Τί μᾶς δείχνει ἡ ντέ φάκτο ἀποποινικοποίηση τῆς καννάβεως
ΤΟ ΚΑΚΟ μέ τούς πολιτικούς εἶναι πώς ἔχουν τήν ἀλαζονεία νά πιστεύουν ὅτι δέν θά εἶναι στίς θέσεις τους καί θά γλυτώσουν τό «ἀνάθεμα» ὅταν ἐμφανιστοῦν οἱ συνέπειες ἀποφάσεων πού ἔλαβαν μέ μακροπρόθεσμο χαρακτῆρα. Οἱ ἀρνητικές συνέπειες, ἐννοεῖται. Τήν στιγμή πού τίς λαμβάνουν, καθησυχάζουν τούς πολῖτες, ὅτι ἡ μεταρρύθμισή μας «δέν θά ἐπηρεάσει τήν ζωή σου», ὅτι «ρυθμίζει μιά ἤδη διαμορφωμένη κατάσταση», ὅτι «ἀφορᾶ λίγους» –κάτι τέτοια δέν λένε στήν τρέχουσα περίοδο γιά τόν γάμο;– ὅτι «ὅλα θά πᾶνε καλά», κτυποῦν καί τό χέρι στήν πλάτη τῶν ψηφοφόρων τους, καί πᾶμε παρακάτω. Δέν λειτουργοῦν ὅμως ἔτσι οἱ συντεταγμένες κοινωνίες. Δέν πρέπει νά λειτουργοῦν, ἐάν θέλουν νά εἶναι συντεταγμένες.
Διαβάζω αὐτές τίς μέρες ἐκτεταμένα ρεπορτάζ καί ἄρθρα γιά τό πρόβλημα πού ἔχει ἀνακύψει γιά τά λεγόμενα «ζελεδάκια καννάβεως». Αὐτά πού πωλοῦντο μέχρι χθές στά περίπτερα καί στά μίνι μάρκετ μέχρι νά τά ἀπαγορεύσει ὁ νέος Ὑπουργός Ὑγείας, ἐπειδή τό Κράτος ἔμαθε τελευταῖο καί καταϊδρωμένο ὅτι περιέχουν ναρκωτικές οὐσίες. Ἀναφέρομαι στά ζελεδάκια πού ὁδήγησαν νεαρούς μαθητές σέ ὁμαδικές λιποθυμίες καί κάποιους ἀκόμη καί σέ εἰσαγωγή στά νοσοκομεῖα. Σέ αὐτά πού πωλοῦνται ἐλευθέρως σέ σημεῖα πωλήσεως σέ πολυσύχναστα νησιά τοῦ Αἰγαίου τό καλοκαίρι. Ὑπάρχει μέχρι καί ἀναρτημένος τιμοκατάλογος στόν δρόμο. Σέ αὐτά πού στήν Ἰρλανδία καί στήν Ἀγγλία προκάλεσαν τόν θάνατο νεαρῶν φοιτητῶν καί φοιτητριῶν. Προστίθενται τά σκευάσματα αὐτά στά ἐπικίνδυνα «στικάκια νικοτίνης» πού εἶναι ἐξ ἴσου δημοφιλῆ σέ μαθητές.
Τί παράξενο πρᾶγμα, ὅμως! Ὅταν νομιμοποιήθηκε τό 2016 ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ ἡ φαρμακευτική κάνναβη γιά ἰατρικούς λόγους, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι θά γίνουν μεγάλες ἐπενδύσεις πού θά ὠφελήσουν τήν ἐθνική μας οἰκονομία (ἔγιναν, ἀλλά πολύ λίγες), καί τότε οἱ ἐνστάσεις πού διατυπώθηκαν, ὅτι αὐτό εἶναι τό πρῶτο βῆμα πού θά ἀνοίξει τόν δρόμο γιά τήν ἀποποινικοποίηση τῆς καννάβεως, (ὄπως τό σύμφωνο συμβιώσεως γιά τόν γάμο), χλευάστηκαν.
Καί ὄχι μόνον αὐτό. Ἡ ΝΔ, διά τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργοῦ Ἀναπτύξεως, ζήτησε συγγνώμη ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ πού ἀντέστη στήν μεταρρύθμιση αὐτή καί ἐνίσχυσε ἔτι περαιτέρω τό νομοθετικό πλαίσιο ἐπί τῶν ἡμερῶν της. Καλλιεργῶντας ἔτσι μιά ἰδεολογική ἀτμόσφαιρα εὐρύτερης νομιμοποίησης τῆς τάχα ἀκίνδυνης καννάβεως. Στήν τελευταία προεκλογική περίοδο μάλιστα ἔντυπα life style ἄνοιξαν, μέ ἀφορμή τήν νομιμοποίηση τῆς φαρμακευτικῆς κάνναβης, διάλογο γιά τήν πλήρη ἀποποινικοποίησή της. Πάνω στόν καμβᾶ τῶν ἰδεῶν πού εἶχε κάποτε καταθέσει σέ μιά ἀλησμόνητη συνέντευξή του στόν Σταῦρο Θεοδωράκη (στό «Κλίκ», νομίζω) ὁ Γιῶργος Παπανδρέου. Ὁ ὁποῖος πρότεινε τήν καλλιέργεια τῆς καννάβεως σέ γλάστρες στά μπαλκόνια τῶν πολυκατοικιῶν. Ἡ συζήτηση δέν προχώρησε. Ἀλλά δέν θά καθυστερήσει. Εἶμαι ἀπολύτως βέβαιος ὅτι κάποιοι θά ἰσχυριστοῦν καί πάλι, μέ ἀφορμή τά ζελεδάκια, ὅτι «ἔχει ἤδη διαμορφωθεῖ μιά νέα πραγματικότητα στήν ἀγορά», ὅτι «αὐτά πωλοῦνται ἀνεμπόδιστα καί στό διαδίκτυο» καί προκειμένου νά μήν ὑπάρχει ἀναρχία καί αὐθαιρεσία …ἄς ἀποποινικοποιήσουμε καί τήν κάνναβη. Τό βλέπω νά ἔρχεται!
Μόνο πού καί στήν προκειμένη περίπτωση τά πράγματα εἶναι λίαν σοβαρά. Ἡ νέα ἀτμόσφαιρα ἤδη δημιούργησε τετελεσμένα. Ἕλληνες γονεῖς ἔτρεξαν μέ τήν ψυχή στό στόμα σέ νοσοκομεῖα γιά νά βροῦν τά παιδιά τους μετά ἀπό τήν χρήση αὐτοῦ τοῦ σκευάσματος. Ξένοι ἔζησαν τήν ὀδυνηρή ἐμπειρία νά δοῦν τό ἄψυχο κορμί τοῦ παιδιοῦ τους στό σεντόνι. Εἶναι μετά ταῦτα ὑπερήφανος κανείς γιά τά ἀποτελέσματα αὐτοῦ τοῦ ἄκρατου ὑπερφιλελευθερισμοῦ, πού προκρίνει κάθε ἀτομική ἐπιλογή εἰς βάρος τῆς συλλογικῆς μοίρας; Ἐξακολουθεῖ νά ὑποστηρίζει ὅτι ἡ νομιμοποίηση τῆς χρήσης τῆς καννάβεως ἀφοῦ «δέν ἐπηρεάζει τήν δική σου ζωή», εἶναι ἀποδεκτή ἀπό μιά ὀργανωμένη κοινωνία; Ἤ μήπως τελικά ὁ στόχος εἶναι μιά ἀποχαυνωμένη καί ἀπονευρωμένη κοινωνία χωρίς ἀντιστάσεις;
Τά αὐτά ἰσχύουν γιά τήν ὑποβοηθούμενη ἀναπαραγωγή στήν ὁποία παίζονται συμφέροντα ἑκατομμυρίων εὐρώ, τά αὐτά γιά τόν νέο νόμο γιά τήν συνεπιμέλεια τέκνων, τά αὐτά καί γιά τήν ἀπαγόρευση τῶν θεραπειῶν μεταστροφῆς.
Οἱ συνέπειες ἐμφανίστηκαν, ἀλλά τό σύστημα τίς ἀποσιώπησε. Οἱ κατ’ ἐπάγγελμα παρένθετες μητέρες μέ ἀμοιβή 20.000 εὐρώ ἀνά παιδί κατήγγειλαν τόν διασυρμό τῆς γυναικείας φύσης στό σκάνδαλο τῶν Χανίων. Ἀλλά ἕνα μαγικό χέρι ἐξαφάνισε τίς καταγγελίες τους ἀπό τά κανάλια. Ὀργανώσεις γονέων ἤδη καταθέτουν δειλά στό διαδίκτυο τίς ἀρνητικές ἐμπειρίες τους ἀπό τόν τρόπο πού ἐφαρμόζεται εἰς βάρος τῆς ψυχικῆς ὑγείας τῶν παιδιῶν ὁ νέος νόμος γιά τήν συνεπιμέλεια. Τώρα ὅμως δέν μιλᾶ δημοσίως κανένας. Νεαρά, πού εἶχε κρίση ταυτότητας γιά τό ἄν εἶναι κορίτσι ἤ ἀγόρι καί δέν τῆς ἐπετράπη μέ τήν νέα νομοθεσία νά καταφύγει στίς ὑπηρεσίες ψυχολόγων γιά νά βοηθηθεῖ, νά λύσει τά θέματα μεταστροφῆς, ἔσβησε στά χέρια ἐμπόρων ναρκωτικῶν ὡς πειραματόζωο ἀπό ὑπερβολική δόση ἡρωίνης. Καί αὐτό ἀποσιωπήθηκε ἀπό τίς εἰδήσεις. Προηγήθηκε ὁ ἐγωισμός ὅλων αὐτῶν πού ἔχουν βγεῖ σήμερα στό μεϊντάνι καί ὑπερασπίζονται τά… παιδιά.
Νά, λοιπόν, πού ὁ ἄκρατος δικαιωματισμός δέν εἶναι χωρίς συνέπειες. Ἡ ζωή δέν ἐξελίσσεται πάντοτε ὅπως τήν ἔχουμε στό μυαλό μας. Ἰδεατά. Ἄν μετά εἴκοσι χρόνια διαβάσουμε τίς συνεντεύξεις τῶν πρώτων παιδιῶν πού μεγάλωσαν σέ οἰκογένεια μόνο μέ μπαμπᾶδες ἤ μόνο μέ μαμάδες ἐνῷ εἶναι κρισιμότατη γιά τήν ψυχική ἰσορροπία τοῦ παιδιοῦ ἡ καλλιέργεια σχέσεων καί μέ τά δύο πρότυπα, ἀνδρικό καί γυναικεῖο, ἄς μήν ψάχνουμε τότε νά βροῦμε ποιοί θά εὐθύνονται γιά τίς τραυματισμένες ψυχές.
Θά βροῦμε τά ὀνόματά τους στά πρακτικά τῆς Βουλῆς. Ἤ τό ὄνομά τους γραμμένο στό Ὑπουργεῖο πού ἔλαβαν ἀμέσως ὡς ἀντάλλαγμα γιά τήν ψῆφο τους.
