ΕΤΟΣ ΑΡΧΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 1876
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025

Ἡ ντροπή εἶστε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι

«ΠΡΑΞΕΙΣ ντροπῆς οἱ ὁποῖες ἀντιτίθενται στό Διεθνές Δίκαιο» χαρακτήρισαν 64 Βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ…

… οἱ τομεάρχες μεταναστευτικῆς πολιτικῆς τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης καί βεβαίως ὁ ἐπικεφαλῆς τοῦ τμήματος τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστίας Γαβριήλ Σακελλαρίδης τίς πρωτοβουλίες τῆς Κυβέρνησης νά ἀνακόψει τίς μεταναστευτικές ροές στό Αἰγαῖο μέ πλωτά φράγματα. Ὡς ἀριστερή «σώς» στήν ἐπιχειρηματολογία τους, πρός ἀναμηρυκασμό, προσέθεσαν καί τό σύνηθες ἐπιχείρημα, ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἀκολουθεῖ ἀκροδεξιά πολιτική Σαλβίνι.

Δέν ξέρω ἄν αὐτή ἡ πρακτική θά ἐπιτύχει ἤ θά ἀποτύχει, ἄν θά πιάσει τσοῦχτρες ὅπως ἀνοήτως εἶπε ὁ Ἀλέξης Τσίπρας κατά τήν ὁμιλία του στήν Βουλή προχθές ἤ θά ἀποτρέψει τούς διακινητές ἐν τέλει. Ξέρω, ὅμως, ὅτι:

Πρῶτον, τό πλωτό φράγμα ὅπως καί ὁ φράκτης στόν Ἕβρο ἐπαναφέρουν στήν δημόσια συζήτηση τήν …ξεχασμένη ἔννοια τοῦ συνόρου. Ἡ ἀνοησία τῆς Ἀριστερᾶς δέν ἔχει σύνορα σέ αὐτές τίς περιπτώσεις, εἶναι βέβαιον. Ἐδῶ κάποτε ὑποστήριξαν ὅτι ἡ θάλασσα δέν ἔχει σύνορα, ἐδῶ θά σταματήσουν; Ἀστεῖον. Γιά ὅλους ἐμᾶς, ὅμως, πού ἡ ἔννοια τῆς πατρίδας ἔχει συγκεκριμένο περιεχόμενο καί δέν εἶναι ἀφηρημένη, οἱ χῶρες πρέπει νά ἔχουν σύνορα.

Δεύτερον, ἐπιτύχει-ἀποτύχει ἡ ἀπόπειρα, κανείς δέν θά κατηγορήσει τήν Κυβέρνηση ὅτι δέν προσπάθησε. Εἶναι τουλάχιστον περίεργη, μάλιστα, ἡ σπουδή τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδας τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά παραμείνουν τά σύνορα ἀνοικτά καί οἱ ροές τοῦ Ἰσλάμ ἀνεμπόδιστες. Τόσο περίεργη, ὥστε νά γεννᾶται εὐλόγως τό ἐρώτημα: Μέ ποιούς εἶστε, ἀγαπητοί; Μέ τούς Ἕλληνες τούς ὁποίους ἐκπροσωπεῖτε στήν Βουλή ἤ μέ τούς ἄλλους πού σύμφωνα μέ τίς ἀπαντήσεις πού ἔδωσαν στήν ἔρευνα τῆς «διαΝΕΟσις» ἀρνοῦνται νά πληρώσουν φόρους, νά μάθουν τήν γλῶσσα καί νά ἐνσωματωθοῦν ἐπειδή θεωροῦν τίς ἐξοχότητές τους περαστικές ἀπό τήν Ἑλλάδα; Μέ ποιούς εἶστε; Μέ αὐτούς πού θεωροῦν τήν χώρα μας τό κορόιδο τῆς Εὐρώπης καθώς ὅλοι οἱ γείτονες (Βούλγαροι, Ἰταλοί, Οὗγγροι, Αὐστριακοί, Σκοπιανοί, Ἀλβανοί) ἔχουν λάβει τά μέτρα τους γιά νά μήν δεχθοῦν οὔτε μισό τοῖς ἑκατό ἀπό τούς ἀνέστιους τοῦ κόσμου τούτου, ἤ μέ τόν ἑλληνικό λαό πού εἶναι στά κάγκελα κυριολεκτικά γιά τό παρόν καί τό μέλλον πού τοῦ ἑτοιμάζουν ξένες κυβερνήσεις, σέ συνεργασία μέ τίς ΜΚΟ;

Ὑπάρχει καί ἕνα τρίτο καί τελευταῖο πού πρέπει νά «εἰπωθεῖ». Ποιός εἶναι ὁ ὁρισμός ἤ εἰς τί συνίσταται ἡ πράξη ντροπῆς. Κατά τούς συριζαίους τό νά φυλάσσεις τά σύνορά σου εἶναι πράξη ντροπῆς. Πράξη ντροπῆς δέν εἶναι αὐτό. Πράξη ντροπῆς εἶναι νά θές νά ζήσεις τήν ζωή σου στόν τόπο πού γεννήθηκες, καί νά μή μπορεῖς. Πράξη ντροπῆς εἶναι νά βλέπεις κάθε ἀπόγευμα δεκάδες μετανάστες στήν κεντρική πλατεῖα τῆς Χίου καί μέ δεδομένα τά κρούσματα ἐγκληματικότητος νά διερωτᾶσαι, ὅπως μοῦ ἔλεγε ὁ ἀντιδήμαρχος τῆς Χίου κ. Ξενάκης, ἄν πρέπει νά τολμήσεις νά περάσεις ἀπό ἐκεῖ ἤ νά πᾶς στόν προορισμό σου «ἀπό κανέναν ἄλλο δρόμο». Πράξη ντροπῆς εἶναι αὐτό πού μοῦ εἶπε ὁ Περιφερειάρχης Βορείου Αἰγαίου Κώστας Μουτζούρης, ὅτι τό 2019 καταγράφηκαν 1.500 παράνομες πράξεις, ἐγκλήματα τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου, ἀπό μετανάστες, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ κατοχή παράνομου ὁπλισμοῦ. Πράξη ντροπῆς εἶναι νά ἔχουμε μῆνα Φεβρουάριο καί σύμφωνα μέ τά στοιχεῖα τοῦ ΕΟΤ οἱ κρατήσεις στά ξενοδοχεῖα τῆς Λέσβου νά εἶναι μ-η-δ-έ-ν. Πράξη ντροπῆς εἶναι ἡ δημογραφική ἀλλοίωση τῶν νησιῶν μας. Στήν πρωτεύουσα τῆς Σάμου ἡ ἀναλογία εἶναι 1,6 μετανάστες γιά κάθε 1 κάτοικο. Στήν Λέσβο ὅπου ἡ ἀναλογία εἶναι 3,6 μετανάστες γιά κάθε 1 κάτοικο, ἡ Μόρια μέ 22.000 κατοίκους εἶναι πλέον ἡ δεύτερη μεγαλύτερη πόλη τῆς νήσου. Αὐτές εἶναι οἱ πράξεις ντροπῆς. Δέν γράφω, συνήθως, ὑπό τό κράτος ὀργῆς καί ἀγανάκτησης. Ἀλλά μέ ὅσα διάβασα χθές ἀπό τούς Βουλευτές τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, πολύ φοβᾶμαι, ἀγαπητοί, ὅτι ἡ ντροπή εἶστε ἐσεῖς οἱ ἴδιοι. Κάνετε λάθος νά τήν ψάχνετε ἀλλοῦ. Στήν αὐλή σας εἶναι.

Απόψεις

Ὁ κύριος Πρωθυπουργός ἐνοχλεῖται ἀπό τίς ὑποδείξεις τοῦ Προέδρου

Εφημερίς Εστία
Αἰχμές πρός τόν ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης: «Καλό εἶναι νά μένει ἔξω ἀπό τίς πολιτικές συζητήσεις τό ὄνομά του» – Παράπονα Μητσοτάκη γιά τίς δημοσκοπήσεις γιατί «μετροῦν κόμματα πού δέν ὑπάρχουν» – Στό στόχαστρό του καί ὁ Εὐ. Βενιζέλος γιά τήν «μή κυβερνήσιμη χώρα»

Ὁ πλησίον

Μανώλης Κοττάκης
Μέ Αφορμή τόν θάνατο τοῦ Διονύση Σαββόπουλου εἰσηγοῦμαι μιά ἄσκηση πρός ἐπίλυση μέ τήν βοήθεια μιᾶς ἐκπληκτικῆς ἀνθρώπινης αἴσθησης πού δέν ἔχει ἡ ΑΙ: τῆς φαντασίας! Ἄν θέλαμε νά περιγράψουμε τήν μουσική ὅλων τῶν μεγάλων συνθετῶν τῆς ἐποχῆς μας, ποιά ἀνθρώπινη χειρονομία θά ἐπιλέγαμε γιά νά τήν συμβολίσουμε; Ἐναλλακτικά, μέ ποιά εἰκόνα θά τήν ταυτίζαμε; Γιά ὅσο σκέπτεστε τίς ἀπαντήσεις σας, εἰσφέρω ὡς τροφή γιά σκέψη τίς δικές μου. Θά ταύτιζα τόν Μίκη μέ μιά ὑψωμένη γροθιά. Αὐτός ἦταν ὁ Θεοδωράκης, αὐτή καί ἡ Μεταπολίτευση. Ἀνεκπλήρωτοι πόθοι. Τόν Μάνο μέ μιά μεγάλη ἀγκαλιά. Τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς πολιτικῆς συμπεριλήψεως. Τόν Μαρκόπουλο μέ τίς ρίζες. Ἦταν ὁ σκαπανεύς τους. Τόν Ξαρχάκο μέ τό σῆμα τῆς νίκης ἀπέναντι στό ἄδικο. Καί τόν Νιόνιο μέ ἕναν κύκλο. Τόν κύκλο τοῦ «ὅλοι μαζί». Πῶς ἀγκαλιάζονται καί χορεύουν οἱ παῖκτες τῆς Ἐθνικῆς μπάσκετ μετά ἀπό κάθε νίκη; Αὐτό. Αὐτός ἦταν ὁ Σαββόπουλος. Ἡ ἑλληνική χαρά κλεισμένη σέ κύκλο. Ὅλους ὅμως τούς μεγάλους μας τούς ἑνώνει μιά λεπτή νοητή γραμμή, ἡ ὁποία λείπει σήμερα κατά βάση ἀπό τόν δημόσιο βίο. Ἡ γραμμή τῆς Ἑλληνικότητας. Πολλούς ἐξ αὐτῶν τούς ἑνώνει καί τό πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας πού ἐπηρέασε τό ἔργο τους. Ὁ ἀριστερός Θεοδωράκης ἐκτόξευσε τό […]

Ἡ Ντόρα προτείνει τήν ἐπαναφορά τοῦ Συμβουλίου Δημοκρατίας!

Εφημερίς Εστία
Σέ μιάν ἀπροσδόκητη ἐξέλιξη, ἡ κ. Ντόρα Μπακογιάννη πρότεινε νά καθήσουν στό ἴδιο τραπέζι οἱ πρώην Πρωθυπουργοί, Κώστας Καραμανλῆς, Γιῶργος Παπανδρέου, Ἀλέξης Τσίπρας καί Ἀντώνης Σαμαρᾶς, καθώς καί ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος, προκειμένου νά ὑπάρξει ἐθνική συνεννόησις γιά τά ζητήματα πού ἀφοροῦν στήν ἐξωτερική πολιτικῆς τῆς χώρας σέ σχέση μέ τήν Τουρκία. Καί τοῦτο ἐνῶ κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ἔχει δηλώσει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει τήν ἀποκλειστική εὐθύνη τῆς διακυβερνήσεως καί τῆς χαράξεως τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Ἡ πρότασις αὐτή τῆς κ. Μπακογιάννη συνιστᾶ ἐπαναφορά, ἔστω καί ἄτυπη, τοῦ Συμβουλίου τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο προεβλέπετο ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1975 καί κατηργήθη μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση τοῦ 1986, κατά τήν ὁποία ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κατέστη ἀποκλειστικῶς τελετουργικός, μέ τό σύνολον τῶν ἁρμοδιοτήτων νά περιέρχονται στόν Πρωθυπουργό. Στό Συμβούλιο τῆς Δημοκρατίας, τό ὁποῖο συγκαλοῦσε ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, μετεῖχαν, πέραν τοῦ ἐν ἐνεργείᾳ Πρωθυπουργοῦ, οἱ διατελέσαντες Πρωθυπουργοί, καθώς καί οἱ διατελέσαντες Πρόεδροι τῆς Δημοκρατίας. Τό Συμβούλιο αὐτό ἐλάχιστες φορές εἶχε συγκληθεῖ καί προεβλέπετο νά λειτουργεῖ συμβουλευτικῶς γιά πράξεις ρυθμίσεως τοῦ πολιτεύματος, μέ πρώτη προτεραιότητα τήν σύγκλιση τῶν ἀπόψεων ὅλων τῶν συμμετεχόντων. Τό πνεῦμα τῆς προτάσεως τώρα εἶναι πολύ διαφορετικό καί φαίνεται ὅτι στήν βάση της ὑπάρχει ὁ φόβος γιά τήν […]

Ἆσμα ἡρωικό καί πένθιμο γιά τόν Διονύσιο μελωδό

Δημήτρης Καπράνος
Ἦταν ἕνα «μουσικό πρωινό» τοῦ Νίκου Μαστοράκη, νομίζω τό ’65.

Σάββατον 23 Ὀκτωβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ H ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΟΤ