Μοῦ λέει χθές ἕνα καλός παλιός φίλος. «Τό ξέρεις ὅτι ἔχει μπλέξει ἡ διοίκηση τοῦ Ὀργανισμοῦ Λιμένος Ἐλευσίνας;»…
Δέν εἶχα ἰδέα καί ρώτησα νά μοῦ πεῖ τί ἀκριβῶς συμβαίνει. Καί μοῦ εἶπε τήν ἱστορία.
Στήν περιοχή πού ἀνήκει στήν εὐθύνη τοῦ Ὀργανισμοῦ βρίσκεται βυθισμένο τό παλιό μικρό ποστάλι «Σίτι ὄφ Μύκονος», τῶν ἀδελφῶν Κυρτάτα. Τῶν ἄτυχων ἐκείνων πλοιοκτητῶν ἀπό τήν Ἄνδρο, τῶν ὁποίων ἡ ἑταιρεία, οἱ «Κυκλαδικές Κρουαζιέρες», κατεστράφη ἔπειτα ἀπό ἐκείνη τήν φοβερή ἐπίθεση τῶν Παλαιστινίων κομμάντος στό πλοῖο «Σίτι ὄφ Πόρος», ἀνοιχτά τῶν ἀκτῶν τῆς Γλυφάδας.
«Περνάει, πού λές, ἕνα βαποράκι πάνω ἀπό τό βυθισμένο ποστάλι, βρίσκει κάπου ἀπό κάτω, βάζει νερά, βουλιάζει τό βαποράκι, καί πνίγεται ὁ καπετάνιος! Καί τώρα ἔχουν στραφεῖ κατά τοῦ Ὀργανισμοῦ (καί τῆς διοικήσεως φυσικά) ὁ πλοιοκτήτης, πού ἔχασε τό βαποράκι του, ἡ χήρα, πού ἔχασε τόν ἄντρα της, καί ἡ ἀσφαλιστική ἑταιρεία πού πλήρωσε τήν ἀσφάλεια γιά τό βαπόρι καί γιά τήν ἀνθρώπινη ἀπώλεια!»…
Καί πολύ καλά κάνουν οἱ πληγέντες καί διεκδικοῦν ἐκεῖνα πού νομίζουν ὅτι δικαιοῦνται. Αὐτό, ὅμως, τό «βιολί» μέ τά ναυάγια, πού ἀφήνονται στόν βυθό κοντά στήν στεριά, σέ νερά πού εἶναι πολυσύχναστα καί πού μετατρέπονται σέ ὑφάλους, οἱ ὁποῖοι μάλιστα μπορεῖ καί νά μετακινηθοῦν μέ τόν καιρό, πρέπει νά τελειώσει κάποια στιγμή!!
Ἀπό τήν στιγμή πού βουλιάζει τό βαπόρι καί «κάθεται» στόν βυθό, πρέπει ἀμέσως νά κινεῖται ἡ διαδικασία ἀνελκύσεώς του. Δέν εἶναι μόνο ἡ ρύπανση πού προκαλεῖ στήν περιοχή, εἶναι –κυρίως– ὁ κίνδυνος πού μπορεῖ νά δημιουργηθεῖ ἀπό τήν ὕπαρξη τοῦ ναυαγίου, ὅπως ἔγινε στήν περίπτωση τῆς Ἐλευσίνας!
Διότι ἕνα ναυάγιο λίγο ἔξω ἤ ἀκόμη καί μέσα σέ λιμάνι (ὤ, ναί, ὑπάρχουν καί ναυάγια σέ περιοχές πολυσύχναστες, μέσα στά ὅρια λιμένων) δέν εἶναι ἕνα ἑλκυστικό «σημεῖο ἀναφορᾶς», δέν θά προκαλέσει τό ἐνδιαφέρον τῶν αὐτοδυτῶν, πού βουτοῦν γιά νά «χαζέψουν» ναυάγια καί πληρώνουν ἀρκετά χρήματα γιά αὐτό τό ἀκριβό «χόμπυ», οὔτε ἀποτελεῖ τεχνητή «ξέρα» ἤ «πάγκο» γιά τούς ψαράδες, πού «σταμπάρουν» τήν περιοχή καί ψαρεύουν ὁλόγυρα.
Τά ναυάγια γύρω ἤ μέσα σέ λιμενικές περιοχές, σέ δρόμους πολυσύχναστους γιά τά πλοῖα, ἀποτελοῦν σοβαρό κίνδυνο. Τά ὑπουργεῖα Ναυτιλίας καί Περιβάλλοντος θά πρέπει κάποια στιγμή νά ἐπισημάνουν ὅλα τά ἐπικίνδυνα ναυάγια καί νά μεριμνήσουν γιά τήν ἀνέλκυσή τους.
Δέν λέω, οἱ εἰκόνες ἀπό τά ναυαγισμένα πλοῖα πού βλέπουμε κάθε τόσο στά ντοκυμανταίρ πού προβάλλει ἡ –κρατική κυρίως– τηλεόραση, εἶναι ὄμορφες καί μυστηριώδεις (ἐμένα δέν μέ τράβηξε ποτέ τό περιβάλλον τοῦ βυθοῦ, μέ ἀπωθεῖ αὐτή ἡ ἐκκωφαντική σιωπή) καί οἱ τολμηροί δύτες, πού περνοῦν μέσα ἀπό τά φινιστρίνια καί ἑλίσσονται στούς μπουλμέδες καί τά ἀκομονταίησιον τῶν πλοίων, προκαλοῦν θαυμασμό, ἀλλά ἄλλο τά ναυάγια στά βαθειά νερά ἤ σέ περιοχές πού δέν ἔχουν κίνηση, κι ἄλλο ἕνα ναυάγιο-παγίδα ὅπως ἐκεῖνο πού προαναφέραμε.
Θά παρακολουθήσω τήν ἐνδιαφέρουσα ὑπόθεση πού μοῦ ἀνέφερε ὁ παλαιός φίλος καί θά σᾶς ἐνημερώσω λίαν προσεχῶς…
