KΟΡΥΦΑΙΟΣ Ἕλληνας πολιτικός ἐπισκέφθηκε πρό ἔτους ἰδιωτικῶς τήν Σμύρνη. Ἀπογοητεύτηκε.
Πέραν μιᾶς μικρῆς Ἐκκλησίας ἡ πρώτη ἐντύπωση πού τοῦ ἐδόθη ἦταν πώς δέν ὑπάρχει τίποτε τό ἑλληνικό, ἔστω καί σέ ἐπίπεδο ὑπολείμματος στήν ἱστορική αὐτή πόλη, τό φῶς τῆς ὁποίας «καίει» ἀκόμη τίς ψυχές μας.
«Θά σοῦ φανεῖ παράξενο –μοῦ διηγήθηκε– ἀλλά οἱ Τοῦρκοι δέν κατάφεραν νά ἐξαφανίσουν τόν Ἑλληνισμό καί ἄς ἔκαψαν τήν Σμύρνη. Καί ἄς κατέστρεψαν ὁτιδήποτε τό ἑλληνικό. Καί ἄς ἐκδίωξαν τήν ἀνθοῦσα ἑλληνική κοινότητα. Ξέρεις, τό ἑλληνικό πνεῦμα ὑπάρχει στήν συμπεριφορά τῶν κατοίκων τῆς Σμύρνης, εἰδικά σέ ὁρισμένα προάστια. Τό παρατηρεῖς στήν ἐκφορά τῆς γλώσσας, δέν μιλᾶνε μέ τήν βαρειά τουρκική προφορά. Τό παρατηρεῖς στήν συμπεριφορά τους. Ἔχουν μιά ἀνοιχτωσιά, εἰδικά στόν Μπουρνόβα, πού καμμία σχέση δέν ἔχει μέ τούς κλασικούς ἀνατολῖτες πού γνωρίζουμε. Ἄν ἔβλεπα ποτέ ξανά τόν Ἐρντογάν, αὐτό θά τοῦ ἔλεγα. Μᾶς διώξατε ἀλλά εἴμαστε ἀκόμη ἐδῶ. Μᾶς κάψατε ἀλλά δέν μᾶς νικήσατε. Ἔμεινε τό πνεῦμα μας πίσω!».
Μετά ἀπό ὅσα ἄκουσα νά λέει στήν κεντρική προεκλογική του ὁμιλία στήν Σμύρνη ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν, δέ νομίζω ὅτι χρειάζεται. Ἡ Σμύρνη δέν τόν ἀποδέχθηκε ποτέ. Συντριπτικά ἐναντίον του ψήφισε στό δημοψήφισμα. Τά τουρκικά παράλια καί ἡ Κωνσταντινούπολη δέν τόν ἀποδέχονται ἐπίσης. Ὅλη ἡ περιοχή πού κοιτᾶ πρός τό Αἰγαῖο καί βρίσκεται μακριά ἀπό τήν βαθειά Ἀνατολία δέν τόν ἀγκάλιασε ὡς ἡγέτη τῆς νεώτερης Τουρκίας, ἰδιαιτέρως, ποτέ. Ὅπου ὑπάρχει ψῆγμα τῆς φιλελεύθερης ἑλληνικῆς σκέψης καί τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, ὁ Ἐρντογάν δυσκολεύεται νά πείσει. Ὅπου ὑπάρχουν μνῆμες ἔστω στόν ἀέρα, ἀμυδρές, τό ἴδιο. Γι’ αὐτό ἀναγκάζεται νά ἀθωώνει τόν μεγάλο του ἱστορικό ἀντίπαλο –ἔτσι τόν ἔχει στόν μυαλό του– τόν Μουσταφᾶ Κεμάλ. Γι’ αὐτό τόν ἀθωώνει γιά τά ἐγκλήματά του εἰς βάρος τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Γι’ αὐτό ἐπικαλούμενος ἀμφισβητούμενες ἀπόψεις Τούρκων ἱστορικῶν υἱοθετεῖ τό σενάριο ὅτι τήν Σμύρνη τήν ἔκαψαν μέ σαμποτάζ οἱ… Ἕλληνες καί οἱ Ἀρμένιοι.
Ὡστόσο γι’ αὐτό εἴμαστε ἐμεῖς ἐδῶ. Γι’ αὐτό πρέπει νά εἴμαστε ἐδῶ. Γιά νά θυμίζουμε στόν Ἐρντογάν τί πραγματικά ἔγινε καί νά τόν καλοῦμε νά ἔχει τό θάρρος νά ζητήσει συγγνώμη γιά τήν Σμύρνη ὅπως μέ θάρρος ζήτησε συγγνώμη γιά τήν ἐξόντωση τῆς ἑλληνικῆς μειονότητας στήν Κωνσταντινούπολη τό 1955. Γι’ αὐτό εἴμαστε ἐδῶ. Γιά νά μήν ἐπιτρέπουμε νά σβήνει κανείς τόν σκληρό δίσκο μέ τήν ἱστορία τοῦ Ἔθνους. Γιατί ξέρουμε ὅτι ἄν ὁ σκληρός δίσκος σβηστεῖ, ἔπειτα ὁ καθένας θά γράφει ὅ,τι θέλει. Γι’ αὐτό εἴμαστε ἐδῶ. Γιά νά λέμε ὅτι τό πρωτεῦον καί τό βασικό σήμερα δέν εἶναι οἱ ἀστεῖες μάχες στό Twitter γιά τό ἄν ἔκανε ἤ δέν ἔκανε καλά ὁ Ὑπουργός Ἄμυνας νά χρίσει ὑποναύαρχο τήν Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Εἴμαστε ἐδῶ γιατί θεωροῦμε βασικό χρέος μας νά ἀπαντᾶμε στίς ἀνακρίβειες πού διατυπώνει κάθε μέρα ὁ Πρόεδρος Ἐρντογάν μήπως καί μεγαλώσει τόν ἀριθμό τῶν ψήφων. Εἴμαστε ἐδῶ γιά νά τοῦ λέμε ὅτι θά κερδίσεις τίς ἐκλογές πείθοντας τούς Τούρκους συμπατριῶτες σου, ὄχι ὑβρίζοντας τούς γείτονες Ἕλληνες. Εἴμαστε ἐδῶ γιατί θυμόμαστε πάντα τά λόγια τῆς Μικρασιάτισσας ἡρωίδας ἀπό τήν παράσταση «Σμύρνη μου ἀγαπημένη» πού ἔλεγε: «Σά δέν θέλεις νά πεθάνεις, νά θυμᾶσαι, μήν ξεχνᾶς». «Ἐμεῖς ἐδῶ δέν φέραμε τίς στάχτες τῆς Σμύρνης, φέραμε τό φῶς γιά νά φτιάξουμε ἐδῶ τή Μεγάλη Ἑλλάδα».
