Ποιοί εὐρωβουλευτές ψήφισαν «ναί» καί ποιοί «ὄχι»
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ἦταν ἄμεσο ἀποτέλεσμα τοῦ Γερμανοσοβιετικοῦ Συμφώνου πού ὑπέγραψαν οἱ Μολότωφ – Ρίμπεντροπ, παραμονές ἐνάρξεώς του. Αὐτό εἶναι τό συμπέρασμα τοῦ ψηφίσματος πού ἐνέκρινε χθές ἡ Εὐρωβουλή καί καταδικάζει τά ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τόν Ναζισμό καί τόν Κομμουνισμό, ἐξομοιώνοντας πλήρως τά δύο ὁλοκληρωτικά συστήματα. Ἡ Εὐρωβουλή ἐπικύρωσε τό ψήφισμα μέ 535 ψήφους ὑπέρ, 66 κατά καί 52 λευκά. Αὐτό, ὅμως, πού προκαλεῖ μεγάλη ἐντύπωση εἶναι πῶς ψήφισαν οἱ Ἕλληνες εὐρωβουλευτές, μέ τήν στάση τῶν περισσοτέρων νά ἀποτελεῖ ἔκπληξη. Θετική ψῆφο ἔδωσαν μόνον δύο εὐρωβουλευτές, ἡ Ἄννα-Μισέλ Ἀσημακοπούλου ἀπό τήν ΝΔ καί ὁ Ἐμμανουήλ Φράγκος ἀπό τήν Ἑλληνική Λύση. Στήν ΝΔ, προφανῶς, δέν ἐτέθη ζήτημα κομματικῆς πειθαρχίας, διότι ἡ Μαρία Σπυράκη τό κατεψήφισε, ἐνῶ ἀπεῖχαν ἀπό τήν ψηφοφορία οἱ Εὐάγγελος Μεϊμαράκης, Ἐλίζα Βόζενμπεργκ καί Μανώλης Κεφαλογιάννης. Ἀντιθέτως, λευκό ψήφισαν οἱ Στέλιος Κυμπουρόπουλος, Γιῶργος Κύρτσος καί Θοδωρῆς Ζαγοράκης. Αἴσθηση προκάλεσε καί ἡ στάσις τῶν εὐρωβουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἀφοῦ κατά τοῦ ψηφίσματος ἦσαν οἱ Δημήτρης Παπαδημούλης, Πέτρος Κόκκαλης καί Κώστας Ἀρβανίτης, ἀλλά ἀπεῖχαν οἱ Στέλιος Κούλογλου, Ἕλενα Κουντουρᾶ καί Ἀλέξης Γεωργούλης. Κάτι ἀνάλογο ἐπεκράτησε καί στό ΚΙΝΑΛ, μέ τόν Νῖκο Ἀνδρουλάκη νά ψηφίζει κατά καί τήν Εὔα Καϊλῆ νά ἐπιλέγει τήν ἀποχή. Ὁ Ἀθανάσιος Κωνσταντίνου ἀπό τή Χρυσή Αὐγή ἀπεῖχε, ἐνῶ λευκό ψήφισε ὁ Γιάννης Λαγός, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀνεξαρτητοποιηθεῖ ἀπό τήν Χρυσή Αὐγή. Ὅλοι οἱ εὐρωβουλευτές τοῦ ΚΚΕ ψήφισαν κατά. Τό ψήφισμα κατετέθη ἀπό ὅλες σχεδόν τίς παρατάξεις (Εὐρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Μεταρρυθμιστές, Φιλελεύθερους, Πράσινους καί τούς Σοσιαλδημοκράτες), ἀλλά οὐσιαστικῶς εἶναι πρωτοβουλία τῶν χωρῶν πού τελοῦσαν ὑπό κομμουνιστική κατοχή. Στίς 23 Αὐγούστου, μέ κοινή διακήρυξη, οἱ κυβερνήσεις τῆς Ρουμανίας, Πολωνίας, Ἐσθονίας, Λιθουανίας καί Λεττονίας εἶχαν καταδικάσει ὅσους ἐπιχειροῦν νά «ἀπαλλάξουν» τίς ὁλοκληρωτικές ἰδεολογίες. Ζητοῦσαν, δε, ἀπό τίς ὑπόλοιπες χῶρες νά στηρίξουν «ἠθικά καί ὑλικά» τήν προσπάθεια νά διατηρηθεῖ ζωντανή ἡ μνήμη αὐτοῦ τοῦ τραγικοῦ κεφαλαίου τῆς εὐρωπαϊκῆς ἱστορίας, ζητώντας «συντονισμένη δράση» γιά τήν «πιό ἀποτελεσματική καταπολέμηση τῶν ἐκστρατειῶν παραπληροφόρησης» καί τῆς χειραγωγήσεως τῆς Ἱστορίας.
