ΠΟΛΥ καιρό τώρα αἰσθανόμασταν καί παρατηρούσαμε τήν μεταβολή
Τώρα ὅμως τήν ζοῦμε. Ἡ Τουρκία ἔχει ἀποκτήσει στρατηγική ὑπεροχή στήν περιοχή ἔναντι τῶν πάντων καί φυσικά ἔναντι ἡμῶν. Ἀγόρασε S400, φλερτάρει ἀνοιχτά μέ τόν Πούτιν, συμπεριφέρεται μέ τήν λογική τῆς ἰσχύος πέρα καί ἔξω ἀπό κάθε ἔννοια Διεθνοῦς Δικαίου καί τελικῶς ἡ Ἀμερική ὄχι ἁπλῶς δέν συγκρούεται μαζί της ἀλλά τήν προσκυνᾶ κιόλας. Καί στό πρόγραμμα τῆς συμπαραγωγῆς τῶν F-35 τήν κράτησε καί στήν Συρία τοποτηρητή της, τήν διόρισε καί ἀπό τό ΝΑΤΟ δέν τήν ἀπέβαλε. Ἡ Δύση γνωρίζει ἧττα διαρκείας στήν Τουρκία. Ἐπεχείρησε νά ἀνατρέψει τόν Ἐρντογάν μέ πραξικόπημα. Ἀπέτυχε. Προσπάθησε νά τόν διασύρει μέ σκάνδαλα στόν λαό του. Ἀπέτυχε. Τόν ἀπείλησε μέ ἔξωση ἀπό τό ΝΑΤΟ. Ἡττήθηκε καί πάλι. Τώρα συμβιβάζεται μεγαλοπρεπῶς μαζί του ὑπό τό εἰρωνικό βλέμμα τοῦ Πούτιν. Τράμπ, Πούτιν, Στόλτενμπερκ χρησιμοποίησαν τίς ἴδιες ἀκριβῶς λέξεις γιά νά δικαιολογήσουν τήν εἰσβολή Ἐρντογάν: «Ἡ Τουρκία ἔχει νόμιμα συμφέροντα ἀσφαλείας».
Ἡ ἀνακήρυξη τῆς Ἄγκυρας σέ τοποτηρητή τῶν ΗΠΑ στήν Συρία ἔχει ἐπιπτώσεις σέ ὅλη τήν περιοχή καί σέ ὅλον τόν συσχετισμό. Κατ’ ἀρχήν στήν Μεσόγειο καί στό Αἰγαῖο. Ἡ λέξη «Δίκαιο τῆς Θάλασσας» ἔχει διαγραφεῖ ἀπό τήν διπλωματική μας ὁρολογία. Σύντομα θά συρθοῦμε σέ ἕναν διάλογο ἐφ’ ὅλης τῆς ὕλης, σέ μείζονα συμφωνία «Εἰρήνης καί Φιλίας», καί τελικό ζητούμενο τόν συμβιβασμό γιά τήν ΑΟΖ καί τήν διανομή τῶν κοιτασμάτων. Ἔρχεται! Ἔπειτα ἔχει ἐπιπτώσεις στό Κυπριακό. Συζητᾶμε γιά ἐπανέναρξη τοῦ διαλόγου γιά τήν Μεγαλόνησο χωρίς νά τολμᾶμε νά ποῦμε τήν λέξη «κυρώσεις», περικυκλωμένοι ἀπό πολεμικά τουρκικά πλοῖα καί γεωτρύπανα. Τελικό ζητούμενο ἡ διέλευση τοῦ ἀγωγοῦ φυσικοῦ ἀερίου πρός τήν Εὐρώπη μέσω Τουρκίας διά τοῦ ἐδάφους ἑνός νέου Κυπριακοῦ Κράτους. Ἔρχεται!
Ἡ ἐπισημοποίηση τοῦ γεγονότος, ὅτι ἡ Τουρκία εἶναι ἡ «ἐπίσημη ἀγαπημένη» τῶν ΗΠΑ στήν Συρία, ἔχει ἐπιπτώσεις καί στόν εὐρωπαϊκό συσχετισμό. Οἱ Γερμανοί εἰσηγοῦνται ἐνθέρμως τόν κατευνασμό της, διότι φοβοῦνται μήπως ὑλοποιήσει τίς ἀπειλές του ὁ Ἐρντογάν καί στείλει νέα κύματα προσφύγων πρός τό Βερολῖνο μέσω Ἀθηνῶν. Ὑπό τό φῶς ὅλων αὐτῶν τῶν δεδομένων δέν πρέπει νά ἀναμένουμε μεγάλη στήριξη ἀπό οὐδένα. Ὅταν βλέπει κανείς μέ πόσο κυνισμό κρέμασαν οἱ ΗΠΑ τούς Κούρδους στό τσιγκέλι ἀφήνοντάς τους βορά στούς Τούρκους, τί νά περιμένουμε ἐμεῖς; Ἀρμάδες; Τό ραντεβού τοῦ Πρωθυπουργοῦ μέ τόν Τράμπ ἀκυρώθηκε, ὁ Πομπέο πέρασε ἀπό τήν Ἀθήνα καί δέν δεσμεύτηκε γιά τίποτε (ἀντιθέτως ἀπαίτησε νά μή δεχόμαστε κινεζικές καί ρωσσικές ἐπενδύσεις), ἐνῶ ἀκόμη καί ὁ Γενικός Γραμματεύς τοῦ ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ μᾶς ζήτησε νά μήν τούς ἀπασχολοῦμε μέ τά ἑλληνοτουρκικά. Στήν πραγματικότητα εἴμαστε μόνοι μας. Χωρίς ἐναλλακτικές ἐπιλογές.
Ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τηρηθεισῶν τῶν ἀναλογιῶν ἀκολουθεῖ μέσα στόν συσχετισμό πού βρῆκε ἤδη διαμορφωμένο, μιά συνετή καί ρεαλιστική πολιτική γιά νά ἀπομακρύνει τήν χώρα ἀπό τούς κινδύνους. Τό καλύτερο πού ἔχει νά κάνει γιά νά κερδίσει χρόνο εἶναι νά ὑποκριθεῖ ὅτι συζητᾶ. Ὄχι νά συζητᾶ. Τό καλύτερο πού ἔχει νά ἐλπίζει εἶναι νά ἔχει ἀπέναντί του μιά ἐμπρηστική ἀντιπολίτευση γιά τά ἐθνικά ὡς ἄλλοθι πρός τόν ξένο παράγοντα, ὥστε νά ἀποφύγει νά ὑπογράψει ἐπώδυνους συμβιβασμούς. Ἡ οὐσία πάντως δέν ἀλλάζει, καί αὐτό ἄς ἀποτελέσει ἕνα μεγάλο παράδειγμα γιά ἐμᾶς. Ὁ Ἐρντογάν στηριζόμενος στήν ἀγάπη τοῦ λαοῦ του καί ὄχι στήν λέσχη Μπίλντερμπεργκ καί ἐφαρμόζοντας τήν πολιτική τοῦ ἀνεξάρτητου μή δεδομένου, χορεύει μέ ἄνεση στό ταψί τήν ψοφοδεῆ Εὐρώπη, τήν πονηρή Ρωσσία καί τήν ἀνεξήγητη Ἀμερική. Εἰς δέ ὅ,τι ἀφορᾶ ἐμᾶς, δέν τοῦ χρειάζεται κἄν ἡ εἰσβολή. Εἶναι ἤδη ἐδῶ. Στίς τηλεοράσεις μας πού τοῦ κάνουν κάθε μέρα τεμενάδες! Στίς ὀρδές τῶν μεταναστῶν μέ δικούς τους πράκτορες φυτεμένους, πού μποροῦν νά ἀποσταθεροποιήσουν ἀνά πᾶσα στιγμή τήν χώρα. Στήν Θράκη βεβαίως. Παντοῦ.
Νά τό θυμόμαστε! Τά τείχη πέφτουν πάντοτε ἀπό τά μέσα. Ἀπό τίς κερκόπορτες. Ἀπαιτεῖται ἐπειγόντως ἀφύπνιση καί ἐθνική ἀνασύνταξη. Ἀλλιῶς ἡ μέρα πού θά ξυπνήσουμε καί θά διερωτώμεθα «πῶς συνέβη αὐτό;», δέν ἀργεῖ.
