Καί μᾶς προέκυψε …Halloween!
Μία ἀκόμη «ἀμερικανιά», τήν ὁποία (γιατί ἄραγε;) υἱοθέτησαν ἤδη καί κάποια ἑλληνικά σχολεῖα, στά ὁποῖα οἱ μαθητές καλοῦνται νά τηρήσουν (ἄρχισαν δηλαδή νά τό τηροῦν) ἕνα ἀγγλοσαξωνικό καί δή ἀμερικανικό ἔθιμο!
Ἔστι δέ Halloween ἔθιμο τό ὁποῖο ἑορτάζεται τήν νύχτα τῆς 31ης Ὀκτωβρίου, κατά τήν ὁποία τά μικρά παιδιά μεταμφιέζονται κατά κανόνα σέ κάτι «τρομακτικό» καί ἐπισκέπτονται σπίτια, ὅπου τούς προσφέρονται πολλά γλυκά, ἐνέργεια γνωστή ὡς «trick or treat?» πού σημαίνει ἐν ὀλίγοις: «Θά μέ κεράσεις ἤ θά σοῦ σκαρώσω φάρσα;».
Τό ἐν λόγω ἔθιμο μερικοί ἐπιχειροῦν νά τό παραβάλουν μέ τό ἑλληνικό ἔθιμο τῶν Ἀπόκρεω, ὅμως διαφοροποιεῖται κατά πολύ ἀπό αὐτές, καθώς τό Halloween ἔχει μυστικιστική προέλευση καί χρῶμα. Ἀποτελεῖ ἐξέλιξη τῆς ἀρχαίας Κελτικῆς γιορτῆς Samhaim. Στήν σημερινή της μορφή, βεβαίως, ὁ ἐν λόγω «ἑορτασμός» δέν ἀσχολεῖται πιά μέ φαντάσματα καί πνεύματα, ὅπως συνήθιζαν οἱ Κέλτες, ἀλλά περισσότερο μέ διασκέδαση, τρομακτικές μεταμφιέσεις καί γλυκίσματα. Γιά τούς Κέλτες ἡ 31η Ὀκτωβρίου σήμαινε τό τέλος τῆς συγκομιδῆς καί τήν ἀρχή τοῦ χειμῶνα, ἐνῶ ταυτόχρονα ἡ ἀλλαγή τῆς ἐποχῆς ἦταν μιά γέφυρα μεταξύ τοῦ «ἐπάνω κόσμου» καί τοῦ κόσμου τῶν νεκρῶν.
Μέ τήν πάροδο τῶν αἰώνων ἡ γιορτή ἔλαβε ἀρχικά Χριστιανικό χρῶμα, ἀλλά μετασχηματίστηκε ἀπό παγανιστική τελετή σέ ἡμέρα μεταμφιέσεων, μέ εὔθυμες παρελάσεις καί κεράσματα γλυκῶν σέ παιδιά καί ἐνήλικες. Ὡστόσο, τό Halloween ἔδωσε «ψωμί» γιά τήν δημιουργία κάποιων ταινιῶν τρόμου!
Ποιά, λοιπόν, σχέση ἔχει ἡ ἑλληνική πραγματικότητα, τά ἑλληνικά ἤθη καί ἔθιμα μέ τίς παραδόσεις τῶν Κελτῶν καί τῶν Ἀγγοσαξώνων; Καμμία! Ἀλλά ἔλα πού μᾶς ἀρέσει κάθε τι τό ξενικό καί τό «φορᾶμε» ἀμέσως! Εἶναι, ὅμως, τόσο ἁπλά καί τόσο ἀθῶα τά πράγματα; Εἶναι τόσο ἁγνές ὅλες αὐτές οἱ υἱοθετήσεις ξένων ἠθῶν καί ἐθίμων; Εἶναι μία ἀκόμη ἁπλή κρίση ξενομανίας ἤ πρόκειται γιά κάτι βαθύτερο; Διότι καί τό Ρόκ ἔντ ρόλ ἦταν ἀμερικανιά, ἀλλά ζημιά δέν μᾶς ἔκανε. Μήπως μέ τήν εὐκολία μέ τήν ὁποία ὑποδεχόμεθα (καί ἀποδεχόμεθα) ξένες ἐπιρροές, ἀνοίγουμε τήν πόρτα καί σέ ἄλλα ἤθη καί ἔθιμα πού μᾶς φέρνουν οἱ συνεχῶς αὐξανόμενοι ἀπρόσκλητοι ἐπισκέπτες;
Μήπως ἔπειτα ἀπό τό «ἀθῶο» Halloween θά δεχθοῦμε μέ εὐκολία περισσή καί ἄλλα –βάρβαρα– ἔθιμα, ὅπως ἐκεῖνα τά αἱματηρά «αὐτομαστιγώματα» τῶν μουσουλμάνων στόν Πειραιᾶ; Μήπως θά δεχθοῦμε ἀδιαμαρτύρητα καί ἄλλες, βάρβαρες, συνήθειες τῶν «εἰρηνικῶν εἰσβολέων»; Κάπου διάβασα ὅτι ὁ νέος δήμαρχος Ἀθηναίων ἔκλεισε κάποιο πακιστανικό (ἤ κάτι τέτοιο) σχολεῖο πού εἶχε (;) δημιουργηθεῖ στήν Ἀθήνα. Πολύ καλά ἔκανε! Τά παιδιά τῶν παρεπιδημούντων (μέ πρόθεση νά μονιμοποιηθοῦν) ἐν Ἑλλάδι, πρέπει νά φοιτήσουν σέ ἑλληνικά σχολεῖα, νά γίνουν «τῆς ἑλληνικῆς παιδείας μετέχοντες», ὥστε νά (καί ἄν ποτέ) ἀφομοιωθοῦν μέ τήν ἑλληνική –δύσκολη– κοινωνία.
Ἀγαπητοί ἐκπαιδευτικοί, ἀγαπητοί γονεῖς. Ἀφῆστε τό Halloween στούς Κέλτες καί τούς ἀπογόνους τους. Ἔχουμε τίς δικές μας Ἀπόκριες, ἔχουμε τόσα ὄμορφα καί λιγότερο βάρβαρα ἔθιμα. Καί μήν ξεχάσετε, δῶρα κάνουμε στούς δικούς μας τήν Παραμονή τῆς Πρωτοχρονιᾶς καί ὄχι τά Χριστούγεννα! Μήν παρατᾶτε τά δικά μας, πολύτιμα ἔθιμα!
