Σάββατον, 30 Μαΐου 1964

O ΚΟΣΜΟΣ
ΠΕΙΡΑΤΟΚΡΑΤΙΑ

Μετά τούς 600 «πειρατάς», μετά τῶν ὁποίων «ἐσυνθηκολόγησεν» ἡ Κυβέρνησις, μεταδίδεται ἐκ Λαρίσης, ὅτι οἱ ἐκεῖ «πειραταί» ἐπεβιβάσθησαν τῶν αὐτοκινήτων των καί κατευθύνωνται εἰς Καστρί, διά νά διαμαρτυρηθοῦν, ἐπειδή δέν περιελήφθησαν εἰς τήν δοθεῖσαν συμβιβαστικήν λύσιν. Ἐν τῷ μεταξύ δέ, οἱ ὁδηγοί ταξί ἀπειλοῦν «ἀντισυγκέντρωσιν»∙ καί τονίζουν ὅτι «Ἡ Κυβέρνησις ἄγεται ἀπό τούς πειρατάς». Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ Κυβέρνησις ἄγεται ἀπό τόσους, ὥστε δέν ἀποκλείεται νά τήν ἔχουν τοῦ χεριοῦ των καί οἱ πειραταί!

ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ
ΟΙ ΚΕΦΑΛΛΗΝΕΣ
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ

Τά ἐν Ἀθήναις Κεφαλληνιακά Σωματεῖα «Φίλοι τῆς Κεφαλληνίας», «Τουριστικός Σύλλογος Λιβαθώ» καί «Ἀνδρέας Λασκαρᾶτος», συνεκρότησαν εἰδικήν ἐπιτροπήν διά τόν ἑορτασμόν τῆς 100ετηρίδος τῆς Ἑνώσεως τῆς Ἑπτανήσου. Ἀπεφασίσθη, μεταξύ ἄλλων, ἡ συγκέντρωσις τῶν ἐν Ἀθήναις Κεφαλλήνων εἰς συνεστίασιν πρός διατύπωσιν ψηφίσματος διαμαρτυρίας διά τόν πενιχρόν ἑορτασμόν τοῦ μεγάλου ἐθνικοῦ γεγονότος τῆς 100ετηρίδος τῆς Ἑνώσεως καί τῆς ὑποτιμήσεως τῆς νήσου ὡς πρωταγωνιστρίας εἰς τόν ἀγῶνα.

* Ἐπειδή ἡ 31η Μαΐου 1964 ἦταν Κυριακή καί ἡ «Ἑστία» δέν εἶχε κυκλοφορήσει, σταχυολογοῦμε κείμενα ἀπό τό φύλλο τῆς προηγουμένης ἡμέρας, 30ῆς Μαΐου 1964.

Απόψεις

«Χρῖσμα» Κίμπερλυ στόν Νῖκο Δένδια

Εφημερίς Εστία
Ὁ πρῶτος Ἕλλην ὑπουργός πού φωτογραφίζεται μέ τήν Ἀμερικανίδα πρέσβυ – Καί ὁ Β. Κικίλιας στό πλευρό της – Ἀνοίγει θέμα γιά τό λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ καί τήν COSCO – «Κεραυνοβόλος» ἐπικοινωνιακή προέλασις τῆς κ. Γκίλφοϋλ

Ἐκρηκτικό κλῖμα

Μανώλης Κοττάκης
Εδῶ καί καιρό εἶναι σαφές, εἰδικῶς μετά τήν ὀπισθοχώρησή της στήν ὑπόθεση τῆς ἐκταφῇς τῶν θυμάτων τῶν Τεμπῶν, ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἔχει χάσει τήν πρωτοβουλία τῶν κινήσεων.

Ὄπισθεν ὁλοταχῶς τῆς Κυβερνήσεως λόγῳ τῶν ἐντόνων ἀντιδράσεων γιά τά ΕΛΤΑ

Εφημερίς Εστία
Υπό τό βάρος τῶν σφοδρῶν ἀντιδράσεων ἀπό πολῖτες, τοπικούς φορεῖς, ἀκόμα καί στελέχη τῆς Νέας Δημοκρατίας, τά ΕΛΤΑ ἔκαναν ἕνα βῆμα πίσω, ἀναθεωρῶντας τό σχέδιο μαζικῶν ἀναστολῶν λειτουργίας.

Νά τήν βράσω ἐγώ τέτοια πρόοδο

Δημήτρης Καπράνος
«Βγῆκα λίγο ἔξω νά περπατήσω στό Πασαλιμάνι, ἀκουγόταν ἀπό ἕνα διαμέρισμα στόν πρῶτο ἡ τηλεόραση, ἔπαιζε εἰδήσεις, περνάω ἀπό δίπλα, ἀκούω τή φωνή μιᾶς ἡλικιωμένης γυναίκας νά λέει: “Σᾶς παρακαλῶ πάρα πολύ, μήν κλείνετε τό ταχυδρομεῖο μας, ποῦ θά πηγαίνω ἐγώ τώρα νά πληρώνω τά τηλέφωνά μου, τά ἠλεκτρικά μου, τά νερά μου;”.

Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ!