Τό μῖσος γιά τόν Εὐάγγ. Ἀβέρωφ

ΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ σήμερα νά πιάσω τό νῆμα ἀπό ἐκεῖ πού τό ἄφησε χθές ὁ διευθυντής τῆς «Ἑστίας» Μανώλης Κοττάκης: στήν ἀπρέπεια τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, πού προκειμένου νά…

… ἀντιπολιτευθεῖ τόν Κυριάκο Μητσοτάκη θέλησε νά θυμίσει τήν ἀπόσυρση τοῦ Εὐαγγέλου Ἀβέρωφ ἀπό τήν ἡγεσία τῆς Νέας Δημοκρατίας, μετά τίς εὐρωεκλογές τοῦ 1984, θεωρώντας ὅτι αὐτή ἐπῆλθε λόγω τῆς ἥττας τοῦ κόμματος καί ὄχι λόγω τοῦ πραγματικοῦ γεγονότος τῆς ἀσθένειας τοῦ τότε προέδρου του… Κατ’ ἀρχήν, δέν χρειάζεται νά τονίσω ὅτι ἀπό ἕνα κόμμα πού ἔχει στίς τάξεις του μιά Δούρου, ἕναν Κυρίτση καί μιά Λοΐζου, μέ τήν δεδομένη ἀσέβεια καί ἀναισχυντία γιά τήν μνήμη τῶν θυμάτων τῆς τρομοκρατίας, τῆς Marfin καί τῶν νεκρῶν στή Μάνδρα καί στό Μάτι, εἶναι μάταιο νά περιμένει κανείς σεβασμό καί εὐπρέπεια ἔναντι τῶν πολιτικῶν του ἀντιπάλων. Ἡ «ἐκκωφαντική» σιωπή τοῦ ἰδίου τοῦ πρωθυπουργοῦ, σ’ αὐτά τά ἀπεχθῆ κρούσματα χυδαίας προσβολῆς ἀδικοχαμένων ἀθώων ἀνθρώπων, ἀποκαλύπτει τόν σκοτεινό ψυχικό κόσμο ἑνός ἀνθρώπου, πού ἔχει δάκρυα μόνον γιά τόν Κάστρο, τόν Μάο καί τόν Τσέ…

Ἀλλά πέρα ἀπό τήν παραζάλη πού τούς δημιουργεῖ ἡ σκέψη τῆς ἐπικείμενης ἐκλογικῆς ἥττας, ποιός εἶναι ὁ βαθύτερος λόγος γιά τόν ὁποῖο ὁ ΣΥΡΙΖΑ σκέφθηκε νά «τρομοκρατήσει» τόν Κυριάκο Μητσοτάκη, ἀναφερόμενος εἰρωνικά στόν Εὐάγγελο Ἀβέρωφ;

Δέν θά ἐπικαλεσθῶ τήν λογοτεχνική προσφορά τοῦ Εὐαγγέλου Ἀβέρωφ, οὔτε τήν ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς προσωπικῆς του συλλογῆς μέ ἔργα Ἑλλήνων ζωγράφων τοῦ 19ου καί 20οῦ αἰῶνα καί τήν πινακοθήκη πού ἔχτισε στό Μέτσοβο γιά τήν στέγασή της. Δέν θά ἐπικαλεσθῶ οὔτε τήν ἐπένδυσή του στήν τοπική ἀμπελουργία, οὔτε τό γεγονός ὅτι δαπάνησε μέρος τῆς προσωπικῆς του περιουσίας γιά νά τροφοδοτήσει τά οἰκονομικά τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἐξερχόμενος τῆς πολιτικῆς πτωχότερος ἀπ’ ὅ,τι ὅταν εἰσῆλθε. Τέλος, δέν θά ἐπικαλεσθῶ τήν ἀντιστασιακή του δράση κατά τήν Κατοχή καί τόν ἀγῶνα του μέ τήν «Φιλική Ἑταιρεία» πού ἵδρυσε στή Λάρισα, κατά τῶν δωσίλογων τοῦ Ἀλκιβιάδη Διαμάντη καί τῆς Λεγεώνας τῶν Βλάχων, ἐξ αἰτίας τῶν ὁποίων συνελήφθη τό 1942 καί κρατήθηκε αἰχμάλωτος σέ στρατόπεδο συγκέντρωσης στήν Ἰταλία, ἀπ’ ὅπου δραπέτευσε, μετά ἀπό ἕνα ἔτος, γιά νά συνεχίσει ἐκεῖ τήν δράση του, ἱδρύοντας τήν μυστική ὀργάνωση «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος», ἡ ὁποία εἶχε ὡς κύριο σκοπό τή διάσωση καί φυγάδευση Ἑλλήνων καί Συμμάχων κρατουμένων. Ὅλα αὐτά πού ἔζησε καί ὅλα αὐτά πού προσέφερε αὐτός ὁ εὐπατρίδης μαχητής τῆς σύγχρονης Ἑλλάδας, εἶναι ψιλά γράμματα, δυσανάγνωστα καί ἀκατανόητα, γιά ἐκείνους πού ὑπογράφουν στίς Πρέσπες, γλυκοκοιτάζουν τόν Ἐρντογάν, χαριεντίζονται μέ τόν Ράμα καί ἔχουν μετατρέψει τήν kolotumba σέ καθημερινή τους γυμναστική…

Ὁ βασικός λόγος πού θέλησαν νά πλήξουν τόν Κυριάκο Μητσοτάκη, ὑποτιμώντας καί περιγελώντας τόν Εὐάγγελο Ἀβέρωφ, εἶναι τό «Φωτιά καί Τσεκοῦρι»: Τό μνημειῶδες ἔργο τοῦ Ἠπειρώτη πολιτικοῦ, τό ὁποῖο ὅταν κυκλοφόρησε γιά πρώτη φορά τό 1974 (καί ἐνῶ εἶχε κυκλοφορήσει τό προηγούμενο ἔτος στήν Γαλλία), σηματοδότησε, ἀντίθετα πρός τό ρεῦμα τῆς ἐποχῆς, τήν ἔναρξη τῆς προσπάθειας γιά τήν ἀποκάλυψη τοῦ πραγματικοῦ ρόλου τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ κατά τήν Κατοχή, ἀλλά καί τῆς συμβολῆς τῆς ΕΣΣΔ καί τῶν λοιπῶν ἀνατολικῶν χωρῶν στήν βίαιη ἀπόπειρα τοῦ ΚΚΕ νά καταλάβει διά τῶν ὅπλων τήν ἐξουσία. Ἡ ἀριστερή προπαγάνδα τῶν δεκαετιῶν τοῦ ’70 καί τῶν ἀρχῶν τοῦ ’80, μέ τήν ἀπόλυτη κυριαρχία τῶν μαρξιστογενῶν παρατάξεων στά πανεπιστήμια, θεωροῦσε αὐτό τό βασισμένο σέ πρωτογενεῖς πηγές καί ἄρα ἀπολύτως ἀντικειμενικό καί ἀξιόπιστο βιβλίο «ἀντικομμουνιστικό λίβελο» καί «προϊόν φανατισμοῦ τῆς ἐθνικοφροσύνης»… Ἡ θαρραλέα «εἰσβολή» τοῦ Εὐάγγελου Ἀβέρωφ σ’ ἕνα κόσμο, ὅπου ἡ μεταπολιτευτική ἀριστερά νόμιζε ὅτι ἔχει ἐξασφαλίσει τήν ἀπόλυτη καί ἀνεξέλεγκτη κυριαρχία της, ἦταν ἡ θρυαλλίδα πού ἀργά ἀλλά σταθερά ἄναψε τήν ἀμφισβήτηση καί τήν ἀμφιβολία γιά ὅλα ὅσα μέχρι τότε δίδασκε, χωρίς ἀντίπαλο, στήν Ἑλληνική νεολαία… Αὐτή τήν δημοκρατική προσφορά δέν ἦταν δυνατόν νά τήν συγχωρήσουν στόν Εὐάγγελο Ἀβέρωφ, οὔτε οἱ σύγχρονοί του κομμουνιστές, πού εἶχαν διαδραματίσει τόν δικό τους αἱματηρό ρόλο στά γεγονότα, οὔτε οἱ σημερινοί ἐπίγονοί τους καί κληρονόμοι τους… Βέβαια, τώρα πιά, πού ἔχουν ἀνοίξει τά ἀρχεῖα τῶν ἄλλοτε «σοσιαλιστικῶν δημοκρατιῶν», γνωρίζουμε ὅτι ὅλα ὅσα εἶχε γράψει ὁ Εὐάγγελος Ἀβέρωφ ἔχουν ἐπιβεβαιωθεῖ καί μάλιστα πανηγυρικά: χωρίς τήν ἰδεολογική καί πολιτική κάλυψη, τήν κεντρική καθοδήγηση, τήν συστηματική τροφοδοσία μέ πολεμοφόδια, τρόφιμα, φάρμακα καί ἄλλο ὑλικό, τήν διαπαιδαγώγηση, ἐκπαίδευση καί προστασία τῶν μαχητῶν στό ἔδαφος τῶν γειτονικῶν χωρῶν καί τήν ψυχολογική ὑποστήριξη μέ κάθε δυνατό μέσον, πού παρεῖχαν οἱ χῶρες τοῦ «ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ», μέ ἐπί κεφαλῆς τήν «μητέρα πατρίδα», ἡ προσπάθεια τῶν Ἑλλήνων κομμουνιστῶν νά ἁλώσουν βιαίως τήν ἐξουσία θά εἶχε τερματιστεῖ πολύ νωρίτερα ἤ καί δέν θά εἶχε κἄν ξεκινήσει… Γι’ αὐτό καί μισοῦν ἀκόμη καί σήμερα τόν Ἀβέρωφ!

*Δικηγόρος