Καταλαβαίνετε τί ἔχουμε πάθει;
Στέλνουμε εἰδικές ἀστυνομικές δυνάμεις στήν Λέσβο γιά νά χτυπήσουν τούς ἀκρῖτες Ἕλληνες, ὥστε νά τούς ἐπιβάλουμε μέ τό ἔτσι θέλω τήν ἀλλοίωση τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ ἱστορικοῦ νησιοῦ, γιά νά τούς «φορέσουμε» καπέλο κάποιες χιλιάδες ἀλλοδαπῶν παρανόμως εἰσελθόντων στό νησί τους!
Καταλαβαίνετε σέ ποιό σημεῖο μᾶς ἔχουν φέρει οἱ σύμμαχοί μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μετατραπεῖ σέ θεραπαινίδες τοῦ ντεμέκ σουλτάνου; Ποιός τό φανταζόταν αὐτό, ὅταν οἱ γριοῦλες τάιζαν τά μωρά τῶν μεταναστῶν; Ἐμεῖς! Ναί, ἐμεῖς τό φανταζόμασταν καί ἀπό τότε προειδοποιούσαμε. Ἐμεῖς, γιατί ἔχουμε ταξιδέψει σέ χῶρες οἱ ὁποῖες ἐπέδειξαν τήν αὐτή ἤ καί μεγαλύτερη ἀκόμη ἐλαστικότητα ἔναντι τῶν «μουσαφιραίων» πού ἔμπαιναν στήν χώρα τους εἴτε ζητῶντας ἐργασία εἴτε παρανόμως, ἀλλά «βολευόμενοι» ἐν συνεχεία… Χῶρες ὅπως ἡ Σουηδία, ἡ Νορβηγία, ἡ Δανία, οἱ ὁποῖες ἀρχικῶς θεώρησαν ὀλίγον τι «φολκλόρ» τήν πρόσθεση «ποικιλίας» στόν πληθυσμό καί τήν κοινωνία τους, καί τώρα τραβοῦν τά μαλλιά τους! Ἐμεῖς, γνωρίζοντας ὅτι χτυπούσαμε «στοῦ κουφοῦ τήν πόρτα», καθ’ ὅτι ἀπό τήν μιά ὁ ἀριστερός «προοδευτισμός» καί ἀπό τήν ἄλλη ἡ «πολιτικῶς ὀρθή» ἀριθμητική, ἡ ὁποία πιστεύει ὅτι τό δημογραφικό μας δέν θά τό λύσουμε παρά μόνο μέ τήν εἰσαγωγή ἀλλοδαπῶν, κοίμιζαν τούς πολῖτες μέ τήν διεκδίκηση τοῦ… Νομπέλ τῆς Εἰρήνης! Καί ἔγραφαν οἱ φυλλάδες καί διαλαλοῦσαν τά παπαγαλάκια ὅτι «ὅπου νά’ ναι τό παίρνουμε τό …τιμημένο!»…
Καταλαβαίνετε ποῦ μᾶς ἔφθασαν; Νά μᾶς παραμονεύει ἀπό τήν μιά ὁ κορωνοϊός, ἀπό τήν ἄλλη ὁ τουρκοϊός, καί στή μέση ἐμεῖς, νά δέρνουμε τούς ἀκρῖτες ἐπειδή δέν θέλουν νά γίνει τό νησί τους τριτοκοσμικό! Κατάντια! «Καί τί θέλεις νά κάνουμε; Νά ξαναφέρουμε τόν Σύριζα;» μοῦ εἶπε παλαιός, καλός καί ἔγκριτος συνάδελφος. Ὄχι, πρός Θεοῦ! Δέν λέω, οὔτε θέλω αὐτό, ἀλλά ἀπό τήν ἄλλη δέν ψήφισε ἐμένα ὁ λαός γιά νά φτιάξω τά πράγματα. Οὔτε βγῆκα ἐγώ στά μπαλκόνια τῆς τηλοψίας γιά νά ζητήσω τήν ψῆφο του. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔχουν τήν εὐθύνη, ἐκεῖνοι ὀφείλουν νά βροῦν τίς λύσεις. Ἀλλά ὄχι ξυλοκοπῶντας τούς Μυτιληνιούς, ἔ; Οὔτε συμφωνῶ μέ τήν τακτική τοῦ Περιφερειάρχη, ὁ ὁποῖος ἔχει μερίδιο εὐθύνης γιά τήν τροπή πού ἔχουν λάβει τά πράγματα.
«Μά ἄν τούς μεταφέρουμε ὅλους στήν ἐνδοχώρα, δέν θά φύγουν ποτέ! Ἐνῶ στά νησιά τούς ἐλέγχουμε. Καί μέσα στά κλειστά κέντρα καί μέ αὐστηρές προϋποθέσεις γιά τήν χορήγηση ἀσύλου, οὐδείς θά τολμᾶ νά περάσει ἀπό τήν Τουρκία στήν Ἑλλάδα» μοῦ λέει φίλος, πού εἶναι «μέσα στά πράγματα». Δέν εἶναι δική μας δουλειά νά προτείνουμε λύσεις. Ἀλλά πρέπει νά βρεθεῖ ἕνας τρόπος νά ἀποφευχθοῦν αὐτές οἱ εἰκόνες πού βλέπουμε στήν Λέσβο.
Γυρίζω, λοιπόν, τό κουμπί στήν τηλεόραση καί βλέπω κόσμο συγκεντρωμένο καί ΜΑΤ ἀπέναντί του, καί ἀκούω συνθήματα. «Τί ἔγινε; Ἔχουμε κι ἄλλα ἐπεισόδια στήν Λέσβο;» ρωτῶ τήν γυναίκα μου. «Ὄχι, αὐτό εἶναι τό Συνέδριο τῆς ΓΣΕΕ» ἀπαντᾶ.
Ἔ, δέν ὑπάρχει καμμία σωτηρία πλέον! Δέν ὑπάρχει!
