Λάθη, ἀνικανότητα, παντελής ἔλλειψη συντονισμοῦ.
Τό τρίπτυχο τῆς ποινικῆς διώξεως (πολύ σωστά, νομικῶς, σέ βαθμό πλημμελήματος) γιά τήν τραγωδία πού συνέβη στό Μάτι, στίς 23 τοῦ περασμένου Ἰουλίου. Προσωπικῶς, ἀγαπητοί, αἰσθάνομαι φόβο ἀπό τήν δίωξη αὐτή. Ὄχι ἐπειδή (ὅπως λένε μερικοί) δέν ἔλαβαν τά ἀδικήματα κακουργηματικό χαρακτῆρα (στήν Ἑλλάδα φορτώνουμε τό κακούργημα λές καί εἶναι ἁπλή ὑπόθεση), ἀλλά ἐπειδή οἱ εἰσαγγελεῖς διαπίστωσαν ὅτι τό κράτος δέν λειτουργεῖ!
Θά ἦταν (γιά ἐμένα) καθησυχαστικό ἄν οἱ διώξεις ἐστρέφοντο κατά συγκεκριμένων ἀτόμων καί ἀποδεικνυόταν ὅτι τό κράτος λειτούργησε καί ἔκανε τό καθῆκον του! Θά ἦταν λύτρωση ἕνα πόρισμα πού θά ἔλεγε: «Τό κράτος ἔκανε ὅ,τι μποροῦσε, οἱ ὑπηρεσίες του λειτούργησαν ὑποδειγματικά ἀλλά ἡ εὐθύνη βαρύνει “αὐτούς καί αὐτούς”». Ἅμ’ δέ! Οὔτε ἡ αὐθαίρετη δόμηση ἀναφέρεται ὡς μία ἐκ τῶν αἰτιῶν οἱ ὁποῖες στοίχισαν τήν ζωή σέ ἑκατό (ΕΚΑΤΟ) συμπατριῶτες μας! Μέ δυό λόγια, τό πόρισμα τῶν εἰσαγγελέων μᾶς λέει ὅτι δέν ἔχουμε κράτος!
Καί, φυσικά, ἡ εὐθύνη δέν βαρύνει μόνο τήν κυβέρνηση, ἡ ὁποία –φυσικά– φέρει τήν βαρύτερη εὐθύνη –φυσική συνέπεια γιά ὅποιον κυβερνᾶ κατά τήν μοιραία στιγμή. Βαρύνει καί τούς προηγούμενους κυβερνῆτες, βαρύνει καί ἐμᾶς, τούς πολῖτες (ἐμεῖς εἴμαστε ἐν τέλει τό κράτος), βαρύνει τόν τρόπο μέ τό ὁποῖο ἐμεῖς χτίσαμε ἕνα κράτος ρουσφετολογικό, πελατειακό, ἀνεύθυνο καί βολεμένο!
Τί λέει τό πόρισμα; Λέει, πολύ ἁπλά, ὅτι στίς 23 Ἰουλίου τοῦ 2018, στήν τραγωδία πού συνέβη στό Μάτι, στόν Βουτζᾶ, στήν Ραφήνα, ἐπεκράτησε τό ἀπόλυτο χάος! Κάτι πού ἐμεῖς ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἐπισημάναμε. Βεβαίως, τώρα ἀρχίζει ἕνας νέος κύκλος ἀνακρίσεων, καταθέσεων, μηνύσεων, ἀγωγῶν. Θά ἐμπλακεῖ μιά στρατιά δικηγόρων, ἡ ὁποία θά γεμίσει χιλιάδες σελίδες μέ ἐπιχειρήματα, μέ νομικούς ὅρους, μέ ἀναφορά σέ Νόμους καί δεδικασμένα. Καί, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, τό ἀποτέλεσμα (τό τελικό ἀποτέλεσμα) θά ἀργήσει, ὅπως ἀργοῦν ὅλα στήν ἑλληνική Δικαιοσύνη, ἡ ὁποία φέρει τήν λιγότερη εὐθύνη γιά αὐτή τήν χρονοβόρο διαδικασία.
Φυσικά, ὑπῆρξαν καί θά ὑπάρξουν δηλώσεις πολιτικῶν, θά ὑπάρξουν κατηγορίες, θά ὑπάρξουν ἴσως (ἄν καί τό θεωρῶ πολύ δύσκολο) καί παραιτήσεις. Θά ὑπάρξουν κομματικές ἀντιπαραθέσεις, κυρίως ἐπειδή βρισκόμαστε σέ προεκλογική περίοδο γιά τοπικούς καί περιφερειακούς ἄρχοντες (ἴσως καί γιά κυβέρνηση), καί μάλιστα σέ πολύ ὀξεῖς τόνους. Δέν θά πρέπει, ὅμως, νά χάσουμε τήν οὐσία. Καί ἡ οὐσία εἶναι ὅτι τό κράτος μας εἶναι διαλυμένο! Ἦταν πού ἦταν, δηλαδή, ἀπόγινε, μέ τήν λαίλαπα τῶν μνημονίων. Εἶναι διαλυμένο, ἐπειδή ἐπιλέγονται οἱ ἐπί κεφαλῆς τῶν σωμάτων ἐκείνων στά ὁποῖα ἐπαφίεται ἡ τύχη μας σέ περίπτωση καταστροφῶν μέ μοναδικό κριτήριο τό «Καλός εἶναι ἄν εἶναι δικός μας»! Εἶναι διαλυμένο, ἐπειδή ἐμεῖς ψηφίζουμε στίς ἐκλογές ἐκεῖνον «πού θά μᾶς κάνει τά ρουσφέτια καί θά βάλει τό παιδί μας στό δημόσιο». Εἶναι διαλυμένο, ἐπειδή ἐμεῖς πᾶμε στίς κάλπες γιά τίς Εὐρωπαϊκές Ἐκλογές χωρίς νά ἔχουμε κἄν διαβάσει τά βιογραφικά τῶν ὑποψηφίων πού θά μᾶς ἐκπροσωπήσουν στό Εὐρωκοινοβούλιο!
Ἡ Δικαιοσύνη, εἶναι βέβαιο, θά πράξει τό καθῆκον της. Ἐμεῖς πότε θά καταλάβουμε ποιό εἶναι τό δικό μας καθῆκον;
