ΕΙΝΑΙ ἐξαιρετικά εὐχάριστη ἐξέλιξη ἡ εἴδηση πώς ἡ ἑταιρεία Lamda Development προχωρεῖ σέ αὔξηση μετοχικοῦ κεφαλαίου…
… συνολικοῦ ὕψους 650 ἑκατομμυρίων εὐρώ καί ὅτι οἱ ἀετονύχηδες πού πετοῦσαν ἐσχάτως πάνω ἀπό τό Ἑλληνικό, δέν μετέχουν τελικῶς στό σχῆμα τῆς ἐπενδύσεως. Ἦταν τό τελευταῖο πού χρειαζόταν ἡ χώρα. Ἐπενδυτές μέ δανεικά! Ἡ ἐντύπωση πού εἶχε ἀρχίσει νά δημιουργεῖται στήν κοινή γνώμη –μετά καί τήν ἐμπρηστική τοποθέτηση τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως στήν Θεσσαλονίκη, εἰδικῶς γιά τό θέμα αὐτό– ἦταν πώς κάποιοι ἀρνοῦνται νά βάλουν τό χέρι στήν τσέπη καί προτιμοῦν τό μοντέλο τῆς κρατικοδίαιτης ἐπιχειρηματικότητας.
Ἡ κριτική αὐτή ἀκυρώνεται ἐν τῆ γενέσει της μετά τήν ἀπόφαση τῆς ἑταιρείας συμφερόντων τοῦ κ. Λάτση. Καί κόβονται καί οἱ ὀρέξεις ποικιλώνυμων «ἐπενδυτῶν», πού νόμισαν ὅτι ἡ Ἑλλάς μετά ἀπό δέκα χρόνια κρίσης εἶναι «μαγαζί-γωνία» γιά τίς ὀρέξεις τους. Πού θεώρησαν ὅτι μποροῦν νά «εἰσάγουν» λεφτά ἀπό τό ἐξωτερικό, γιά νά ἀποκτήσουν τήν ἰδιότητα τοῦ Ἕλληνα-Εὐρωπαίου πολίτη ἔναντι πινακίου φακῆς ἀλλά δέν χρειάζεται νά βάλουν «μία» γιά νά κάνουν δουλειές μέ τό Ἑλληνικό Δημόσιο. Ἀρκοῦν τά λεφτά τῶν κορόιδων Ἑλλήνων καταθετῶν, οἱ χωρίς τόκους ἀποταμιεύσεις μας, γιά νά χρηματοδοτήσουν τίς ἐπενδύσεις «τους». Τό παράδειγμα Λάτση, ὅμως, συνιστᾶ ἐπιπλέον μήνυμα πρός τούς Ἕλληνες μεγιστᾶνες: «Δουλειές στήν Ἑλλάδα, στήν πατρίδα μου, στόν τόπο μου, σημαίνει φέρνω πίσω μερίδιο ἀπό τίς τραπεζικές μου καταθέσεις ἀπό τήν Ἑλβετία. Καί ἄς ἔχω χάσει λεφτά στήν Ἑλλάδα στήν περίοδο τῆς κρίσης». Γιά ὅσους δέν τό θυμοῦνται, αὐτό ἦταν τό μήνυμα πού ἔστειλε ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στούς ἐπιχειρηματίες μέ τήν πρόσφατη ὁμιλία του στήν Διεθνῆ Ἔκθεση Θεσσαλονίκης ἀλλά καί παλαιότερα στόν ΣΕΒ: «Τά λεφτά σας πίσω!».
Ἰσχύει τό αὐτό μήνυμα καί γιά ἐπιχειρηματίες πού θησαύρισαν πουλώντας ἔναντι 1,2 δισ. εὐρώ ἑλληνικές ἐπιχειρήσεις στήν Βόρειο Ἑλλάδα ἀλλά τό τίμημα πού εἰσέπραξαν cash τό φυγάδευσαν σέ ἄλλη χώρα τοῦ ἐξωτερικοῦ, οὔτε κάν στήν Ρωσσία. Ἀλλά γιά νά πληρώσουν σέ τοπικούς προμηθευτές ὀφειλές 20.000 εὐρώ, «τούς ψήνουν τό ψάρι στά χείλη». Ὅταν ἐπωφελεῖσαι ἀπό τίς ὑπεραξίες ἐπιχειρήσεων πού εἶναι ἐγκατεστημένες σέ ἑλληνικό ἔδαφος, πρέπει νά ἐπιστρέφεις τμῆμα ἀπό τά κέρδη σου στήν ἑλληνική κοινωνία καί στό Ἑλληνικό Δημόσιο. Ἰσχύει τό αὐτό μήνυμα καί γιά ξένες ἐπιχειρήσεις πού ἐπενδύουν στήν Ἑλλάδα ἀλλά «ἐπαιτοῦν» ἐπιδοτήσεις ἀπό τόν ἀναπτυξιακό νόμο γιά νά συνεχίσουν τήν δραστηριότητά τους. Νά τούς πληρώσουμε καί τά σκαπτικά μέσα ἀπό τά ματωμένα πρωτογενῆ πλεονάσματά μας, πάει πολύ.
Πέραν αὐτῶν, τό παράδειγμα Λάτση στέλνει ἕνα εὐρύτερο μήνυμα καί πρός τούς λοιπούς παῖκτες καί τίς τράπεζες: ἐπενδύσεις μέ ἀνάπτυξη καί δανεικά ἀπό τίς καταθέσεις τῶν Ἑλλήνων εἰς βάρος τῶν μικρομεσαίων ἐπιχειρήσεων πού ἔχουν στραγγίσει ἀπό ρευστότητα, δέν νοοῦνται. Δέκα χρόνια τώρα, κάθε ἑλληνική ἐπιχείρηση, ἡ συντριπτική πλειονότης τῶν ὁποίων εἶναι μικρομεσαῖες, στερεῖται πρόσβασης στόν τραπεζικό δανεισμό, καί ὅποιες ἐπενδύσεις γίνονται εἶναι ἀπό ἴδια κεφάλαια. Πλησιάζει ἡ στιγμή πού τά τραπεζικά μας καταστήματα θά πάψουν νά ἐξετάζουν αἰτήσεις γιά δανεισμό μέ ἀποκλειστικό κριτήριο τό ἐκτόπισμα τοῦ ἐπιχειρηματία καί τούς ἰσολογισμούς τους ἀλλά μέ βάση καί τήν γενικώτερη ἀντίληψη γιά τήν πρόοδο τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Πού θά ἀπελευθερώνουν πόρους γιά τούς μικρούς, ὄχι μόνο γιά τούς μεγάλους. Ἀνάπτυξη γιά ὅλους, αὐτό σημαίνει. Ταῦτα καί θά ἐπανέλθουμε.
Τό παράδειγμα Λάτση, πού βάζει ἐπιτέλους τό χέρι στήν τσέπη, εἶναι κατ’ ἀρχάς θετικό ἀλλά ἐμεῖς, φύσει καχύποπτοι, θά παρατηροῦμε. Τόσο τήν πορεία τοῦ ἐγχειρήματος ὅσο καί τί θά συμβεῖ στήν ἐγχώρια πολιτική καί ἐπιχειρηματική σκηνή, τώρα πού ξεκαθαρίζεται ὅτι οἱ περισσότερες ἐπενδύσεις εἶναι ἀμιγῶς ἑλληνικοῦ ἐνδιαφέροντος. Ἡ Ἑλλάς γνώρισε τήν πικρά ἐμπειρία τῆς καθήλωσης ἀπό ἀνόητους ἐπιχειρηματικούς ἀνταγωνισμούς στό παρελθόν. Νά μήν τήν ξαναζήσει. Δέν ἔχουμε τήν πολυτέλεια.
