Λίγη ἱστορία σήμερα:
– Ἀμέσως μετά τίς ἐκλογές τοῦ 1985 κατά τίς ὁποῖες ἡ ΝΔ αὔξησε τήν δύναμή της κατά πέντε μονάδες φθάνοντας στό 40%, ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης ἄρχισε τήν προετοιμασία τοῦ κόμματος γιά τήν ἑπόμενη κάλπη. Ἡ διεύθυνση τῆς Ρηγίλλης ἀνετέθη σέ παλαιά καί δυναμικά στελέχη τῆς ΕΡΕ τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, ὅπως ὁ Κυριάκος Γριβέας, ὁ Κυριάκος Στεφανάκος, ὁ Γιάννης Δημητροκάλλης, ὁ Θόδωρος Μπεχράκης, ὁ Ἀντώνης Σγαρδέλης κ.ἄ.
Ἡ ἡγεσία τῆς ΟΝΝΕΔ εἶχε ἀλλάξει προηγουμένως ἀλλά ὁ «Ψηλός» κάλεσε τήν ἀπερχόμενη ἡγεσία της καί τῆς κατέστησε σαφές ὅτι παραμένει στό παιχνίδι, δέν τήν ἔθεσε ἐκποδών. Στίς δημοτικές ἐκλογές τοῦ 1986 ὁ Μητσοτάκης ἔριξε στήν μάχη τῆς ἐκλογῆς τόν μεγάλο του ἐσωκομματικό ἀντίπαλο Μιλτιάδη Ἔβερτ καί τούς δικούς του Σωτήρη Κούβελα καί Ἀνδρέα Ἀνδριανόπουλο. Κέρδισε ἔτσι τό παντοδύναμο ΠΑΣΟΚ καί τίς λοιπές προοδευτικές δυνάμεις. Τό 1987 ὁ τότε Πρόεδρος τῆς ΝΔ τόλμησε καί ἔκανε ἄνοιγμα στήν φιλοβασιλική πτέρυγα τοῦ κόμματος ἡ ὁποία εἶχε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τήν παράταξη μετά τό δημοψήφισμα τοῦ 1974. Εἶπε τό περίφημο unfair σέ ἕνα ταξίδι του στό Λονδῖνο. Στήν τελική εὐθεῖα γιά τίς ἐκλογές τοῦ 1989 ὁ Μητσοτάκης σάλπισε πανστρατιά. Στά ψηφοδέλτια τῆς ΝΔ φιλοξενήθηκαν πρόσωπα ἀπό τήν Ἀριστερά καί τό Κέντρο ὅπως ὁ Μίκης Θεοδωράκης, ὁ στρατηγός Χονδροκούκης καί ἡ Βιργινία Τσουδεροῦ, μέχρι οἱ ἀκροδεξιοί βασιλικοί Φράνς Τσαγκάρης καί Γιάννης Ζαχαράκης. Ἔτσι ἔφτασε στό 47%. Ἁπλώνοντας τήν παράταξη ἀπό τήν Ἀριστερά καί τό κέντρο μέχρι τήν ἄκρα δεξιά.
– Ἀμέσως μόλις ἔγινε ἀρχηγός τῆς ΝΔ τό 1997 ὁ Κώστας Καραμανλῆς ἐνέταξε στήν ἡγετική του ὁμάδα ὅλους ὅσοι εἶχαν στηρίξει τίς ὑποψηφιότητες Ἔβερτ καί Σουφλιᾶ: Ντόρα, Μεϊμαράκη, Σιούφα, Παυλόπουλο κ.ἄ. Δέν ὅρισε τούς φίλους του.
– Στίς ἐκλογές τοῦ 2000 δημοσκόποι συνεβούλευσαν τόν νεαρό ἀρχηγό Κώστα Καραμανλῆ νά ἀποστρατεύσει τούς βαρώνους Μητσοτάκη, Ἔβερτ, Βαρβιτσιώτη, Κεφαλογιάννη. Ἄν τό ἔπραττε θά αὔξανε ἐντυπωσιακά τίς πιθανότητές του νά κερδίσει τίς ὁριακές ὅπως ἀπεδείχθησαν ἐκλογές. «Μά ἐγώ μέ αὐτούς μεγάλωσα! Ἄν εἶναι νά χάσω τίς ἐκλογές ἀπό αὐτό, ἄς τίς χάσω!» ἀπάντησε στούς δημοσκόπους. Στίς ἐκλογές τοῦ 2004 εἶχε ἔρθει τό πλήρωμα τοῦ χρόνου. Τούς κάλεσε ἕναν-ἕναν σέ συζήτηση, τούς πρότεινε συγκεκριμένα πράγματα, καί βεβαίως τούς τίμησε σέ εἰδική ἐκδήλωση τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς. Ἦταν οἱ ἐκλογές πού μέ χιόνι καί βροχή ὁ ὑπέργηρος πλέον Μητσοτάκης ἀκολούθησε τόν ἀρχηγό σέ προεκλογική ὁμιλία του στό ὀρεινό Λασίθι καί τόν προλόγισε. Ἔτσι ἔκανε ὁ Καραμανλῆς τήν «ἀποστρατεία» τῶν κορυφαίων κοινοβουλευτικῶν τῆς παράταξης. Συναινετικά.
– Στήν ἴδια ἀναμέτρηση τό ζητούμενο ἦταν νά καταλάβει ἡ ΝΔ τόν μεσαῖο χῶρο χωρίς ὅμως νά χάσει τήν ταυτότητά της καί τήν ψυχή της. Ὁ Καραμανλῆς ἀπέρριψε τίς εἰσηγήσεις νά κάνει ἠχηρές μετεγγραφές ἀπό τό ΠΑΣΟΚ. Ἐνέταξε μόνο τόν Στέλιο Παπαθεμελῆ στά ψηφοδέλτια ὡς ἀνεξάρτητο συνεργαζόμενο. Ὡστόσο μέ τόν ἤπιο πολιτικό του λόγο, τό μετριοπαθές του προφίλ, τά ἀνοίγματα στήν Ἀριστερά, τήν παρουσία του σέ ἐκδηλώσεις τοῦ Ἀνδρέα κέρδισε μόνος του τό κέντρο. Χωρίς δανεικούς μέ ὑποσχετική.
Τώρα γιατί τά ἀναφέρω ὅλα αὐτά. Πράγματι. Ματαιοπονῶ. Κάθε ὁμοιότης μέ τήν πραγματικότητα εἶναι ἐντελῶς συμπτωματική…
