Τά μετόπισθεν καί ὁ Στέφανος

Ἡ ἀπαξίωση τῆς σκοπιᾶς καί τό τιμολόγιο τοῦ καθήκοντος

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ γιά δεύτερη φορά, κατά τό ἥμισυ, τό βράδυ τῆς Κυριακῆς –δέν ἄντεξα ὅλη– τήν συνέντευξη τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης Στέφανου Κασσελάκη στόν Νῖκο Χατζηνικολάου. Ὄχι μόνον ἀπό ἐπαγγελματική διαστροφή καί γιά νά τσεκάρω τήν ἀρχική μου ἐντύπωση. (Ἄλλο ἡ ζωντανή μετάδοση καί ἄλλο ἡ «κατεψυγμένη».) Ἀλλά γιά νά ἀξιολογήσω πτυχές τῆς συνέντευξης πού θεωροῦσα ὅτι μᾶς διέφυγαν. Προσηλωμένοι νά ἀκούσουμε τί θά πεῖ γιά τούς «ἀποστάτες» συντρόφους του, ἴσως νά μήν προσέξαμε ὅσο θά ἔπρεπε τίς διαβρωτικές θέσεις του γιά θέματα ἀξιῶν. Πράγματι. Ἔτσι ἦταν. Μᾶς ξέφυγαν πράγματα. Μέ κορυφαῖο τίς θέσεις πού ἀνέπτυξε γιά τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις, ὁ κατά δήλωσίν του ἀρχηγός τῆς «πατριωτικῆς ἀριστερᾶς». Τίς θεωρῶ λίαν προβληματικές. Μπορεῖ νά ἀκούστηκαν σάν μουσική στά αὐτιά τῶν δεκαεφτάρηδων πού καλοζωισμένοι ὅπως εἶναι σήμερα ἀκοῦνε στρατιωτική θητεία καί δυσφοροῦν ἐντόνως, ὡστόσο, ἐπαναλαμβάνω, εἶναι βαθιά προβληματικές.

Τί διαπίστωσα; Τρεῖς παρατηρήσεις: Πρῶτον, ὁ Πρόεδρος τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μέ λογική Goldman Sachs τιμολόγησε τό καθῆκον. Ἔδειξε νά τοῦ κάνει τεράστια ἐντύπωση τό συμβολικό ποσό τῆς μηνιαίας ἀποζημίωσης τῶν 8 εὐρώ καί 62 cent πού εἰσπράττουν σήμερα οἱ στρατεύσιμοι. Θά ἤθελε, ὅπως φάνηκε ἀπό τήν γκριμάτσα τῆς ἀποδοκιμασίας πού ζωγραφίστηκε στό πρόσωπό του (γούρλωσε τά μάτια του, τέντωσε τίς παρειές του) καί ἀπό τόν τρόπο πού συλλάβισε τό «εὐτελές» ποσό, νά εἶναι κατά πολύ πιό αὐξημένο. 8,62 μόνο!!! Γιατί ὄχι 862 εὐρώ; Ἀλλά ἄν πληρώνεσαι γιά νά ὑπηρετεῖς τήν πατρίδα, τί σόι πατριώτης εἶσαι ἄραγε; Ὁ ἀρχηγός τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, μέ τόν τρόπο πού τοποθετήθηκε, ἔδειξε νά πιστεύει ὅτι ἡ στρατιωτική θητεία εἶναι χαμένος χρόνος καί ὅτι ἡ προστασία τῆς ἐλευθερίας τῶν δεκαεφτάρηδων εἰς τρόπον ὥστε νά βιώσουν τόν Στρατό ὡς «Κολλέγιο», εἶναι ἔννοια ἀνωτέρα τοῦ Ἔθνους.

Ὡστόσο, ἡ κατάταξη στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μετακινεῖ τούς νέους τῆς ἐποχῆς ἀπό τό καθεστώς τῆς ἀπόλυτης ἐλευθερίας –ἀκόμη καί σέ σημεῖο καταχρήσεως, στό καθεστώς τῆς τακτοποίησης καί τῆς πειθαρχίας. Τούς «μετακομίζει» ἀπό τόν ἄκρατο ἀτομισμό στά ὀργανωμένα σύνολα. Διαδικασία πού ὅταν γίνεται σωστά, ἔχει ἐκπληκτικῶς εὐεργετικά ἀποτελέσματα γιά τήν συνέχεια τῆς ζωῆς τους. Πέραν δέ αὐτῶν, ὁ Στρατός δέν εἶναι σχολεῖο ἐπαγγελματικοῦ προσανατολισμοῦ. Ὁ Στρατός σέ προετοιμάζει γιά νά συνεισφέρεις ἄν χρειαστεῖ στήν ἄμυνα τῆς χώρας καί ὄχι ἀπαραίτητα γιά τήν εἴσοδο στήν ἀγορά ἐργασίας. Καί βεβαίως, σέ ὅλα τά μαχητικά ἔθνη τοῦ κόσμου, ἡ κατάταξη στόν Στρατό συνδέεται εὐθέως μέ τήν ἔννοια τοῦ χρέους. Ὄχι μέ τήν ἔννοια τῆς ἀποζημίωσης σέ εὐρώ. Ἡ πατρίδα εἶναι ἀξία μεγαλύτερη καί ὑψηλότερη ἀπό τόν καθένα καί τήν καθεμία. Δέν μᾶς ζητᾶ τήν βοήθειά της πολλές φορές, ἀλλά μᾶς προετοιμάζει γιά τήν μία καί μοναδική πού θά μᾶς χρειαστεῖ.

Δεύτερον, ἡ ἀπαξιωτική ἀναφορά Κασσελάκη στήν ἔννοια τῆς ὀκτάωρης σκοπιᾶς δείχνει ὅτι πολύ λίγα ἔχει καταλάβει γιά τήν ἀκριβῆ σημασία τῆς ἔννοιας τοῦ πατριωτισμοῦ τήν ὁποία ἰσχυρίζεται ὅτι ὑπερασπίζεται. Παραλάβαμε τήν πατρίδα μας τό 1947 στά σημερινά της ὅρια μετά ἀπό ὀκτώ ἀλλαγές συνόρων. Ὀκτώ. Καί γιά νά τήν παραλάβουμε, κάποιοι πρίν ἀπό ἐμᾶς χωρίς νά ζητοῦν κἄν 8 εὐρώ καί 62 cent ἡμερησίως ἔκαναν τό χρέος τους κάνοντας γερμανικό νούμερο στά νησιά καί τά μικρονήσια, γιά νά ἐντοπίσουν τήν παραμικρή ὕποπτη κίνηση ἀπό τήν ἀντίπερα ἀκτή, τήν ἀκτή τοῦ ἐχθροῦ. Τώρα πού θά πάει φαντάρος ὁ κύριος Κασσελάκης, ἄς ζητήσει νά κάνει σκοπιά σέ ἕνα μικρονήσι ἀπό τά 152, τήν ἀποστρατιωτικοποίηση τῶν ὁποίων ζητοῦν οἱ Τοῦρκοι. Ἄς ζητήσει στίς ἐξόδους του νά ἔρθει σέ ἐπαφή μέ τούς ἐθνοφύλακες, οἱ ὁποῖοι σέ ἡλικίες ἄνω τῶν σαράντα ἐτῶν ἐκπαιδεύονται τακτικά χωρίς νά ἀπαιτοῦν ἀποζημίωση, δωρεάν, γιά νά προστατέψουν τό πατρῶον ἔδαφος. Τά σπίτια τους καί τίς οἰκογένειές τους. Ἴσως μάθει καλύτερα τήν ἔννοια τῆς «σκοπιᾶς» καί τοῦ «σκοποῦ».

Τρίτον, ὁ ὁρισμός πού ἔδωσε ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης στήν ἔννοια τῆς πρώτης γραμμῆς καί στήν ἔννοια τῶν μετόπισθεν εἶναι ἁπλά ἀπαράδεκτος. Πρότεινε στήν πρώτη γραμμή νά τίθενται ἐπί κεφαλῆς τά στελέχη τοῦ ἐπαγγελματικοῦ στρατοῦ ἐνῷ οἱ στρατεύσιμοι νά μένουν πίσω γιά κοινωνική θητεία. Μουσική στά αὐτιά καί πάλι γιά πολλούς καλοζωισμένους πού, ὅπως διακηρύσσουν στούς τοίχους τῶν Ἀθηνῶν, «κανένας πόλεμος γιά καμμία πατρίδα», μόνο πού ἄν ἀκολουθούσαμε αὐτήν τήν λογική στό παρελθόν, ἡ Ἑλλάς θά τελείωνε στήν Μελούνα. (Ἄς τοῦ ἐξηγήσει κάποιος ποῦ πέφτει ἡ Μελούνα, ἄν δέν τό ξέρει.)

Καί κάτι τελευταῖο: Στήν δεύτερη παρακολούθηση τῆς συνεντεύξεως Κασσελάκη διαπίστωσα μέ ἀφορμή τήν ἀπάντηση πού ἔδωσε στό ἐρώτημα γιά τόν γάμο τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν καί τήν τεκνοθεσία ὅτι διακηρύσσει τόν σεβασμό στήν ἐλευθερία, τήν αὐτονομία καί τήν μοναδικότητα τοῦ ἀτόμου. Ἄτομο χωρίς ὀργανωμένη μεγάλη κοινωνία ὅμως δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει. Ἀλλιῶς θά εἴμασταν τό ἄθροισμα τῶν ἐγωισμῶν μας. Ὡς «ἀριστερός» αὐτό θά ἔπρεπε νά τό γνωρίζει. Εἰδικῶς, ἀπό τήν στιγμή πού ἔκανε ἀναφορά στό περίφημο γράμμα Ζαχαριάδη πρός Μεταξᾶ, μέ τό ὁποῖο ὁ ἡγέτης τοῦ ΚΚΕ ἀπό τίς φυλακές τῆς Κέρκυρας καλοῦσε ὅλα τά μέλη τοῦ κόμματος νά συμμετάσχουν στόν πόλεμο τοῦ 1940. Χωρίς νά ζητήσουν 8 εὐρώ καί 62 cent, σέ δραχμές τῆς ἐποχῆς.