Ο YΠΟΥΡΓΟΣ Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης δήλωσε χθές…
… ὅτι ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης «ἐγκατέστησε ξανά τό Κέντρο στό Κέντρο τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς». Δέν εἶναι ἀκριβές. Θά διαφωνήσω. Τό ἀκριβές εἶναι ὅτι ὁ Πρωθυπουργός, ὁ ὁποῖος λόγω οἰκογενειακῆς Βενιζελικῆς παράδοσης δέν ἔχει καί δέν νοιώθει κανέναν συναισθηματικό δεσμό μέ τήν δεξιά παράταξη –γι’ αὐτό παραλείπει καί τόν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ κάθε 24η Ἰουλίου– ἐγκατέστησε τέως ὑπουργούς καί στελέχη τοῦ κυρίου Σημίτη στό κέντρο τῆς ἐξουσίας. Στήν καρδιά τῆς διακυβέρνησης. Στά ἔγκατα τοῦ κράτους. Ἀπό ὑπουργό, ὑφυπουργό, γενικό Γραμματέα, «σέρπα» καί μετακλητό ἕως διοικητή, πρόεδρο ἀνασυγκρότησης καμένων καί νομικό σύμβουλο, ὁ Πρωθυπουργός οἰκοδομεῖ μιά παράταξη πού δέν περιλαμβάνει τήν Δεξιά σέ ἐπίπεδο στελεχῶν, στήν καλύτερη περίπτωση τήν περιλαμβάνει ὡς κομπάρσο. Χθές ἔμαθα ὅτι ἡ νομική σύμβουλος τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας εἶναι συνεργάτης τοῦ συμπαθέστατου κατά τά λοιπά βουλευτοῦ τοῦ ΚΙΝΑΛ Γιώργου Καμίνη. Χάθηκαν οἱ φιλελεύθεροι νομικοί, φαίνεται. Ὅτι ὁ νέος Πρόεδρος τοῦ Ταμείου Ἀρχαιολογικῶν Πόρων, τέως διοικητής τῆς ΥΠΑ τό 2002, εἶναι φανατικός ὑποστηρικτής τοῦ κυρίου Σημίτη. Ἡ ἀλήθεια λοιπόν εἶναι ὅτι τό Κέντρο ἐγκαταστάθηκε στήν καρδιά τῆς ἐξουσίας. Ὄχι στό Κέντρο τῆς πολιτικῆς. Στό κέντρο τῆς πολιτικῆς ὁ κύριος Μητσοτάκης ἐφαρμόζει συντηρητική κεντροδεξιά πολιτική, γιατί ἄλλο τό κράτος καί ἡ διακυβέρνησή του καί ἄλλο τό ἐκλογικό σῶμα. Στήν οἰκονομία ὁ Πρωθυπουργός ἐφαρμόζει ἐπεκτατική πολιτική παροχῶν μέ δανεικά. Ἀκολουθεῖ τό μοντέλο τῆς ἰσχυρῆς κρατικῆς παρέμβασης καί τῶν ἐπιδομάτων. Ἐάν ἦταν «κεντρώα» ἡ πολιτική του δέν θά ἔγραφε ὁλόκληρο ἄρθρο στά «Νέα» τοῦ κυρίου Μαρινάκη γιά νά ἐπικρίνει ὡς «λαϊκίστικο» καί «ἐπικίνδυνο» τό πακέτο τῆς ΔΕΘ ὁ πρώην Ὑπουργός Οἰκονομικῶν Ἀλέκος Παπαδόπουλος.
Στό Σκοπιανό, ἄν καί μέσα του ἀσφαλῶς συμφωνεῖ μέ τό ὄνομα «Βόρειος Μακεδονία», ὁ Πρωθυπουργός δέν φέρνει πρός ψήφιση τά μνημόνια στήν Βουλή γιατί ὡς πραγματιστής πολιτικός ξέρει ὅτι θά χάσει τοὐλάχιστον 5 τοῖς ἑκατό ψήφων στά δεξιά του. Ὁ ἴδιος ἐκπαίδευσε ἄλλως τε αὐτό τό κοινό στήν ἀπόρριψη μέ τήν πρόταση μομφῆς κατά τῆς Συνθήκης τῶν Πρεσπῶν, πάλι γιά λόγους ἐκλογικούς. Στό μεταναστευτικό ἀφοῦ ταλαντεύτηκε ἀρχικῶς ὑπέρ τῶν ροῶν γιά νά «μπολιαστεῖ» ἡ οἰκονομία (λόγια του στήν Βουλή τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2019) ἐφαρμόζει τώρα στόν Ἕβρο καί τό Αἰγαῖο σκληρή πολιτική ἀπωθήσεων καί χαίρεται δικαιολογημένα πού οἱ ροές ἔχουν μηδενιστεῖ. Κατά τά λοιπά ἡ Χρυσή Αὐγή εἶναι φυλακή.
Γιά τό θέμα τοῦ πολιτικοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων ὁ Πρωθυπουργός παρέλαβε τό πόρισμα τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ σημιτικοῦ δικαστῆ κυρίου Σισιλιάνου, ἀλλά νομοθετική πρωτοβουλία «ἐπί τοῦ παρόντος» δέν προβλέπεται. Στό Ἐκκλησιαστικό, ἐκσυγχρονιστικές δυνάμεις στό ἐσωτερικό τῆς Κυβέρνησης ἐπεχείρησαν μέ πρόσχημα τήν πανδημία νά σπρώξουν τόν Πρωθυπουργό σέ ρήξη μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Ἐκεῖνος ὅμως ἔμπειρος εἶδε τόν γκρεμό μπροστά του καί τόν ἀπέφυγε. Ἐάν «Κέντρο» εἶναι ὁ συμβιβασμός καί ὁ ρεαλισμός στήν ἐξωτερική πολιτική, ἡ χαλαρότης στό μεταναστευτικό, ἡ κατάργηση τῶν ἐπιδομάτων, ὁ χωρισμός κράτους – ἐκκλησίας, ἡ προοδευτικότης στά δικαιώματα ὁ κύριος Μητσοτάκης δέν εἶναι στήν πράξη –τοὐλάχιστον μέχρι στιγμῆς– κεντρῶος πολιτικός. Εἶναι παραδοσιακός πολιτικός. Μετρᾶ ψήφους καί ὄχι δικαιώματα. Καί ὀρθῶς. Ὅταν μάλιστα συλλάβει ὅτι πίσω ἀπό τόν βουλευτή του Μπογδᾶνο κρύβονται Ἕλληνες ἀγανακτισμένοι γονεῖς πού διαμαρτύρονται ἐπειδή ἀλλοδαποί μαθητές παίρνουν τίς θέσεις τῶν παιδιῶν τους στά νηπιαγωγεῖα καί τούς παιδικούς σταθμούς (διότι οἱ μετανάστες γονεῖς τους ἔχουν μηδενικό εἰσόδημα λόγω μαύρης ἐργασίας ἐνῶ οἱ ἴδιοι πληρώνουν φόρους καί τά δηλώνουν ὅλα), τότε ἐκτός ἀπό τήν πανάξια οἰκογένεια Ἀντετοκοῦνμπο θά καλέσει στό Μαξίμου καί αὐτούς τούς γονεῖς. Τούς Ἕλληνες! Γιατί τότε θά καταλάβει ὅτι τό «κεντρῶο» δέν εἶναι μόνον ἡ ἐνσωμάτωση τῶν Ἀντετοκοῦνμπο ἀλλά καί ἡ ἐνσωμάτωση τῶν Ἑλλήνων. Τούς ὁποίους τό κράτος τούς πετᾶ ἔξω ἀπό δομές γιά τίς ὁποῖες πληρώνουν φόρο. Θά καταλάβει ἐπίσης ὅτι «ρατσιστικό» εἶναι νά μήν ἔχεις κράτος πρόνοιας καί νά μήν ἀπολαμβάνεις τίς παροχές του, ἐπειδή εἶσαι Ἕλληνας. Θά καταλάβει ἐπίσης ὅτι καταπιεστικό εἶναι νά διώκεσαι ὄχι ἐπειδή εἶσαι ἀλλόθρησκος, ἀλλά ἐπειδή εἶσαι χριστιανός. Πρᾶγμα πού συμβαίνει κατά κόρον στήν πανδημία.
Ἄς εἴμαστε εἰλικρινεῖς λοιπόν. Τό μόνο Κέντρο, τό ὁποῖο ἐγκατέστησε ἡ ΝΔ στό κέντρο τῆς πολιτικῆς, εἶναι αὐτό στό ὁποῖο ἀρέσουν οἱ δουλειές στόν πυρῆνα τῆς ἐξουσίας. Καί προοπτικά ἀπό αὐτό κινδυνεύει καθώς γιά ὅσους τό ξεχνοῦν τό 2004 οἱ τοπικές κοινωνίες ἔδιωξαν ἀπό τήν ἐξουσία –μαζί καί οἱ ἀληθινοί κεντρῶοι– αὐτά πού ἀποκαλοῦσαν ὡς «λαμόγια τοῦ ΠΑΣΟΚ». Οἱ ἀληθινοί κεντρῶοι ψηφοφόροι εἶναι πλέον συντηρητικοί δεξιοί στήν ἀντίληψη σέ σειρά θεμάτων, γι’ αὐτό καί ἡ πολιτική Μητσοτάκη στό μεταναστευτικό χειροκροτεῖται μέ ἐνθουσιασμό ἀπό τό σύνολο τῆς κοινωνίας γιά τήν ὥρα (ἐλπίζω νά μήν τά χαλάσουν μέ τίς νέες δομές στό Αἰγαῖο.) Γι’ αὐτό καί εἶναι ἀνακουφισμένοι πού δέν προχώρησε ὁ διάλογος μέ τήν Τουρκία. Γι’ αὐτό καί χαιρετίζουν τίς ἰδιωτικοποιήσεις Ἐγνατίας-ΔΕΔΔΗΕ πού κάποτε τό δῆθεν προοδευτικό Κέντρο κατήγγειλε καθώς θεωροῦσε τίς ΔΕΚΟ ὡς «στρατηγικῆς σημασίας». Σχολιογράφος ἔγραψε πώς ὁ Πρωθυπουργός πρέπει νά δείχνει περισσότερο συντηρητικός ἀπό ὅσο πράγματι εἶναι γιά νά προχωρεῖ ἀθόρυβα τίς μεταρρυθμίσεις καί τήν ἀνανέωση στά πρόσωπα. Λάθος. Ὁ κεντροδεξιός χῶρος εἶχε πάντα τίς σωστές ἐπιλογές στά μεγάλα στρατηγικά θέματα (συντήρηση στό θέμα τῆς ἔνταξης στήν ΕΟΚ ἦταν τό Κέντρο) καί ἦταν πάντοτε ἀνοικτός σέ πρόσωπα. Ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς ἀνέθεσε στόν Πικιώνη τήν ἀναμόρφωση τοῦ περιβάλλοντος χώρου τοῦ Ἡρωδείου, καί ἄς τοῦ ἔλεγαν ὅτι «εἶναι ἀριστερός», τούς καλύτερους ἤθελε. Ἔβαλε στό Ἐπικρατείας τήν Ἄννα Συνοδινοῦ καί ἄς τοῦ ἔλεγε ἐκείνη «μά ἐγώ εἶμαι ἀριστερή, κύριε Πρόεδρε». Ἔκανε ἐπίσης τήν κεντρώα διεύρυνση τοῦ 1978. Ὁ Γεώργιος Ράλλης πολιτική κέντρου ἔκανε. Ὁ Εὐάγγελος Ἀβέρωφ ἀπό τήν ΕΠΕΚ, ἀπό τό κέντρο προερχόταν. Σέ κείμενά του ἀνεκάλυψε ὁ Λούλης τόν ὅρο «μεσαῖος χῶρος». Ὁ δῆθεν λαϊκιστής Ἔβερτ τόν Λευτέρη Κουσούλη εἶχε στενό σύμβουλο ἐνῶ παρέδωσε τόν 9,84 στό Κέντρο καί τήν Ἀριστερά. Ὁ Κώστας Καραμανλῆς τοποθέτησε τήν ΝΔ «μακριά ἀπό τά ἄκρα καί τίς ἀκρότητες». Ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς ἦταν ὁ πρῶτος ἡγέτης τῆς ΝΔ πού συνεργάστηκε μέ τό κεντρῶο ἄς ποῦμε ΠΑΣΟΚ τοῦ κυρίου Βενιζέλου καί ἦταν ἀρκετά γενναιόδωρος μαζί του. Πλήρωνε κόστος πολιτικό πού δέν τοῦ ἀναλογοῦσε γιά νά μείνει στήν ζωή ὁ ἑταῖρος του καί νά μήν πέσει ἡ χώρα στά βράχια. Δέν ὑπάρχει λοιπόν copyright στό Κέντρο.
Μέ μία διαφορά: κανείς ἀπό τούς ἡγέτες τῆς ΝΔ δέν ἐγκατέστησε τό κέντρο στό ἱερό τοῦ κόμματος καί στήν καρδιά τῆς ἐξουσίας. Γιατί αὐτό ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα ψυχολογίας. Οἱ ὀπαδοί τῆς ΝΔ στήν περιφέρεια, βλέποντας νά καταλαμβάνουν ἀξιώματα ψηφοφόροι καί στελέχη τοῦ ΚΙΝΑΛ καί τό κυριώτερο νά ἐφαρμόζουν πολιτικές ξένες πρός τόν χῶρο, ἀρχίζουν νά μήν ἀναγνωρίζουν τό κόμμα τους. Τούς εἶναι ξένο. Ἔχουν πρόβλημα ὑπαρξιακό. «Μά ὅλοι οἱ δικοί μας εἶναι ἄχρηστοι; Ἐάν εἶναι, ἔχει λόγο ὕπαρξης ἡ ΝΔ; Ἐμεῖς ξέρουμε ὅτι ὁ κεντροδεξιός χῶρος εἶναι χρυσάφι, ἔχει ἔμπειρα στελέχη καί φυσικά τό κόμμα ἔχει λόγο ὕπαρξης» λένε διαμαρτυρόμενοι! Καταλήγω: Ἐάν ἕνα τμῆμα τῆς βάσης τῆς ΝΔ ἀποκτήσει ὑπαρξιακά ἐρωτήματα γιά τό τί εἶναι ἤ δέν εἶναι ἡ ΝΔ, δέν θά κινδυνέψει ἡ πρωτοπορία της. Θά κινδυνεύσει ὅμως λόγω φθορᾶς ἡ πολιτική σταθερότητα. Ἡ παράταξη ἔχει συσπειρωμένο μπετόν τό 30 τοῖς ἑκατό τῆς βάσης της. Ἀλλά ἕνα 10 τοῖς ἑκατό ἔχει «ξενερώσει» μέ τό διαρκές κεντρῶο κήρυγμα πού κλονίζει τήν αὐτοπεποίθηση τοῦ στρατεύματος. Τό γεγονός ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἶναι «ἀνύπαρκτος» δέν εἶναι λόγος ἐφησυχασμοῦ.
