Τά ρεύματα δέν «ἀποστρατεύονται»

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ δημοσκόπηση τῆς MRB γιά τόν τηλεοπτικό σταθμό Star δείχνει τρία πράγματα:

Πρῶτον, ὅτι εἶναι μᾶλλον χαμηλό συγκριτικά μέ τό μέγεθος τῆς ἀπειλῆς πού ἀντιμετωπίζει ἡ πατρίδα μας τό ποσοστό τῶν Ἑλλήνων πού προβλέπει θερμό ἐπεισόδιο. Ἄν εἶναι ὄντως 55%, αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἀλάνθαστος λαός ἐφησυχάζει στήν νιρβάνα του. Οἱ μισοί εἶναι χαλαροί. Νομίζουν ὅτι ἡ Χάγη πού προκρίνεται πλειοψηφικά ὡς λύση θά μᾶς λύσει τό πρόβλημα γιά νά συνεχίσουμε χωρίς περισπασμούς τήν… κατανάλωση. Φοβᾶμαι πώς ἡ ἰδεολογία πού ἐμπότισε μία ὁλόκληρη γενιά τό ΠΑΣΟΚ, εἶναι ἐδῶ. Πρόκειται γιά τήν ἰδεολογία τοῦ «θέλω χωρίς νά προσφέρω». Ἡ ἀδιαφορία πού καταγράφεται συγκριτικά μέ τήν ἱστορικότητα τῆς στιγμῆς εἶναι ἐντυπωσιακή. Τό διαισθάνομαι καιρό, χωρίς νά γνωρίζω μετρήσεις, γι’ αὐτό καί φωνάζω νά κατέβουμε ἀπό τό ρόζ συννεφάκι μας. Γιά τήν ὥρα, εἴμαστε ἀκόμη ἐκεῖ. Αἰθεροβάμονες.

Δεύτερον, εἶναι ἐπίσης μᾶλλον χαμηλό τό ποσοστό ἀποδοχῆς τῆς νέας Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Αἰκατερίνης Σακελλαροπούλου. 55%. Καί μᾶλλον ὑψηλό γιά κάποιον πού δέν γνωρίζουμε εἶναι τό ποσοστό ἀπόρριψής της (23%). Ἀντίστοιχα ποσοστά δημοτικότητας εἶχε ὁ Προκόπης Παυλόπουλος στήν κάμψη του. Στά ψηλά του ξεπερνοῦσε μέ ἄνεση τό 65%. Εἰδικῶς ὅταν ἐξελέγη. Ἡ εἰκόνα τῆς νέας Προέδρου εἶναι ἀκόμη «θολή» καί ἀναμένεται νά ξεκαθαρίσει. Δέν σπεύδουμε νά τήν καταδικάσουμε. Ἡ ἴδια θά ὁρίσει τήν τύχη τῆς θητείας της. Μπορεῖ καί νά μᾶς ἐκπλήξει εὐχάριστα. Εὐχόμαστε μόνον νά μήν ἐπαναλάβει γνωστές θέσεις της πού διατύπωσε προφορικῶς σέ ὑπουργούς τῆς Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ γιά τήν οὐδετεροθρησκεία καί γιά τήν ἰθαγένεια τῶν μεταναστῶν.

Τρίτον, εἶναι πολύ ὑψηλό τό ποσοστό τῆς ΝΔ καί τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη, ὁ ὁποῖος εἶναι κυρίαρχος τῆς πολιτικῆς ζωῆς σήμερα καί σύμφωνα μέ κορυφαῖο ἀναλυτή δημοσκοπήσεων «ἔχει πολιτικό κεφάλαιο νά ξοδέψει γιά ἕνα, ἑνάμισυ χρόνο τουλάχιστον». Ἡ διαφορά τοῦ 13% πού προηγεῖται ἡ ΝΔ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ὅτι ὁ Πρωθυπουργός κερδίζει καινούργιους φίλους καί μετά τίς ἐκλογές. Ὡστόσο, ἡ διαφορά αὐτή πού καταγράφεται πάνω στό ἑπτάμηνο κρύβει κατά τήν γνώμη μου παγίδες. Παρασύρει τήν ΝΔ στά ἀνοιχτά τοῦ πολιτικοῦ κέντρου μέ τελικό στόχο νά καταλάβει τήν πρωτεύουσα τοῦ ἐχθροῦ, ἀφήνοντας ἐκτεθειμένη τήν δεξιά της. Ἡ ἱστορία μᾶς διδάσκει ὅτι σέ αὐτές τίς περιπτώσεις στήν ἀρχή προελαύνεις, φθάνεις στό Ἀφιόν Καραχισάρ, ἀλλά ἄν δέν ἔχεις ἐκτιμήσει σωστά τίς δυνάμεις σου καί δέν ἔχεις καλύψει ἐπαρκῶς τά νῶτα σου, μπορεῖ νά σαλπίσεις ἄτακτη ὑποχώρηση καί νά ζήσεις, μετά κάποια χρόνια, πολιτική Μικρασιατική καταστροφή.

Στήν περίοδο πού διανύουμε, ἡ ΝΔ νιώθει ἰσχυρή νά προτείνει πρός ἐκλογή στό ὕπατο ἀξίωμα τῆς Προεδρίας τῆς Δημοκρατίας ὑποψηφία πού δοξάζεται ἀπό τόν Νῖκο Φίλη ὡς ἐκπρόσωπος τῆς «πολιτισμικῆς ἀριστερᾶς». Πού παινεύεται ἀπό τήν Τασία Χριστοδουλοπούλου, λογικό, εἶναι δεκαετίες φίλη της. Πού συνδέεται μέ τόν Νῖκο Βούτση, τόν Δημήτρη Τζανακόπουλο (ὁ ὁποῖος πανηγυρίζει γιά τήν ἐκλογή της) καί μέ τόν Μιχάλη Καλογήρου.

Στήν περίοδο πού διανύουμε ὁ Πρωθυπουργός τονώνει τό προφίλ του συναντῶντας τόν Μίκη Θεοδωράκη. Τονώνει τό προφίλ του μέ ἐπισκέψεις σέ λαϊκές περιοχές ὅπως τό Ἴλιον καί μέ ἐκδηλώσεις γιά τήν τρομοκρατία. Τονώνει τό προφίλ του κάνοντας ἀναφορές στόν Παῦλο Φύσσα καί «στήν ἀνοιχτή πληγή τῆς δολοφονίας του» (πού στήν οὐσία ἀποτελοῦν ἔμμεση παρέμβαση στήν ἐν ἐξελίξει δίκη, διότι ἐξισώνουν τρομοκράτες τῆς «17Ν» μέ δολοφόνους τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς –προηγήθηκε ἐπιτιθέμενος μέ τραχύτητα στήν εἰσαγγελέα Οἰκονόμου ὁ πολιτευόμενος συνταγματολόγος Νῖκος Ἀλιβιζᾶτος.) Τονώνει, τέλος, τό προφίλ τοποθετῶντας ἀναπληρώτρια κυβερνητική ἐκπρόσωπο –τήν ἄξια κατά τά λοιπά– κεντροαριστερή Ἀριστοτελία Πελώνη. Τέσσερεις, πέντε κινήσεις τοῦ Μαξίμου σέ ἐλάχιστο χρόνο σφραγίζουν τήν διάθεσή του. Θά ἐπαναλάβω παλαιότερη θέση, διατυπώνεται μέ σταθερότητα ἀπό τόν καιρό πού ἡ ΝΔ ἦταν στήν ἀντιπολίτευση. Αὐτή δέν εἶναι συνταγή κατάκτησης τοῦ κέντρου. Δείχνει ὅτι εἶναι, ἀλλά δέν εἶναι. Αὐτή ἡ συνταγή θά καταστήσει τήν ΝΔ μελλοντικῶς συνιστῶσα τοῦ κέντρου τῶν σοσιαλιστῶν πού θά καταλάβουν τό κόμμα τῆς συντηρητικῆς παράταξης καί θά τό ἀπομακρύνουν ἀπό τήν φυσική του βάση. Τώρα ἡ συνταγή ἐκτελεῖται μέ ἐπιτυχία παρά τά μουρμουρητά καί τόν ψίθυρο. Δέν θά συναντήσει ἀντιστάσεις στό ἄμεσο μέλλον. Ἐπειδή νοιώθω ὅτι ξέρω καλά αὐτό τόν χῶρο καί παρακολουθῶ τίς θερμοκρασίες του, εἰδικῶς στήν περιφέρεια, θεωρῶ ὅτι ἡ φύσις ἀπεχθάνεται τό κενό. Μελλοντικῶς θά προκύψουν θέματα. Οἱ παλαιοί πολιτικοί «ἀποστρατεύονται». Ναί. Συμβαίνει. Ὁ χρόνος δέν εἶναι ἀνίκητος. Τά πολιτικά καί κοινωνικά ρεύματα πού ἐκπροσωποῦν ὅμως, δέν «ἀποστρατεύονται». Ὁ ΣΥΡΙΖΑ τό κατάλαβε καλά κατά τήν ἄσκηση τῆς ἐξουσίας. Εἶχε τήν Ἐκκλησία μαζί του ἀλλά ὄχι τούς ἐκκλησιαζόμενους. Εἶχε τούς Ἀμερικανούς μαζί του στό Σκοπιανό ἀλλά ὄχι τούς ὑπερήφανους Μακεδόνες. Νά μήν φθάσουμε στό σημεῖο νά ὑπάρχει ΝΔ χωρίς νεοδημοκράτες. Νά μήν φθάσουμε στό σημεῖο νά ἀπευθύνονται στόν κόσμο τῆς παράταξης οἱ κεντροαριστεροί λεγεωνάριοι, καί ἐκεῖνος νά χρειάζεται μεταφραστή γιά νά τούς καταλάβει. Ἁμαρτία εἶναι.