Τήν ἀναγνωρίσαμε διμερῶς καί μέ εἰσαγωγικά καί χωρίς… εἰσαγωγικά!
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ὅτι ὁ Πρωθυπουργός τῶν Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ μίλησε προκλητικά γιά τήν δυνατότητα διδασκαλίας τῆς «Μακεδονικῆς γλώσσας» στήν Ἑλλάδα γιά ἐσωκομματικούς λόγους. Προκειμένου νά ὑπερκεράσει τίς ἀντιδράσεις ἐξ αἰτίας τοῦ γεγονότος ὅτι χθές ἡ χώρα του ἄλλαξε τό ὄνομά της ἀπό «Μακεδονία» σέ «Βόρειος Μακεδονία».
Ἀκόμη καί ἄν αὐτό ἴσχυε –θά ἀποδείξουμε ὅτι δέν ἰσχύει– πρόβλημά του. Δέν εἶναι δικό μας θέμα νά ἐπιτρέπουμε στούς Σκοπιανούς νά παραβιάζουν ὠμά τήν Συμφωνία, γιά νά ἱκανοποιοῦν τό ἐκλογικό σῶμα τους.
Ὑποτίθεται, ἐπίσης, ὅτι ἡ χλιαρή (συγκριτικά μέ τό μέγεθος τῆς προσβολῆς) ἀντίδρασις τοῦ ἀναπληρωτοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Γιώργου Κατρούγκαλου ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι ὁ Πρωθυπουργός θεωρεῖ τήν πάση θυσία ψήφιση τῶν Πρεσπῶν ὡς τό μεγάλο χαρτί γιά τό πολιτικό μέλλον του. Προκειμένου νά δείξει στήν σύμμαχο χώρα ὅτι εἶναι ὁ ἄνθρωπός της στήν περιοχή καί πώς, ἀκόμη καί ἄν χάσει τίς ἐκλογές, θά ἀποτελεῖ τήν ἀξιόπιστη ἐναλλακτική ἐφεδρεία γιά αὐτήν σέ βάθος χρόνου.
Οὔτε τό πολιτικό μέλλον τοῦ κ. Τσίπρα, ὅμως, ἀφορᾶ τούς Ἕλληνες γιά νά τοῦ ἐπιτρέπουν νά ἀφήνει τόν Ζάεφ τήν μία νά μιλᾶ γιά «Μακεδονικό» λαό, τήν ἄλλη γιά διδασκαλία τῆς «Μακεδονικῆς» γλώσσας, τήν τρίτη γιά «Μακεδονία» τοῦ Αἰγαίου.
Αὐτό πού ἀφορᾶ, ὅμως, τούς Ἕλληνες εἶναι ἡ συγκλονιστική ἀποκάλυψις πού κάνει γιά τήν «Μακεδονική» γλῶσσα ὁ πρέσβυς Ἀλέξανδρος Μαλλιᾶς στό βιβλίο του «Ἡ Ἑλλάδα καί ἡ Βόρεια Μακεδονία». Ἡ ἀποκάλυψις, πού μᾶς ὁδηγεῖ νά καταλάβουμε σέ ποιό ἄρθρο τῆς Συμφωνίας βρίσκει ἔρεισμα ὁ Ζάεφ γιά νά ἀπαιτεῖ θρασύτατα τήν διδασκαλία τῆς «Μακεδονικῆς» γλώσσας στήν Ἑλλάδα καί νά ἐγείρει ἐμμέσως καί θέμα ἀναγνωρίσεως «Μακεδονικῆς» μειονότητος.
Ὁ ἔμπειρος πρέσβυς τονίζει ὅτι σέ ἕνα ἄρθρο τῆς Συμφωνίας ἡ Ἑλλάς ἀναγνωρίζει γιά πρώτη φορά διμερῶς τήν γλῶσσα τοῦ γειτονικοῦ κράτους ἐντός εἰσαγωγικῶν ὡς «Μακεδονική». Στό ἀμέσως ἑπόμενο ἄρθρο, ὅμως, ἡ Ἑλλάς ἀναγνωρίζει τήν «Μακεδονική» γλῶσσα χωρίς εἰσαγωγικά!!!
Συγκεκριμένως, στό ἄρθρο 1 παράγραφος 3 ἐδάφιο C ἀναφέρεται ὅτι «Ἡ ἐπίσημη γλῶσσα τοῦ δεύτερου μέρους θά εἶναι ἡ “Μακεδονική γλῶσσα”, ὅπως ἀναγνωρίσθηκε ἀπό τήν Τρίτη Διάσκεψη τοῦ ΟΗΕ γιά τήν τυποποίηση τῶν γεωγραφικῶν ὀνομάτων, πού συνῆλθε στήν Ἀθήνα τό 1977».
Ὅπως ἐπισημαίνει, ὅμως, ὁ πρέσβυς «εἰδική σημασία ἔχει ἡ παράγραφος 4, ἡ ὁποία ὁρίζει-διευκρινίζει ὅτι ἡ Μακεδονική γλῶσσα (δέν ὑπάρχουν τά εἰσαγωγικά πού συναντοῦμε στό ἄρθρο 1, παράγραφος 3) ἀνήκει στήν ὁμάδα τῶν νοτιοσλαβικῶν γλωσσῶν. Στήν “Μακεδονική” ἄνευ εἰσαγωγικῶν ἡ νοτιοσλαβική μεταφράζεται ὡς YUGOSLAV».
Γιατί, ἄραγε, ἡ Κυβέρνησις ἀπεδέχθη νά ἀφαιρεθοῦν τά εἰσαγωγικά μεταξύ τρίτης καί τετάρτης παραγράφου; Γιατί εἶναι ἐθνικά ἐπικίνδυνη ἡ ἀναγνώρισις τῆς «Μακεδονικῆς» καί μάλιστα ἄνευ εἰσαγωγικῶν; Πῶς ἀνοίγει τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου;
Διότι, ὅπως ἀναφέρει ὁ κ. Μαλλιᾶς «ἀνέτρεξα στό Μεγάλο Λεξικό τῆς Ὀξφόρδης, στό λῆμμα MAKEDONIAN. Τά εὑρήματα ἔχουν ἐνδιαφέρον καί τά καταγράφω:
“- the south slavic language of the Republic of Macedonia and adjacent parts of Bulgaria”
“- the language of ancient Macedonia, possilbly a dialect of Greek”».
Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ ἔμπειρος πρέσβυς «οἱ ἐπεξηγήσεις καί οἱ διευκρινίσεις πού περιέχονται στήν παράγραφο 7 τῆς Συμφωνίας εἶναι ἀναμφίβολα χρήσιμες (σ.σ. “Ἑστίας”: αὐτές ἐπικαλέστηκε ὡς δικαιολογία ὁ Γιῶργος Κατρούγκαλος). Πεποίθησή μου, ἐν τούτοις, εἶναι ὅτι σέ μερικά χρόνια ἐκεῖνο πού θά μείνει σέ ὅλους καί γιά ὅλους εἶναι ἡ ἄνευ ἐξηγήσεων καί ἐπεξηγήσεων ἀντίληψη (perception) ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀναγνώρισε ρητῶς τήν Μακεδονική γλῶσσα» καταλήγει.
Ἄν στήν ἀπαίτηση Ζάεφ γιά διδασκαλία τῆς «Μακεδονικῆς γλώσσας» προσθέσουμε τό αἴτημα πού ἔχει κατατεθεῖ στό Ὑπουργεῖο Παιδείας γιά ἵδρυση «Μακεδονικῆς Ἐκκλησίας» καί τό αἴτημα γιά ἀλλαγή τῶν βιβλίων ἱστορίας, ἔχουμε ἀνάγλυφο μπροστά μας τό ἰδεολόγημα τοῦ νεομακεδονισμοῦ. Θερμά συγχαρητήρια!
