ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ἐπικίνδυνος ἀντίπαλος γιά…
… τήν Νέα Δημοκρατία ἤ μήπως τό δημοσκοπικό προβάδισμα πού ἔχει ἀποκτήσει ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης στήν διάρκεια τῆς τριετοῦς διακυβέρνησης καί εἰδικώτερα στό ἐρώτημα γιά τήν καταλληλότητα στήν πρωθυπουργία, καθιστᾶ αὐτό τό ἐρώτημα ἄνευ ἀξίας; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ναί, παραμένει. Ἔστω καί ὡς δεύτερος. Ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης δέν ἀποδέχτηκε ποτέ μέσα του ὅτι ἔχασε ἀπό ἕνα πολιτικό ἀντίπαλο τόν ὁποῖο καί ὁ ἴδιος ἐπέλεξε (ἡ «Αὐγή» προβοκάρισε τήν ὑποψηφιότητα Μεϊμαράκη τό 2016) καί τόν ὁποῖο διαρκῶς ὑποτιμοῦσε ἀπό τοῦ βήματος τῆς Βουλῆς ὅταν ἦταν πρωθυπουργός. Στό μυαλό του ἡ ἀντιδιαστολή μεταξύ οἰκογενειοκρατίας καί αὐτοδημιούργητου, ἔστω τοῦ κομματικοῦ σωλῆνα, ἀρκοῦσε γιά μία νέα ἐκλογική νίκη. Ἦταν τόσο πεπεισμένος ὥστε οἱ ἐπιτελεῖς του φοβοῦντο νά τοῦ ποῦν τήν ἀλήθεια γιά τίς δημοσκοπήσεις, τοῦ ἔλεγαν ψέματα μέ συνέπεια νά γνωρίσει ὀδυνηρή διάψευση τήν βραδιά τῶν εὐρωεκλογῶν. Μετά τίς ἐκλογές πέρασε μία τοὐλάχιστον διετῆ περίοδο κατάθλιψης στήν ὁποία ἦταν ἡ σκιά τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἦταν ἀνεκτός στή Βουλή ἀλλά εὔκολος ἀντίπαλος γιά τόν Κυριάκο Μητσοτάκη. Ὡστόσο ἀκόμη κι αὐτή τήν περίοδο δέν ἔκανε σοβαρά προσωπικά στρατηγικά λάθη. Περίμενε. Καί γιά τίς ἐξελίξεις στήν παράταξή του καί γιά τίς ἐξελίξεις στήν χώρα. Τήν πρώτη διετία ἦταν ἀσύλληπτα συναινετικός στά ἐθνικά θέματα, καί ἀπόδειξη αὐτοῦ εἶναι ὅτι δέν καταψήφισε σχεδόν καμμία ἀπό τίς διεθνεῖς συμφωνίες πού ἔφερε ἡ κυβέρνηση τῆς Νέας Δημοκρατίας στήν Βουλή γιά τήν ὁριοθέτηση ΑΟΖ μέ τήν Ἰταλία καί τήν Αἴγυπτο. Ἀκόμη καί ἡ διαφωνία του μέ τήν ἴδια τήν συμφωνία γιά τίς βάσεις τῶν ΗΠΑ ἑδράζεται στό γεγονός ὅτι δέν πήραμε ἀντάλλαγμα. Ὄχι ἐπί τῆς ἀρχῆς.
Ψήφισε ἐπίσης παραπάνω ἀπό τά μισά νομοσχέδια τῆς Νέας Δημοκρατίας, καί μάλιστα τά ἐπίμαχα. Ἄν δεῖ κανείς τήν στάση τοῦ κόμματός του στίς κατ’ ἄρθρο ψηφοφορίες γιά τόν ΕΝΦΙΑ, τό πρόσφατο νομοσχέδιο Χατζηδάκη γιά τήν ἐπιτάχυνση τῆς ἀπονομῆς τῶν συντάξεων, τόν ἐργασιακό νόμο, τίς ἀποζημιώσεις σέ μεγάλους ὁμίλους γιά διαφυγή κερδῶν λόγῳ τῆς πανδημίας, νόμους πού ἀφοροῦσαν τήν ἑλληνική ἐπιχειρηματικότητα, θά διαπιστώσει ὅτι ὁ Τσίπρας ἔδωσε ὁδηγία καί ὁ Σύριζα ψήφισε «παρών». Δέν καταψήφισε.
Πέραν αὐτῶν οἱ προσεκτικοί παρατηρητές τῶν κινήσεών του εἶδαν ὅτι ἐπιδίωξε καί βελτίωσε τήν σχέση του μέ τούς καναλάρχες πού τόν πολέμησαν. Ἐμφανίστηκε μετά ἀπό δύο χρόνια σέ συνέντευξη στόν τηλεοπτικό σταθμό «Σκάι», καί ἐκεῖ ἐκτός ἀπό τίς σέλφι πού ἔβγαλε, εἶπε καί τό περίφημο «δέν εἶναι τό πρόβλημα τῆς χώρας ὁ Σκάι», ἐνῶ στήν τελευταία του παρέμβαση στό Φόρουμ τῶν Δελφῶν ἐπέλεξε δημοσιογράφο τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ Mega γιά νά σταθεῖ ἀπέναντί του καί νά τοῦ ὑποβάλει τίς ἐρωτήσεις. Στίς χειρότερες στιγμές λοιπόν ὅταν ὁ Τσίπρας ἦταν κάτω ἀπό τά ραντάρ λόγῳ τῶν ἐξαιρετικῶν δημοσκοπήσεων γιά τήν Νέα Δημοκρατία, φρόντισε νά συσφίγξει τίς σχέσεις του μέ τόν ξένο παράγοντα, νά βελτιώσει τίς σχέσεις του μέ τήν ἑλληνική διαπλοκή καί ἐπιχειρηματικότητα, καί βεβαίως νά κλείσει παλιά μέτωπα τά ὁποῖα πλήρωσε ἀκριβά κατά τή διάρκεια τῆς διακυβέρνησής του. Ἀπέμενε μόνο τό κόμμα. Ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης ἀρνήθηκε νά διαγράψει τούς ἐσωκομματικούς του ἀντιπάλους καί περίμενε ὑπομονετικά τή στιγμή πού θά τούς διαγράψει ντέ φάκτο τό ἴδιο του τό συνέδριο, γιά νά μετατρέψει τό κόμμα του σέ ἀρχηγικό χωρίς συνεταίρους. Καί αὐτό ὅπως φάνηκε ἀπό τό 75% πού ἔλαβε ἡ πρότασή του, τό πέτυχε. Καί τό ὄφελός του εἶναι διπλό. Καί θά εἶναι ἀρχηγός πού θά λογοδοτεῖ στήν βάση καί ὄχι στό πολιτικό γραφεῖο τοῦ κόμματός του καί θά διαθέτει νωπή ἐντολή οὕτως ὥστε, ἀκόμα κι ἄν χάσει τίς ἐθνικές ἐκλογές ὅπως εἶναι καί τό πιθανώτερο, νά μήν μπορεῖ μετεκλογικά κάνεις νά τόν ἀμφισβητήσει.
Ὡστόσο, γιά νά μήν φεύγουμε ἀπό τό ἐρώτημά μας, ὁ Τσίπρας παραμένει ἐπικίνδυνος ἀντίπαλος γιά τήν Νέα Δημοκρατία ἐπειδή στό μυαλό του ὁ στόχος εἶναι ἕνας καί μόνος: πῶς θά γκρεμίσει τόν Κυριάκο Μητσοτάκη ἀπό τήν θέση τοῦ πρωθυπουργοῦ. Γιά νά τό πετύχει αὐτό εἶναι ἱκανός γιά ὅλα. Βουλευτές τοῦ κόμματός του παρατήρησαν ὅτι κατά τήν διάρκεια τοῦ συνεδρίου, ὅταν Νεολαῖοι φώναζαν ρυθμικά τό σύνθημα γιά τήν κυβέρνηση τῆς ἀριστερᾶς, ἐκεῖνος μίλησε γιά κυβέρνηση τῆς κοινωνίας καί ἀπέφυγε τόν ὅρο ἀριστερά. Τί ἄλλο ἀπό πολιτικά ἐπικίνδυνος εἶναι κάποιος ὅταν ἀπαρνεῖται τήν πολιτική ταυτότητά του;
Ὑπάρχουν ὅμως κι ἄλλες ἐνδείξεις πού συνηγοροῦν ὑπέρ αὐτοῦ τοῦ ἐπιχειρήματος. Ὁ κύριος Τσίπρας σήμερα εἶναι ἕτοιμος νά τά βρεῖ καί πολιτικά μέ ὅλους ὅσοι ἦταν ἀπέναντί του. Ὁ διοικητής τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδος Γιάννης Στουρνάρας ζήτησε τήν ἔγκρισή του γιά νά προσλάβει τό στέλεχος τοῦ Σύριζα καί πρώην μέλος τῆς κυβέρνησής του τόν κύριο Χουλιαράκη ὡς σύμβουλό του στό κορυφαῖο χρηματοπιστωτικό ἵδρυμα τῆς χώρας. Ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης δέν ἔκανε καμμία ἀναφορά στήν ἀντιδικία πού ἔχει φιλικός του ἐκδότης μέ τόν κύριο Στουρνάρα γιά τήν ὑπόθεση τῆς Novartis. Οἱ σχέσεις του μέ τόν κοινοτικό Ἐπίτροπο Μαργαρίτη Σχοινᾶ παραμένουν ἐξαιρετικές ἀπό τήν περίοδο πού αὐτός ἦταν συνεργάτης τοῦ Ζάν Κλώντ Γιοῦνκερ στήν Κομμισσιόν στήν κρίσιμη περίοδο τῶν διαπραγματεύσεων. Ἡ πρόσκληση καί ἡ παρουσία τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῶν Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ στό συνέδριο τοῦ κόμματός του καί τό ἀποθεωτικό μπίζ πού τοῦ ἐπιφύλαξε, αὐτόν τόν σκοπό ἄλλως τε εἶχε: νά θυμίσει στίς Βρυξέλλες ὅτι τήρησε τόν λόγο του καί ὅτι ἔκλεισε τό Σκοπιανό ὅπως τοῦ ζητήθηκε σέ ἀντάλλαγμα γιά τήν στήριξη στίς διαπραγματεύσεις τόν Αὔγουστο τοῦ 2015.
Ὡς δεύτερος, ὅπως δείχνουν σήμερα οἱ δημοσκοπήσεις, ὁ κύριος Τσιπρας θά ἔχει τό βράδυ τῶν ἐκλογῶν μέ ἁπλή ἀναλογική τίς ἑξῆς ἐπιλογές: νά ἐπιμείνει στήν κυβέρνηση συγκρότησης μειοψηφίας μέ ἐπί κεφαλῆς τόν ἴδιο ἤ ἄλλο πρόσωπο ἐφ’ ὅσον τό ἄθροισμα Σύριζα καί ΠΑΣΟΚ εἶναι μεγαλύτερο ἀπό τό ποσοστό τῆς Νέας Δημοκρατίας. Δέν εἶναι τό ἐπικρατέστερο σενάριο γιατί δέν δίνει βιώσιμη λύση καί γιατί δέν θά τό εὐνοεῖ ὁ ξένος παράγοντας ὁ ὁποῖος μετά τίς ἐκλογές θά πιέσει ἀφόρητα γιά ἑλληνοτουρκική συμφωνία εἰρήνης μέ διακομματική συναίνεση ἀλλά καί γιά ἐπιστροφή σέ μνημόνιο μέ δανεισμό χαμηλῶν ἐπιτοκίων ἀπό τόν Εὐρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. Ἐφ’ ὅσον τά ἐπιτόκια μέ τά ὁποῖα δανείζεται ἡ Ἑλλάδα ἀπό τίς ἀγορές ξεφύγουν. Τήν περασμένη ἑβδομάδα ἄγγιξαν γιά πρώτη φορά τό ψυχολογικό ὅριο τοῦ 3%.
Βεβαίως καί ἄν ἀκόμα καεῖ αὐτό τό σενάριο, ὁ κύριος Τσίπρας δέν προτίθεται νά θυσιάσει τόν ἑαυτό του πρίν μάθει τό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα. Δέν θά προσφέρει δηλαδή τήν θέση τοῦ πρωθυπουργοῦ σέ κυβέρνηση μειοψηφίας στό ΠΑΣΟΚ ἄν δέν δεῖ τό ἐκλογικό ἀποτέλεσμα. Ἄν ἀντέξουν τά ποσοστά του δέν ἔχει λόγο νά τό κάνει, ἄν δέν ἀντέξουν καί τό ΠΑΣΟΚ φτάσει τό 15% ἴσως ἔχει.
Τό δεύτερο σενάριο στό ὁποῖο ποντάρει ὁ κύριος Τσίπρας γιά τήν ἀπομάκρυνση τοῦ κυρίου Μητσοτάκη ἀπό τή θέση τοῦ πρωθυπουργοῦ εἶναι ἡ συγκρότηση τρικομματκῆς κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, Σύριζα, ΠΑΣΟΚ μετά τίς πρῶτες ἐκλογές μέ ἁπλή ἀναλογική μέ ἐπί κεφαλῆς Πρωθυπουργό τρίτο πρόσωπο. Σέ μιά τέτοια περίπτωση, ἄς λέμε τά πράγματα, ἀπό τώρα, βασικό λόγο στίς διεργασίες θά ἔχει ὁ ξένος παράγοντας. Ἡ Κυβέρνηση μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Λουκᾶ Παπαδῆμο συγκροτήθηκε γιά τήν ψήφιση τοῦ δεύτερου μνημονίου καί γιά τό κούρεμα τῶν ὁμολόγων στόν ἰδιωτικό τομέα πού ἔσωσε τίς εὐρωπαϊκές τράπεζες. Ἡ τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας πού κάποιοι ὀνειρεύονται θά ἔχει ὡς στόχο νά ἀποφύγει τήν παρατεταμένη ἀστάθεια τῶν δεύτερων ἐκλογῶν, νά φέρει εἰς πέρας τό κλείσιμο τῶν ἑλληνοτουρκικῶν καί νά ἀποδεχθεῖ, ἄν χρειαστεῖ, τήν προσφυγή στόν Εὐρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
Ὅπως φαίνεται ἀπό τήν ἀνάλυσή μας, ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης ἐργάζεται κυρίως μέ βάση τό σενάριο συγκρότησης δικομματικῆς ἤ τρικομματικῆς κυβέρνησης μετά ἀπό ἐκλογές μέ ἁπλή ἀναλογική. Τό ἐνδιαφέρον πού δείχνει γιατί ὁ κύριος Τσίπρας παραμένει πολιτικά ἐπικίνδυνος γιά τήν Νέα Δημοκρατία, εἶναι ὅτι στό σενάριο γιά συγκρότηση τρικομματικῆς κυβέρνησης συνεργασίας παίζουν καί δυνάμεις μέ τίς ὁποῖες συμμάχησε ὁ κύριος Μητσοτάκης κατά τήν διάρκεια τῆς διακυβέρνησής του ἤ καί δυνάμεις μέ τίς ὁποῖες ἐπιθυμεῖ νά συμμαχήσει. Ὁ κύριος Βενιζέλος ὁ ὁποῖος ἔχει καί προσωπικές φιλοδοξίες γι’ αὐτό καί δηλώνει ὅτι τό Αἰγαῖο δέν εἶναι ἑλληνική λίμνη (καί πανηγυρίζουν οἱ Τοῦρκοι ἀπέναντι) ἔχει δηλώσει δημοσίως ὅτι τάσσεται ὑπέρ συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας μετά τίς ἐκλογές μέ ἀναλογική χωρίς νά ἀπαιτηθεῖ νά διεξαχθοῦν ἐπαναληπτικές ἐκλογές.
Ὁ κύριος Στουρνάρας πού ἐπελέγη ἀπό τόν κύριο Μητσοτάκη γιά δεύτερη θητεία στήν Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος μέ τίς ἐκθέσεις του, συντάσσεται ἀπολύτως μέ τίς ἀπαιτήσεις τοῦ ΔΝΤ, τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Μηχανισμοῦ Σταθερότητας καί τῶν Οἴκων Ἀξιολόγησης γιά ἀκύρωση τῶν παροχῶν πού ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ κύριος Μητσοτάκης πρός κρίσιμες κοινωνικές ὁμάδες (συντάξεις, κατώτατος μισθός, κατάργηση εἰσφορᾶς ἀλληλεγγύης). Ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης ἐπίσης μέ τόν ὁποῖο φλερτάρει ὁ κύριος Μητσοτάκης μίλησε ξεκάθαρα γιά ραγδαῖες ἐξελίξεις τή βραδιά τῶν ἐκλογῶν μέ ἁπλή ἀναλογική. Ἰδού λοιπόν γιατί ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης παραμένει πολιτικά ἐπικίνδυνος. Διότι θεωρητικά παίζει καί στά τρία σενάρια προκειμένου νά ὑπάρξει αὐτό πού περιγράφει ὁ ἴδιος ὡς πολιτική ἀλλαγή στήν χώρα, ἀλλά στήν πραγματικότητα θά εἶναι –γιά νά θυμηθῶ ἕναν ὅρο τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου τό 1974– μέ γεωπολιτικούς ὅρους, ἀλλαγή φρουρᾶς.
Στό αὐριανό σημείωμα θά ἐπικεντρωθοῦμε στήν στρατηγική πού θά ἀκολουθήσει ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, ὁ ὁποῖος φαίνεται πλέον ὅτι ἐργάζεται μέ βασικό σενάριο τήν δικομματική κυβέρνηση συνεργασίας μέ τό ΠΑΣΟΚ, μέ ἐπί κεφαλῆς τόν ἴδιο. Ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, στίς προσεχεῖς ἐκλογές θά ζήσουμε τό παιχνίδι «βρές τόν πρωθυπουργό»!