ΤΗΝ ἑπομένη τῆς ὑπογραφῆς τῆς Συμφωνίας Φιλίας καί Εἰρήνης μεταξύ Ἑλλάδος καί Τουρκίας στό Μέγαρο Μαξίμου μέ κάλεσε στό τηλέφωνο ἡ Ντόρα Μπακογιάννη.
Εἶχα μόλις προσγειωθεῖ στό ἀεροδρόμιο Ἀλεξανδρουπόλεως, καθώς τήν ἑπομένη 10 Δεκεμβρίου θά παρουσιαζόταν στήν ἀκριτική πόλη τό τελευταῖο βιβλίο μου ἀπό τίς ἐκδόσεις «Λιβάνη», ἐνῷ στά περίπτερα κρεμόταν ἤδη στά …μανταλάκια ἡ ἐφημερίδα μας μέ τόν δυσοίωνο τίτλο «Σύμφωνο Ἐγκαταλείψεως Ἐθνικῶν Θέσεων».
Αἰτία τῆς διαπιστώσεώς μας αὐτῆς ἦταν οἱ δύο ἀκροτελεύτιες παράγραφοι τῆς Συμφωνίας. Ἡ πρώτη ὅριζε ὅτι «τά μέρη δεσμεύονται νά ἀπέχουν ἀπό κάθε δήλωση, πρωτοβουλία ἤ ἐνέργεια πού θά μποροῦσε νά ὑπονομεύσει ἤ νά ἀπαξιώσει τό γράμμα καί τό πνεῦμα αὐτῆς τῆς διακήρυξης καί νά θέσει σέ κίνδυνο τήν διατήρηση τῆς εἰρήνης καί τῆς σταθερότητας τῆς περιοχῆς.» Κατά τούς Τούρκους, σήμερα, αὐτή ἡ παράγραφος εἶναι προέκταση τῆς Συμφωνίας τῆς Μαδρίτης. Ἡ δεύτερη ὅριζε ὅτι «τά δύο μέρη θά προσπαθήσουν νά ἐπιλύσουν ὁποιαδήποτε διαφορά μέσῳ ἀπ’ εὐθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ἤ μέ ἄλλα μέσα ἀμοιβαίας ἐπιλογῆς ὅπως προβλέπεται ἀπό τόν Χάρτη τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν.» (Μεσολάβηση, διαιτησία, δικαστικό διακανονισμό κ.λπ., σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 33.) Ἡ Ντόρα ἐξέφρασε τήν διαφωνία της μέ τήν ἐκτίμησή μας αὐτή καί μοῦ ἐξήγησε τούς λόγους. Τήν ἄκουσα προσεκτικά. Διότι, ὡς γνωστόν, εἰς τούς παροικοῦντες τήν Ἱερουσαλήμ εἴτε συμφωνεῖς εἴτε διαφωνεῖς μαζί της ἡ Μπακογιάννη εἶναι ἕνας ἐξαίρετος συνομιλητής. Κλασσική φιλελεύθερη, ὀργανώνει τήν συζήτηση ἀποκλειστικά γύρω ἀπό τό ἐπιχείρημα καί τήν λογική. Τήν ἐποχή πού ἦταν Πρόεδρος τῆς Διακομματικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν Θράκη, μοῦ εἶχε κάνει τήν τιμή νά ζητήσει τήν ἄποψή μου γιά τά ἐπίδικα καί εἴχαμε κάνει μερικές ἔξοχες συζητήσεις γιά λεπτά θέματα ἐξωτερικῆς πολιτικῆς στήν Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου.
Τό μόνο πού ἀποκρίθηκα –εἶχα ἀκόμη στά αὐτιά μου τόν βόμβο ἀπό τούς ἕλικες τοῦ ATR72 τῆς Aegean– ἦταν πώς ἄν ἔχω πράγματι ἄδικο, τό τίμημα θά εἶναι νά πληγεῖ ἡ ἀξιοπιστία μου, ἀλλά ζημιά στήν πατρίδα δέν θά γίνει. Ἀλλά ἄν κάνει λάθος αὐτός πού ἔθεσε τήν ὑπογραφή του κάτω ἀπό τήν Διακήρυξη, τό πλῆγμα δέν θά περιοριστεῖ σέ ἐκεῖνον, ἀλλά θά «καταλάβει» καί τά ἐθνικά συμφέροντα.
Ἦταν Δεκέμβριος. Ὁ Κώστας Καραμανλῆς στήν ὁμιλία του γιά τό βιβλίο μου τό Σάββατο 10 Δεκεμβρίου ἔκανε ἕνα ἅλμα καθώς εἶναι ἐξαιρετικά προσεκτικός στίς τοποθετήσεις του γιά τά ἐθνικά θέματα. Προειδοποίησε εὐθέως, ἀναφερόμενος στήν Διακήρυξη, ὅτι «γκρίζες ρυθμίσεις οἱ ὁποῖες ἔχουν ὡς στόχο, μέ αὐθαίρετη ἑρμηνεία τῶν συνομιλητῶν μας, νά παγώσουν ἤ νά ἀναστείλουν τήν ἄσκηση ἐθνικῆς κυριαρχίας στό Αἰγαῖο, τήν Θράκη καί τήν Κύπρο, ἐκεῖ πού κρίνεται ἡ ἀντοχή τοῦ Ἑλληνισμοῦ δέν μποροῦν νά γίνουν ἀνεκτές. Πολύ δέ περισσότερο ἐάν ὁ στόχος τρίτων εἶναι ἡ συνδιαχείριση τοῦ Ἀρχιπελάγους.» Τό Μαξίμου μέ διαρροή στόν φιλικό του ἱστότοπο «Πρῶτο Θέμα» χαρακτήρισε τόν Καραμανλῆ ἐκείνης τῆς ἡμέρας… «ἐθνική παραφωνία»! Ἐνῷ ὁ γνωστός πρόθυμος Ἄρης τόν κατηγόρησε στόν «Σκάι» τήν Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου μέ τήν φράση «τί θέλει τώρα καί χαλάει τό κλῖμα;».
Σήμερα, τέσσερεις ἀκριβῶς μῆνες μετά, ἡ Ἑλλάς ἀνακοίνωσε μέ ἀφορμή τήν Διεθνῆ Διάσκεψη τῶν Ὠκεανῶν πού θά διεξαχθεῖ φέτος γιά πρώτη φορά στήν χώρα μας (ἐπιτυχία Δένδια) ὅτι θά δημιουργήσει δύο θαλάσσια πάρκα στό Ἰόνιο καί στήν καρδιά τοῦ Αἰγαίου. Πρόκειται γιά περιοχές τοῦ δικτύου Natura 2000, ὅπου τά πάρκα θά ἔχουν στόχο νά προστατεύσουν θαλάσσια θηλαστικά, τίς χελῶνες καρέτα καρέτα καί τά θαλασσοπούλια. Πρόκειται γιά ἐνέργεια πού ἔγινε ἄνευ τοῦ παραμικροῦ νομικοῦ σχεδιασμοῦ καί μέ τόν τρόπο πού ἀνακοινώθηκε ἀπό τό Ὑπουργεῖο Περιβάλλοντος δέν συνδέθηκε μέ τήν ἄσκηση ἐθνικῆς κυριαρχίας. Ἡ Ἑλλάς θά μποροῦσε νά εἶχε ἀξιοποιήσει ἀλλιῶς τήν Διάσκεψη τῶν Ὠκεανῶν, στήν ὁποία μετέχουν κράτη πού ἀναγνωρίζουν τό Δίκαιο τῆς Θάλασσας γιά νά ἐνισχύσει ἀκόμη περισσότερο τήν νομική της θέση στό Αἰγαῖο, ἀλλά αὐτά ἐγκαταλείφθηκαν! Δέν εἶναι τῆς στιγμῆς.
Καί ὅμως! Αὐτή ἡ «λάιτ» κίνηση τῆς ἑλληνικῆς διπλωματίας ἀποτέλεσε αἰτία προκλήσεως μίνι διπλωματικῆς κρίσεως μέ τήν Τουρκία, ἡ ὁποία μέ ἀνακοίνωση τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν της προχθές ἀργά τό βράδυ, λίγο πρίν ἀπό τά μεσάνυχτα, ἔθεσε μέ ἀφορμή… τίς χελῶνες καί… τά θαλασσοπούλια:
Πρῶτον, ζήτημα ἀμφισβητήσεως τῆς κυριαρχίας ἑλληνικῶν νήσων πού εὑρίσκονται στήν καρδιά τοῦ Αἰγαίου.
Δεύτερον, ζήτημα συγκυριαρχίας καί συνδιοικήσεως σέ θέματα περιβάλλοντος (μετά τήν συμφωνία γιά τίς κοινές περιπολίες τῶν ἀκτοφυλακῶν στό Αἰγαῖο.)
Καί τρίτον, μαντέψτε, ζήτημα παραβιάσεως τῆς Συνθήκης Εἰρήνης καί Φιλίας Μητσοτάκη – Ἐρντογάν τοῦ Δεκεμβρίου! Ναί! Οἱ χελῶνες παραβιάζουν τήν συμφωνία Μητσοτάκη – Ἐρντογάν γιατί τά πάρκα θά δημιουργηθοῦν σέ «γκρίζες ζῶνες»! Καί ὦ τοῦ θαύματος, τί κάναμε εμείς; Κοιμόμασταν! Καί ὅταν ξυπνήσαμε, τί κάναμε; Αὐτό πού ξέρει καλά ἡ κυβέρνηση αὐτή: Πίσω!
Τήν ὥρα πού οἱ Τοῦρκοι ἐξέδιδαν τήν ἀνακοίνωσή τους, ὁ κύριος Γεραπετρίτης ὁμιλοῦσε σέ ἐκδήλωση τοῦ ΥΠΕΞ γιά τίς 40.000 ΛΟΑΤΚΙ τοῦ Euro pride 2024 στήν Θεσσαλονίκη στίς 29 Ἰουνίου!!!
Κερδίζοντας τά διαδικτυακά εὔσημα τοῦ κυρίου Πατέλη. Καί ὅταν ξύπνησε τήν ἄλλη μέρα τό πρωί, ἐξέδωσε ἀνακοίνωση γιά νά… ὀπισθοχωρήσει. Καί νά διαβεβαιώσει τούς Τούρκους, ἀκούσατε Ἕλληνες, ὅτι «ἡ πρακτική τῆς συναλλακτικῆς διπλωματίας καί τῆς χρήσης ὑβριδικῶν μέσων γιά γεωπολιτικά ὀφέλη (Σ.Σ. τά θαλάσσια πάρκα ἐννοεῖ ὡς ὑβρίδια) δέν προσιδιάζουν στήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική». Μετάφραση: «Δέν προσιδιάζουν» σημαίνει ἀκυρώνονται τά πάρκα!
Πρέπει νά ρωτήσω, μετά ταῦτα ἄν εἴχαμε δίκιο πού χαρακτηρίσαμε τό ἀπαράδεκτο αὐτό κείμενο Σύμφωνο Ἐγκαταλείψεως Ἐθνικῶν Θέσεων; Παρέλκει. Κατά μείζονα λόγο χρειάζεται νά ρωτήσω ἄν εἶχε ἄδικο ἡ «ἐθνική παραφωνία» Καραμανλῆς; Μέσα σέ τέσσερεις μῆνες ἡ Ἑλλάς ἔγινε Φινλανδία ἐνῷ ἡ Τουρκία ἔχει ἐγγράψει δύο φορές δικαιώματα συγκυριαρχίας στό Αἰγαῖο. Σύν τό γεγονός ὅτι κάνουμε ἀτύπως ἀπ’ εὐθείας διάλογο γιά θέματα κυριαρχίας μας παρακάμπτοντας ἐντελῶς τό Διεθνές Δίκαιο. Εἰλικρινῶς δέν ἔχουμε λόγια! Proud of you, Ὑπουργέ Ἐξωτερικῶν τῆς Φινλανδίας Γιῶργο Γεραπετρίτη. Παρελάστε! Proud of you, Ἀλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Παρελάστε, ἐπίσης! Τά σφάλματά σας, πέλαγα, πού λέει καί τό τραγούδι τῆς Κονιτοπούλου.
