Ἡ ἀπαράδεκτη στρατηγική πού εἰσηγεῖται ὁ κ. Σημίτης στήν ΝΔ
Ο ΜΙΣΤΕΡ «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΙΣ ΗΠΑ» ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Ο ΠΡΩΗΝ Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης εἶναι ἕνας ἀναμφισβήτητα ἔμπειρος πολιτικός, ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ ὁποίου ξέσπασαν μείζονες ἐθνικές κρίσεις μέ γνωστά ἀποτελέσματα. Ἡ ἐμπειρία δέν ἀποτελεῖ, ὅμως, πάντοτε ἐχέγγυο ὀρθῆς κρίσης, εἰδικῶς ὅταν δέν βρίσκεσαι διαρκῶς μέσα στήν ζῶσα πολιτική καί «χάνεις» ἐπεισόδια. Μέ τό χθεσινό ἄρθρο του στήν «Καθημερινή», ὁ πρώην Πρωθυπουργός καλεῖ τήν πολιτική ἡγεσία τῆς χώρας καί εἰδικῶς τόν ἐπερχόμενο Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη νά συμφωνήσει μετά τίς ἐκλογές σέ «μή εὐχάριστες λύσεις μέ τούς Τούρκους», διότι ἄλλως, ὅπως στήν δική του περίπτωση τό 1996, οἱ ΗΠΑ θά ἀφήσουν τήν κρίση νά ἐξελιχθεῖ καί μπορεῖ νά ἔχουμε «νέα Ἴμια».
Τό δίλημμα πού θέτει, λοιπόν, ὁ Πρωθυπουργός τῶν Ἰμίων καί τοῦ «εὐχαριστῶ τούς Ἀμερικανούς» (γιά νά μήν λησμονοῦμε τήν πρόσφατη ἱστορία), εἶναι «ἐθνική ταπείνωση μέ ἀποδοχή τουρκικῶν θέσεων γιά αἰγιαλίτιδα ζώνη-ὑφαλοκρηπῖδα» ἤ «ἀπώλεια ἐδάφους». Ἔξοχα! Ἡ ἀνάλυσίς του αὐτή, ἡ ὁποία ἀνατρέχει στήν δική του περίοδο τοῦ Ἑλσίνκι καί τῆς προετοιμασίας παραπομπῆς τῆς Χάγης,καί στήν περίοδο Καραμανλῆ-Μολυβιάτη, εἶναι καί ξεπερασμένη καί προκλητική. Ξεπερασμένη διότι σήμερα δέν ὑπάρχει κάν πλαίσιο γιά ἔναρξη διαλόγου Ἑλλάδος – Τουρκίας γιά «τίς ἐκκρεμεῖς διαφορές καί τά συναφῆ θέματα», πού ἀπαραδέκτως ἀνεγνώρισε ὁ ἴδιος σέ Ἑλσίνκι – Μαδρίτη καί κατάφεραν νά ἐξουδετερώσουν σέ πρώτη φάση ἡ Κυβέρνησις Καραμανλῆ καί, ἐν τέλει, προσφάτως ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος μέ τήν ἔνταξη τῶν Ἰμίων καί τῶν λοιπῶν ἀμφισβητουμένων νήσων στά εὐρωπαϊκά προγράμματα natura. Εἶναι ξεπερασμένη διότι τήν δεκαετία τοῦ 2000 ὑπῆρχε ἰσχυρό πλαίσιο εὐρω-τουρκικοῦ διαλόγου καί ἀμερικανο-τουρκικοῦ διαλόγου.
Σήμερα ὅμως, καί ἀνεξαρτήτως τῶν ἀνοικτῶν παραθύρων πού ἀφήνουν οἱ ΗΠΑ, δέν ὑπάρχει. Ἡ Τουρκία δέν ἐνδιαφέρεται γιά τήν ἔνταξή της στήν Εὐρώπη, ἐνῶ οἱ ΗΠΑ εἶναι σέ διαρκῆ ἔνταση μαζί της σέ ρόλο πράγματι ἐπιτήδειου οὐδετέρου. Εἶναι ξεπερασμένη, τέλος, γιατί ἡ ἡγεσία τοῦ τουρκικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν στούς χάρτες πού παρουσίασε σέ ξένους πρέσβεις ἀναγνωρίζει πρώτη φορά ὅτι τά νησιά ἔχουν ὑφαλοκρηπῖδα, κατά 1/3 βεβαίως, ἀλλά ἔχουν. Ἄρα, ὅσα ὑποστηρίζει γιά παλαιότερες τουρκικές θέσεις ὁ πρώην Πρωθυπουργός ἀγνοοῦν τά νεώτερα δεδομένα. Εἶναι, ὅμως, καί προκλητική ἡ ἀνάλυσις τοῦ κ. Σημίτη, γιατί ὁ πρώην Πρωθυπουργός ὁμολογεῖ ὅτι ἦταν ἀπροετοίμαστος ὅταν ἀνέλαβε τήν ἡγεσία τῆς χώρας τόν Ἰανουάριο τοῦ 1996 καί δέν γνώριζε κατά βάθος τίς στρατηγικές ἐπιδιώξεις τῶν ΗΠΑ γιά τό Αἰγαῖο καί τήν Μεσόγειο. Σχεδόν ὁμολογεῖ, χρησιμοποιώντας τήν φράση «προσπάθησαν νά μέ αἰφνιδιάσουν», ὅτι ἡ Κυβέρνησίς του «πιάστηκε στόν ὕπνο».
Ἔρχεται, λοιπόν, νά μᾶς προειδοποιήσει γιά νέα Ἴμια ὁ κατ’ ἐξοχήν ὑπεύθυνος τῶν Ἰμίων; Ἀνέκδοτο. Ὀλίγη συστολή. Ἀκόμη καί βάση νά ἔχει τό σενάριο τῆς κλιμακώσεως, πού ἔχει ὡς φαίνεται, τό κατ’ ἐξοχήν θέμα εἶναι πώς διαπραγματεύεσαι. Στήν ἀγωνία της ἡ Τουρκία νά λάβει μέρος στήν μοιρασιά τοῦ ἐνεργειακοῦ πλούτου τῆς Μεσογείου, θά μποροῦσε νά πιεστεῖ νά κάνει πίσω σέ μείζονα θέματα τῶν λεγομένων ἑλληνοτουρκικῶν «διαφορῶν» καί στό Κυπριακό (ὁ Τσίπρας ἔχει προτείνει ἀνταλλαγή στόν Ἐρντογάν, ὅπως ἀποκαλύψαμε προσφάτως). Ἀντ’ αὐτοῦ, ὁ κ. Σημίτης, ἐκτός κλίματος ἐντελῶς, βάζει τό κάρο μπροστά ἀπό τό ἄλογο: ζητεῖ ἀμέσως, τώρα, ἄτακτη ὑποχώρηση σέ «μή εὐχάριστες θέσεις», πρίν γίνει οἱαδήποτε συζήτησις γιά τόν ἐνεργειακό πλοῦτο, ἀφοῦ δέν μποροῦμε νά ἐλπίζουμε στίς ΗΠΑ! Οὔτε ὁ Δῆμος Σταρένιος ὡς… Γερο-Λαδᾶς δέν θά εἶχε αὐτή τήν ἄποψη.
Εὐτυχῶς πού, ἀπό ὅσο πληροφορούμαστε, ὁ πρόεδρος τῆς ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ἔδειξε, μέ τήν ἐπίσκεψή του στό Καστελλόριζο καί τήν ἀναφορά του στά «ἀπαράβατα δικαιώματα πού προκύπτουν ὑπέρ τῆς νήσου ἀπό τό Διεθνές Δίκαιο», πώς δέν φαίνεται νά ἀκολουθεῖ αὐτή τήν γραμμή τοῦ κ. Σημίτη ἤ καί ἄλλων. Ἀπό τίς ΗΠΑ, πράγματι, ἐνδεχομένως δέν πρέπει νά περιμένουμε καί πολλά, παρά τίς Πρέσπες. Θέλουν ἀπελπισμένα τήν Τουρκία στήν ἀγκαλιά τους. Ἔχουμε, ὅμως, νά περιμένουμε ἀπό τούς ἑαυτούς μας. Πρέπει νά ἐξασφαλίσουμε τά μέγιστα ἀνταλλάγματα γιά νά συναινέσουμε στήν ἐπιστροφή τῆς Τουρκίας στήν Δύση, ἄν αὐτή συμβεῖ. Ὄχι νά παραδιδόμαστε πρίν πέσει κανονιά.
Γιά τήν ἱστορία:
Σέ ἄρθρο του στήν κυριακάτικη ἔκδοση τῆς ἐφημερίδας «Καθημερινή», ὁ πρώην Πρωθυπουργός ὑπογραμμίζει πώς ὁ κίνδυνος ἐπεισοδίων μέ τή γειτονική χώρα θά εἶναι ὑπαρκτός, ἐάν δέν βρεθοῦν λύσεις – λύσεις πού ἐνδεχομένως νά μήν εἶναι εὐχάριστες.
Ὁ κ. Σημίτης ἐκφράζει τήν πεποίθηση ὅτι «τό πρόβλημα τῶν Ἰμίων τό 1996 δέν προέκυψε τυχαῖα» καί πώς ἡ «τουρκική ἡγεσία τότε θέλησε νά ἐκμεταλλευτεῖ τήν κρίση πού προκάλεσε ἡ ἀσθένεια τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου». Ὅπως ἀναφέρει, «δέν ἀποκλείεται νά ὑπάρξουν παρόμοιες σκέψεις στή σημερινή τουρκική ἡγεσία».
«Ἡ ἔντονη πολιτική ἀντιπαράθεση στήν Ἑλλάδα λόγω τῶν ἐκλογῶν δημιουργεῖ εὐνοϊκές προϋποθέσεις γιά δράσεις. Ἡ Τουρκία μπορεῖ νά θεωρήσει ὅτι ἡ περίοδος αὐτή προσφέρεται γιά νά ἐπιβάλει τίς ἀπόψεις της στά θέματα τῶν ὁρίων τόσο τῆς ἑλληνικῆς αἰγιαλίτιδας ζώνης ὅσο καί τῆς ἑλληνικῆς ὑφαλοκρηπῖδας. Ἕνα τουρκικό πλοῖο μέ στόχο τήν ἔρευνα κοιτασμάτων πετρελαίου καί φυσικοῦ ἀερίου πλέει ἤδη ἐπί τῆς κυπριακῆς ὑφαλοκρηπῖδας. Μπορεῖ πιθανότατα ἡ Τουρκία νά στείλει πλοῖο σέ τμῆμα τῆς ὑφαλοκρηπῖδας, πού ἡ Ἑλλάδα θεωρεῖ ἑλληνική ἀλλά ἡ Τουρκία τουρκική» γράφει ὁ πρώην Πρωθυπουργός.
Ὅπως ὑποστηρίζει, τό γεγονός αὐτό ἐνδέχεται, ἀντί νά προκαλέσει τήν ἀρνητική στάση καί τή διαμαρτυρία τῶν συμμάχων τῆς Ἑλλάδας, «πιθανόν νά τούς ὁδηγήσει σέ μιά ἐπιφυλακτική στάση».
«Νά θεωρήσουν ὅτι ἔχουν τήν εὐκαιρία νά τελειώνουν μέ τίς ἑλληνοτουρκικές διαφορές καί ἔτσι νά ἰσχυροποιήσουν τήν παρουσία τους στήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Εἶναι ἐνδεικτική ἡ τοποθέτηση τοῦ πρέσβη τῶν ΗΠΑ στήν Ἑλλάδα, πού σέ ἐρωτήσεις σχετικά μέ “τίς προκλήσεις τῆς Τουρκίας” στήν κυπριακή ΑΟΖ “σημείωσε τήν ἀνάγκη σταθερότητας στήν Ἀνατολική Μεσογειο” καί μίλησε γιά “συμφωνίες ἐξίσου ἐπωφελεῖς γιά τά ἐμπλεκόμενα μέρη”, μία ἀπάντηση πού ὑποδηλώνει πρωτοβουλίες πού ἴσως δέν θά εἶναι συμφέρουσες γιά τή χώρα μας» ὑπογραμμίζει ὁ κ. Σημίτης καί συμπληρώνει: «Πολλοί πιθανῶς θά θεωρήσουν ὅτι μιά τέτοια στάση τῶν “συμμάχων” δέν εἶναι ἐπιτρεπτή. Θά ἐκφράσουν τήν πεποίθησή τους ὅτι ὅλοι “ὅπως συνήθως” στρέφονται κατά τῆς Ἑλλάδας. Ἀγνοοῦν ὅμως, ὅπως ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων, ὅτι ἀκολουθήσαμε καί ἀκολουθοῦμε μέχρι τώρα συνειδητά μιά πολιτική στήν ὁποία κυριαρχεῖ ἡ ἐπίκληση τῶν δικαιωμάτων μας, ἀλλά ἀποφεύγουμε νά τά κατοχυρώσουμε γιά νά μήν προκαλέσουμε ἀμφισβητήσεις. Ἀναγνωρίζουμε τούς κανόνες τοῦ διεθνοῦς δικαίου, ἀλλά ἐν γνώσει μας δέν ἐπιδιώξαμε τήν ἐφαρμογή τους, γιατί θεωροῦμε πιθανό νά προκύψουν ἀρνητικές ἐπιπτώσεις γιά τή χώρα. Ὑπογράψαμε καί κυρώσαμε τή διεθνῆ σύμβαση γιά τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας τό 1982, ἡ ὁποία προβλέπει ὅτι ἡ αἰγιαλίτιδα ζώνη μιᾶς χώρας ἔχει εὖρος 12 μίλια. Παρ’ ὅλα αὐτά, δέν ἔχουμε αὐξήσει τά χωρικά μας ὕδατα στά 12 μίλια». Μάλιστα, ὁ πρώην Πρωθυπουργός δίνει ἕνα ἀκόμη παράδειγμα ἐκκρεμότητας – λόγω τῶν ὑφισταμένων διαφορῶν μέ τήν Τουρκία. Πρόκειται γιά τή μή κατάθεση τῶν συντεταγμένων (τοῦ γεωγραφικοῦ μήκους καί πλάτους) γιά τά ὅρια τῆς ἑλληνικῆς ὑφαλοκρηπῖδος στόν γενικό γραμματέα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν – μία ὑποχρέωση τῆς χώρας μας μέ βάση τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας.
Ἡ Ἑλλάδα, ὅπως ἐξηγεῖ ὁ πρώην Πρωθυπουργός, ὑποστηρίζει δημόσια τήν ἄποψη ὅτι ἡ ἑλληνική ὑφαλοκρηπίδα ἐκτείνεται μέχρι τήν ὑφαλοκρηπῖδα τῆς Κύπρου. Μέ τή σειρά της, ἡ Τουρκία διεκδικεῖ ἕνα τμῆμα τοῦ χώρου αὐτοῦ καί ἔχει ἐνημερώσει τόν Ὀργανισμό τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν γιά τίς ἀπόψεις της. «Ἡ ἑλληνική καί ἡ τουρκική ἄποψη γιά τά ὅρια τῶν ὑφαλοκρηπίδων δέν συμβιβάζονται καί συγκρούονται» γράφει ὁ κ. Σημίτης καί σέ ἄλλο σημεῖο τοῦ ἄρθρου του τονίζει:
«Κατά τήν ἑλληνική ἄποψη, ὅλα τά νησιά μας ἔχουν ὑφαλοκρηπῖδα καί αὐτή ἀνήκει στήν ἑλληνική ΑΟΖ. Ἡ Κρήτη π.χ., ὅπως καί τά Δωδεκάνησα, ἔχουν ὑφαλοκρηπῖδα, πού πρέπει νά θεωρεῖται καί θεωρεῖται ἑλληνική. Ἡ Τουρκία ἀμφισβητεῖ ὅτι τά ἑλληνικά νησιά, ὅπως τά Δωδεκάνησα ἤ ἡ Κρήτη, ἔχουν ἑλληνική ὑφαλοκρηπῖδα. Ἡ Τουρκία ἐπικαλεῖται τήν ἄποψη ὅτι τά νησιά δέν ἔχουν ὑφαλοκρηπῖδα. Παρερμηνεύει τή νομολογία τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης».
Κλείνοντας τόν συλλογισμό του, ὁ πρώην Πρωθυπουργός τονίζει:
«Πιστεύω ὅτι ἡ τακτοποίηση τῶν ἐκκρεμοτήτων μετά τίς ἐκλογές εἶναι ἀναγκαία. Ὁ κίνδυνος ἐπεισοδίων μέ ἀρνητικές ἐπιπτώσεις θά εἶναι ὑπαρκτός, ἐάν δέν προσπαθήσουμε νά βροῦμε λύσεις, ὄχι πάντα εὐχάριστες ἴσως, ἀλλά πού κατοχυρώνουν τήν εἰρήνη στήν περιοχή. Σέ μιά τέτοια προσπάθεια, ἡ Ἑλλάδα θά ἔχει, πιστεύω, τήν συμπαράσταση τόσο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὅσο καί τῶν ΗΠΑ».
