Τό ἄγχος τοῦ Ἐρντογάν καί ἡ γεωπολιτική τοῦ Μέσσι

ΦΙΛΟΣ καλός μοῦ ἐπισημαίνει πέρα ἀπό τά προφανῆ ὁρισμένες ἀθέατες ὄψεις τῆς μείζονος γεωπολιτικῆς κρίσης πού ξέσπασε στό Ἀφγανιστάν μετά τήν ἐπικράτηση τῶν Ταλιμπάν καί τήν ἐξευτελιστική ἀποχώρηση τῶν ΗΠΑ.

Τό πρῶτο πρᾶγμα πού μοῦ τονίζει εἶναι ἡ κατ’ ἀρχάς ἀλλαγή τῆς συμπεριφορᾶς τῆς Τουρκίας στό προσφυγικό γιά καθαρά ἐσωτερικούς της λόγους. Κάτι πού ἐξηγεῖ τήν προθυμία τοῦ Ἐρντογάν νά συνεννοηθεῖ μέ τόν Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος τόν ὁποῖο συστηματικῶς ἀπαξίωνε στό παρελθόν. Δέν εἴμαστε πλέον οὔτε στό 2016 οὔτε στό 2020. Διανύουμε τόν ὄγδοο μῆνα τοῦ 2021. Πολύ κοντά στό ἔτος σταθμό γιά τόν Τοῦρκο Πρόεδρο: τό 2023. Τά ἑκατό χρόνια ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας. Τήν ὁποία ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἐπιθυμεῖ νά ἑορτάσει ὡς ὁ διάδοχος τοῦ Κεμάλ.

Ὁ Ἐρντογάν φοβᾶται πλέον τούς πρόσφυγες καί τούς μετανάστες, διότι τόν φθείρουν πολιτικά! Ἔχασε τόν Δῆμο τῆς γενέτειρας πόλης του Κωνσταντινούπολης ἐπειδή οἱ Σύροι πρόσφυγες ἔπαιρναν τίς δουλειές ἀπό τούς κατοίκους της. Τό κτύπημα ἦταν μεγάλο καί ἰσχυρό! Τήν προηγούμενη ἑβδομάδα ὁ Ἐρντογάν ὅπως μέ ἐνημέρωσε ὁ φίλος ὁ καλός πού ἔχει κεραῖες παντοῦ, βρέθηκε στό ἐπίκεντρο σκληρῆς κριτικῆς ἀπό τό σύνολο τῆς ἀντιπολίτευσης μέ τήν κατηγορία ὅτι θά γεμίσει τήν Τουρκία μέ πρόσφυγες καί μετανάστες. Στήν κατάσταση πού εὑρίσκεται μέ συμμάχους τούς σκληρούς ἐθνικιστές, ἀδύνατον. Δέν τό ἀντέχει. «Θά τοῦ κόστιζε τοὐλάχιστον τό 5 τοῖς ἑκατό τῆς ἐκλογικῆς του δύναμης! Ἐφιάλτης» λέγεται. Γι’ αὐτό ἔσπευσε νά ὀρθώσει τεῖχος ἀποτροπῆς σέ τέσσερεις πόλεις στά σύνορά του μέ τό Ἀφγανιστάν. Γι’ αὐτό οἱ πρόσφυγες μετανάστες δέν εἶναι αὐτή τήν στιγμή ὅπλο ἐκβιασμοῦ τῆς Δύσης γι’ αὐτόν. Ὁ μόνος λόγος πού θά τόν ὠθοῦσε νά ἐργαλειοποιήσει ξανά τό μεταναστευτικό θά ἦταν νά καταρρεύσει τό «φράγμα» πού στήνει καί νά γεμίσει ἡ χώρα του μέ μετανάστες. Ἀπό τόν πολιτικό πανικό του τότε, ναί, γιά νά γλυτώσει τήν ὀργή τῶν Τούρκων ἀνέργων θά τούς ἀπωθήσει κακήν κακῶς πρός τά ἑλληνικά σύνορα. Δέν εἶναι ἀπίθανη αὐτή ἡ προοπτική, γι’ αὐτό καί δέν πρέπει νά ἐφησυχάζουμε.

Μία ἄλλη ἀθέατη ὄψη τῆς κρίσης πού μοῦ ἐπισημαίνει ὁ φίλος ὁ καλός εἶναι ὁ ἡγετικός ρόλος πού διεκδικεῖ στήν περιοχή ὁ σύμμαχος τῆς Τουρκίας ἀλλά καί τῶν ΗΠΑ Κατάρ. Αὐτό φιλοξενοῦσε μέχρι προσφάτως στά ἐδάφη καί ἐνίσχυε ποικιλοτρόπως τήν ἡγεσία τῶν Ταλιμπάν. Αὐτό εἶναι ὁ βασικός συνομιλητής τους σήμερα καί ὄχι ἡ Τουρκία. Αὐτό διεκδικεῖ ἀφανῶς συνεργαζόμενο σταθερά μέ τίς μουσουλμανικές ἀδελφότητες τῆς Αἰγύπτου, τήν Χαμάς καί ἄλλες ἐξτρεμιστικές ὀργανώσεις τοῦ Ἰράν ἡγετικό ρόλο στόν ἀραβικό κόσμο. Κόντρα στήν Σαουδική Ἀραβία τό Μπαχρέιν καί τά Ἐμιράτα. Αὐτό «πουλᾶ» μεσολάβηση στίς ΗΠΑ σήμερα! Καί τό πράττει τήν στιγμή πού ἡ ἐπένδυσή του στήν Γαλλία ἀπό τό 2011 ἡ δημοφιλής Παρί Σαίν Ζερμαίν –τήν ὁποία ἀγόρασε γιά νά δείχνει μέ τίς μετεγγραφές πώς εἶναι οἰκονομικῶς ἀνθηρό– ἀπέκτησε τόν κορυφαῖο ποδοσφαιριστή τοῦ κόσμου Λιονέλ Μέσσι! (Τό πῶς ἀξιοποιοῦν οἱ Ἄραβες τό τόπι γιά νά περνοῦν ἀθόρυβα σέ ἑκατομμύρια κόσμο ὡς …μόδα τά ἰσλαμικά πρότυπα ὅπως οἱ ἀλά Ταλιμπάν γενειάδες πού ἀφήνουν οἱ μουσουλμάνοι ποδοσφαιριστές εἶναι χωριστό ἀντικείμενο μελέτης.)

Στήν Λιβύη καί στήν Συρία ὅπου ἐπίσης ἀνεμίχθη τό παιχνίδι δέν βγῆκε στό Κατάρ. Πολύ σκληρός γιά νά τοῦ ἀφήσει χῶρο ὁ Πούτιν ! Γιά νά δοῦμε τώρα…

Τέλος πλέον τοῦ ἄγχους τοῦ Ἐρντογάν καί τῆς καταριανῆς γεωπολιτικῆς τοῦ Μέσσι ὑπάρχει τό κορυφαῖο θέμα: ἡ ἔναρξη τῆς μακρᾶς ἀντίστροφης μέτρησης γιά τίς ΗΠΑ. Οἱ Ἀμερικανοί ἐνοχλοῦνται ὅταν τούς λένε πώς ἀφοῦ ἔχασαν ἕναν πόλεμο πρέπει νά μοιράσουν τήν ἐξουσία μέ τά πέντε μόνιμα μέλη τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας στήν περιοχή. Προτιμοῦν μία ἀσύντακτη ἔξοδο ἀπό τό Ἀφγανιστάν παρά νά ὑπογράψουν στόν ΟΗΕ τό τέλος της, μετά τό 1989, μονοκρατορίας τους στόν πλανήτη. Στήν πραγματικότητα ἁπλῶς τό καθυστεροῦν. Θά ἔρθει ὁ καιρός. Καί ἐνοχλοῦνται ὅταν κάποιοι τούς θυμίζουν πώς τά ἴδια ἔλεγαν καί σέ ἐμᾶς ἀπό τό 2004 γιά τήν Κύπρο ὅταν προσπαθοῦσαν νά ἐπιβάλουν τό σχέδιο Ἀννάν: «Χάσατε πόλεμο, μοιραστεῖτε μέ τούς Τούρκους τήν ἐξουσία στό ὁμόσπονδο κράτος». Τώρα τούς κακοφαίνεται νά ἀκοῦν σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο τό αἴτημα γιά διαμοιρασμό ἐξουσίας μέ Ρώσσους καί Κινέζους. Ἀλλά χάσανε πόλεμο!
Ἕως καί ὁ φίλος τους ὁ Τσίπρας τούς τό ὑπέδειξε μέ tweet. Τό ποτάμι ὅμως δέ γυρίζει πίσω. Μετά τό 2001 εἰδικῶς οἱ ΗΠΑ κήρυσσαν πολέμους δρώντας μονομερῶς. Ἐγκατέλειψαν ἀρχικῶς τήν διαβούλευση στό πλαίσιο τοῦ ΟΗΕ. Ἔπειτα ρωτοῦσαν πρίν δράσουν ἐπιλεγμένους συμμάχους ὅπως ἡ τετραμερής συμμαχία τῶν προθύμων στόν πόλεμο τοῦ Ἰράκ. Στό τέλος ἄρχισαν νά δροῦν χωρίς νά ρωτοῦν κανέναν. Καί ἐγκλωβίστηκαν. Οἱ Προεδρίες Ὀμπάμα καί Τράμπ ἄρχισαν τήν προετοιμασία τῆς ὀπισθοχώρησης. Ὁ Μπάιντεν μέ ἄτσαλους χειρισμούς ὑφίσταται τό κόστος. Σέ αὐτόν «κλήρωσε». Ἡ Ἀμερική ὀφείλει νά ἀρχίσει πλέον νά ξαναρωτᾶ τούς διεθνεῖς ὀργανισμούς πρίν δράσει. Ἀκόμη καί γιά τό πῶς θά διαχειριστεῖ μιά ἧττα της. Στό Ἀφγανιστάν ἀπάντησε ὄχι στήν πρόταση νά διαχειριστεῖ τήν ἧττα της μαζί μέ τούς Κινέζους καί τούς Ρώσσους πού κέρδισαν χῶρο στήν κομβική Εὐρασία. Ἀργά ἤ γρήγορα θά ὑποχρεωθεῖ ὅμως. Οἱ ρόες τῆς ἱστορίας εἶναι πλέον ὁρμητικές.