ΕΝΑ ἄρθρο μου τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2020 στό ὁποῖο…
… διατύπωνα συγκεκριμένες σκέψεις γιά τό πῶς πρέπει νά διαπραγματευθεῖ ἡ Ἑλλάς στόν ἑλληνοτουρκικό διάλογο καί γιά τό τί θά ἔπρεπε νά ποῦν οἱ Ἕλληνες διπλωμάτες στούς Τούρκους ὁμολόγους τους ἄν οἱ γείτονες συνέχιζαν τίς προκλήσεις καί τίς ὕβρεις («Ἡ παγίδα τοῦ dispute», 19.9.2020), προεκάλεσε τήν ἀντίδραση τοῦ Προέδρου Ἐρντογάν ὁ ὁποῖος ὑπέβαλε μήνυση ἐναντίον μου καί ἄλλων τριῶν συναδέλφων στήν ἐφημερίδα «δημοκρατία» μέ τήν κατηγορία τῆς προσβολῆς τοῦ προσώπου τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Δέν παραπονούμεθα. Ὅταν ὁ νομπελίστας συγγραφέας Ὀρχάν Παμούκ διώκεται ἀπό τήν ἴδια του τήν χώρα, τί καλύτερο θά μπορούσαμε νά περιμένουμε ἐμεῖς; Τό γεγονός ὅτι προσφάτως τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ἀπέρριψε τό συγκεκριμένο ἄρθρο τοῦ τουρκικοῦ ποινικοῦ κώδικα μέ τό ὁποῖο ζητεῖται ἡ δίωξή μας ὡς ἀντίθετο μέ τήν διεθνῆ νομιμότητα, θεωρεῖται λεπτομέρεια γιά τήν γείτονα. Στήν Ἄγκυρα ἐπικαλοῦνται τίς ἀποφάσεις τοῦ συγκεκριμένου Δικαστηρίου μόνον ὅταν τούς συμφέρει!
Τό ἐπίμαχο σημείωμά μου, πού προβλήθηκε πρωτοσέλιδα ἀπό τήν ἐφημερίδα μας, ἀποτέλεσε τό προϊόν τῆς συλλογικῆς ἐθνικῆς ἀγανάκτησης γιά τούς ἀπαξιωτικούς χαρακτηρισμούς Τούρκων πολιτικῶν καί ἀξιωματικῶν ἐναντίον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τῶν ἑλληνικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων κατά τήν διάρκεια τῆς κρίσης τοῦ Αὐγούστου στό Αἰγαῖο. Χαρακτηρισμοί, οἱ ὁποῖοι συνεχίζονται ἕως καί σήμερα μέ ἀμείωτη ἔνταση ἀπό Τούρκους πολιτικούς, ἐπιτελεῖς καί ἀπό τόν ἴδιο τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν. Οἱ πρόσφατες δημόσιες νουθεσίες του πρός τόν Πρόεδρο Μακρόν νά μήν μᾶς πωλήσει μαχητικά ἀεροσκάφη Ραφάλ γιατί εἴμαστε ἔθνος πτωχευμένο, εἶναι ἐνδεικτικές τοῦ σεβασμοῦ πού τρέφει πρός τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ὅπως προκύπτει ἄλλως τε ἀπό τό περιεχόμενο τῆς μηνύσεως πού διαβιβάστηκε μέσῳ τῆς διαδικασίας γιά τήν παροχή δικαστικῆς συνδρομῆς ἀπό τό ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης, ἄλλη εἶναι κατά βάθος ἡ αἰτία ἐνόχλησης τοῦ κυρίου Ἐρντογάν: Αὐτό πού ἐνοχλεῖ τόν Τοῦρκο Πρόεδρο, πρίν καί πάνω ἀπό ὅλα, εἶναι ὅτι ἡ ἐφημερίδα μας θεωρεῖται ἐμπόδιο γιά τά σχέδιά του στό Αἰγαῖο καί τήν Μεσόγειο. Τό ὁποῖο Αἰγαῖο ὀνομάζει παραβιάζοντας βαναύσως τίς Συνθῆκες «Θάλασσα τῶν νησιῶν». Συγκεκριμένα στήν μήνυσή του ἀναφέρεται ὅτι «στόχος αὐτῆς τῆς ἀπεχθοῦς πράξης δέν εἶναι μονάχα τό πρόσωπο τοῦ Προέδρου μας. Εἶναι ἐπίσης καί τά μεγάλα συμφέροντα τοῦ Ἔθνους μας πού τά ὑπερασπίζεται σταθερά ὁ Πρόεδρός μας στήν Ἀνατολική Μεσόγειο ἀλλά καί στήν Θάλασσα τῶν νησιῶν.» Ἐννοεῖται ὅτι ἡ φράση αὐτή δέν ἀποτελεῖ κατηγορία γιά ἐμᾶς ἀλλά τίτλο τιμῆς. «Παράσημο». Ἐννοεῖται καί ὅτι τό Αἰγαῖο θά συνεχίζει νά ὀνομάζεται ὅπως αἰῶνες, τώρα, Αἰγαῖο. Ὄχι «Θάλασσα». Ἐννοεῖται, τέλος, καί τό ἑξῆς: Πράγματι στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας θά στεκόμαστε ἐμπόδιο σέ ὅποιον διεκδικεῖ θάλασσες καί ἐδάφη πού δέν τοῦ ἀνῆκαν ποτέ. Αὐτή εἶναι μεταξύ ἄλλων ἡ ἀποστολή μας. Ἡ περιφρούρηση τῶν μεγάλων συμφερόντων τοῦ Ἔθνους μας στό Ἀρχιπέλαγος καί τήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Τό status quo στό Αἰγαῖο δέν θά ἀλλάξει. Ἐλπίζουμε δέ ὅτι μέ τήν βοήθεια τῆς Ρωσσίας, τῆς ΕΕ καί τῶν ΗΠΑ θά ἐφαρμοστεῖ πλήρως τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας γιά τά 12 μίλια.
