ΕΚΕΙ ΠΟΥ στεκόταν ὄρθιος ἐπί μία ὥρα, προχθές βράδυ, ὁ Παῦλος Πολάκης, ἀρνούμενος νά…
… ἐπιστρέψει στό ἕδρανό του, ἔχουν σταθεῖ ὄρθιοι καί ἔχουν κερδίσει τόν σεβασμό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ κορυφαῖες προσωπικότητες τοῦ δημοσίου βίου. Στό ἀρχεῖο τῆς ΕΡΤ μπορεῖ νά βρεῖ κανείς μνημειώδεις ἀγορεύσεις, τοῦ Παναγιώτη Κανελλόπουλου, τοῦ Ἠλία Ἠλιοῦ, τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, τοῦ Γεωργίου Ράλλη, τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, τοῦ Λεωνίδα Κύρκου, τοῦ Γιάγκου Πεσμαζόγλου, τοῦ Ἀθανασίου Κανελλόπουλου, τοῦ Ἀναστάση Πεπονῆ, τοῦ Γεωργίου-Ἀλεξάνδρου Μαγκάκη, καί τόσων ἄλλων προσωπικοτήτων πού μέ τά λόγια καί τά ἔργα τους σφράγισαν τόν δημόσιο βίο. Δίδαξαν. Κάθε ἀγόρευσή τους ἦταν καί μία μικρή διδακτορική διατριβή.
Κρέμονταν οἱ πολῖτες σάν τά τσαμπιά ἀπό τά θεωρεῖα, γιά νά τούς ἀκούσουν. Στήν καρέκλα πού καθόταν προχθές βράδυ, ὁ ἀντιπρόεδρος τοῦ κοινοβουλίου, Χαράλαμπος Ἀθανασίου, ἀπό τό 1974 ἕως τό 1981, καθόταν ὁ σοφός Κορίνθιος Κωνσταντῖνος Παπακωνσταντίνου. Ἀπό τό 1981 ἕως τό 1989, ὁ Ἰωάννης Ἀλευρᾶς, ὁ ὁποῖος πέθανε σέ ἕνα φτωχό δυάρι στά Πατήσια. Ἀπό τό 1989 ἕως τό 1993, στήν ἴδια θέση βρισκόταν ὁ ἀείμνηστος εὐπατρίδης Ἀθανάσιος Τσαλδάρης, τόν ὁποῖο διαδέχθηκε ὁ Ἀπόστολος Κακλαμάνης. Ἀπό ὅσα εἴδαμε, οὔτε ὁ κ. Πολάκης κατάλαβε πάνω σέ ποιό ἱερό βῆμα στεκόταν οὔτε καί ὁ εἰσαγγελεύς ἔχων ὕφος Κορλεόνε, Χαράλαμπος Ἀθανασίου, κατάλαβε. (Πρός ἄρσιν πιθανῶν παρεξηγήσεων, μόνον ὕφος ἔχει, δέν εἶναι.) Ἔχω ἀνέβει σέ αὐτό τό βῆμα, κατά τήν διάρκεια μιᾶς τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς τό 2007, ὅταν περιηγηθήκαμε μαζί μέ τόν τότε ἀντιπρόεδρο τοῦ κοινοβουλίου Σωτήρη Χατζηγάκη τήν αἴθουσα τῆς Ὁλομελείας, τά ὑπουργικά ἕδρανα καί τά ἕδρανα τῶν κρατικῶν ἀξιωματούχων (βρίσκονται ἀριστερά τῶν ὁμιλητῶν). Εἶναι συγκλονιστικό τό συναίσθημα τῆς εὐθύνης πού σέ διακατέχει ἀπό ἐκεῖ ψηλά, ὅταν ἀπευθύνεσαι στήν ἐθνική ἀντιπροσωπία. Καί εἶναι ἀκόμη μεγαλύτερο, ὅταν ἵστασαι ὑψηλότερα στή θέση τοῦ προεδρείου. Δυστυχῶς, ἐσχάτως τά κόμματα δέν ἀντιμετωπίζουν μέ σοβαρότητα τόν κοινοβουλευτισμό. Ἡ ἀριστερά στό πρόσωπο τοῦ κ. Πολάκη βρῆκε τήν εὐκαιρία νά κάνει ἀκτιβισμό, πάνω στό ἱερό βῆμα τοῦ κοινοβουλίου. Ὅ,τι χειρότερο! Ὁ κ. Πολάκης θά μποροῦσε νά βρεῖ ἀνέτως βῆμα σέ μιά τηλεοπτική ἐκπομπή γιά νά πεῖ ὅσα ἤθελε γιά τήν Novartis, ἤ ἀκόμη ἀκόμη, νά ἐλάμβανε τόν λόγο κατά τήν διάρκεια τῆς πρότασης μομφῆς. Ἄν τό κόμμα του τοῦ τό ἀπαγόρευσε, πρόβλημά του. Δέν θά τήν πληρώσουν οἱ θεσμοί. Ἀπό τήν ἄλλη ὡστόσο παρατηροῦμε ὅτι καί ἡ Κυβέρνηση δυστυχῶς παρεμβαίνει μέ τόν ἕναν ἤ μέ τόν ἄλλον τρόπο ὠμά, στή λειτουργία τοῦ κοινοβουλίου. Ἡ φράση «σᾶς στερῶ τό λόγο», τοῦ κ. Ἀθανασίου, προκάλεσε ἀνατριχίλα, καί ἦταν ἀπό μόνη της ἀρκετή, γιά νά ἑνώσει ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ καί ΚΚΕ ὑπέρ τοῦ κ. Πολάκη. Πρόκειται περί κατορθώματος. Ἡ ἀπόφαση νά μήν παραχωρηθεῖ στό ΚΙΝΑΛ ἡ αἴθουσα τῆς Γερουσίας, γιά τήν ὁμιλία τοῦ κ. Ἀνδρουλάκη, ἐνεργοποίησε τά ἀντιδεξιά ἀνακλαστικά τῆς ἀντιπολίτευσης. Ἀκόμη καί ἡ περικοπή μισθοῦ στόν βουλευτή Κουρουμπλῆ, γιά τό περιεχόμενο ἀγόρευσής του, ἀναδρομικά ἄν τήν δεῖ κανείς, δέν ἦταν ἡ σοφότερη ἐπιλογή. Χτυπᾶμε καμπανάκι. Ἰδιαίτερα πρός τόν πρόεδρο τοῦ κοινοβουλίου, τόν μετριοπαθῆ Κώστα Τασούλα: νά ἀποκρούσει κάθε μελλοντική παρέμβαση τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας στά ἐσωτερικά τοῦ κοινοβουλίου, ἀλλά καί κάθε ἀκτιβισμό τῆς ἀντιπολίτευσης στήν ὁλομέλειά της.
Πρέπει νά διασωθεῖ ὅ,τι ἀπέμεινε, ἀπό τό κῦρος τῶν θεσμῶν.
