπέβαινε ἐναντίον ἡμῶν. Γονατισμένοι θά λαμβάναμε τά ὀλιγοτέρα ἐνῶ δικαιούμαστε τά συντριπτικῶς περισσότερα.
