ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ κέντρισαν τήν προσοχή μας τό Σαββατοκύριακο.
Τό πρῶτο ἦταν τό ἄρθρο τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στήν ἔγκυρη ἐπιθεώρηση «Ἐκόνομιστ», μέ τό ὁποῖο παρουσίασε τόν ἑαυτό του καί τό κόμμα του ὡς πρότυπο διακυβέρνησης κατά τοῦ λαϊκισμοῦ καί διεκδίκησε τό δικαίωμα νά δίδει ἀφ’ ὑψηλοῦ συμβουλές στίς ἡγεσίες τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος ἐν ὄψει εὐρωεκλογῶν. Ὡς ὁ …Σουσλώφ πού θά ἡγηθεῖ στήν ἰδεολογική μάχη γιά τόν περιορισμό τῆς ραγδαίως ἀνερχόμενης νέας ταυτοτικῆς δεξιᾶς στήν Εὐρώπη.
Τό δεύτερο ἦταν μία ἐκτός προγράμματος ὁμιλία τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐθνικῆς Ἄμυνας Νίκου Δένδια στήν Ἠμαθία, ἡ ὁποία εἶχε πλεῖστες ὅσες ἐκπλήξεις. Ἀπό τήν ταύτιση τῶν ἀρχικῶν τοῦ ὀνόματός του μέ τά ἀρχικά τῆς Νέας Δημοκρατίας ἕως τήν διακήρυξή του, ὅτι «ἡ Μακεδονία εἶναι ἑλληνική.» Πρόκειται γιά βίους παράλληλους τῶν δύο πολιτικῶν, ἀλλά ὄχι ταυτόσημους, καί σέ καμμία περίπτωση ἐφαπτόμενους.
Ὁ Πρωθυπουργός στό ἄρθρο του αὐτοδιορίστηκε ὡς «μέλος τοῦ εὐρωπαϊκοῦ φιλελεύθερου κατεστημένου» καί ἐγκάλεσε πολλά μέλη τῆς ἡγεσίας τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος γιά «ἀλαζονική συμπεριφορά» ἀπέναντι στά ἀκροδεξιά ρεύματα ἐπειδή ἀκολουθοῦν τήν λογική «ἐμεῖς καί αὐτοί» ἤ «ἐμεῖς ξέρουμε καλύτερα». Στήν οὐσία κατήγγειλε ἀπό καθ’ ἕδρας τόν …ἐλιτισμό. Ἐπίσης ὁ Πρωθυπουργός ἐξέφρασε τήν ἱκανοποίησή του γιά τό γεγονός ὅτι τό ποσοστό τῶν ἀκροδεξιῶν κομμάτων ἐπί κυβερνήσεώς του εἶναι τό μικρότερο στήν Εὐρώπη, καθώς φτάνουν ἀθροιζόμενα σήμερα τό 13%, ἐνῷ ὑπερασπίστηκε τό τριγωνικό μοντέλο τῶν μεταρρυθμίσεων μέ κοινωνικό πρόσημο τό ὁποῖο ἀντιπαρέβαλε μέ τόν λαϊκισμό τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
Γιά πολλούς τό ἄρθρο αὐτό τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ μέ τό ὁποῖο ἔκανε πλήρη ἀπολογισμό τοῦ κυβερνητικοῦ ἔργου σέ ὅλους τούς τομεῖς ἀπό τά ἑλληνοτουρκικά μέχρι τήν οἰκονομία, τήν παιδεία καί τήν ἀσφάλεια, συνιστᾶ ἐκδήλωση ἐνδιαφέροντος γιά κατάθεση ὑποψηφιότητας γιά εὐρωπαϊκό ἀξίωμα ἐν ὄψει τῶν ἐπερχόμενων εὐρωεκλογῶν. Θεωρῶντας ὅτι ἔχει …περάσει τό ποτάμι καί ὅτι θεωρεῖ τόν ἐαυτό του μεγάλο πολιτικό μέγεθος πού ἀφήνει πίσω του τά στενά ἑλληνικά ὅρια στά ὁποῖα ἀσφυκτιᾶ, ὁ κύριος Μητσοτάκης ἔκανε κατήχηση σέ ξένες κυβερνήσεις κατά τοῦ λαϊκισμοῦ καί προέβαλε τήν ἡγεσία του ὡς ἕνα πρότυπο πού ὁδηγεῖ σέ ἕναν «συνασπισμό ψηφοφόρων ἀριστερᾶς – δεξιᾶς», ὅπως ἔγραψε καί στόν περιορισμό τοῦ φαινομένου τῶν ἄκρων.
Ἱστορικά βεβαίως δέν ἔχει ἀπόλυτο δίκιο, ὑπό τήν ἔννοια πώς οἱ εὐρωπαϊκές ἡγεσίες δέν εἶδαν ποτέ τόν ΣΥΡΙΖΑ ἀπό τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2015 καί μετά μέ τά μάτια πού τόν βλέπουμε ἐμεῖς. Ὡς «λαϊκιστή». Ἐμεῖς μπορεῖ νά βολευόμαστε μέ τόν Πολάκη καί τόν Καρανίκα γιά νά τοῦ ἀπονείμουμε τήν στέφανο τοῦ λαϊκισμοῦ, ἀλλά στά εὐρωπαϊκά κέντρα ἡ ἀπόφαση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά κόψει μισθούς καί συντάξεις θεωρήθηκε τολμηρή καί μεταρρυθμιστική. Ἡ πρωτοβουλία του νά κλείσει τήν μεγάλη ἐθνική ἐκκρεμότητα μέ τά Σκόπια καί νά παραχωρήσει τό ὄνομα «Μακεδονία», μαζί μέ τήν «μακεδονική γλῶσσα» καί τό «μακεδονικό ἔθνος», ἀναγνώστηκε σέ ξένα κέντρα ὡς Realpolitik, τήν ὁποία δέν εἶχε ποτέ τήν τόλμη νά ἐπιχειρήσει μία κεντροδεξιά κυβέρνηση καί ἕνας κεντροδεξιός πρωθυπουργός, μέλος τοῦ ΕΛΚ.
Τά ἀπομνημονεύματα τῆς Μέρκελ ἔρχονται καί θά δικαιώσουν αὐτήν μας τήν ἐκτίμηση, γιά τό πῶς ἔβλεπαν οἱ ξένοι τόν ΣΥΡΙΖΑ. Ἡ ἀποφασιστικότητά του τέλος νά ἐξοντώσει δύο τεράστιους ὀλιγάρχες τῆς ἐποχῆς ἀναγνωρίστηκε ἀκόμη καί ἀπό αὐτή τήν τρόικα τοῦ Τόμσεν. Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε λοιπόν εἰλικρινεῖς ἀπέναντι στούς ἑαυτούς μας θά πρέπει νά ἀναγνωρίσουμε ὅτι ὁ ΣΥΡΙΖΑ μετά τήν κωλοτούμπα τοῦ δημοψηφίσματος πού ὁδήγησε στήν διάσπαση καί μέχρι τήν παράδοση τῆς ἐξουσίας στήν Νέα Δημοκρατία, ἦταν λαϊκιστής στά λόγια ἀλλά ὄχι στήν πράξη. Στήν πράξη ἐφάρμοσε τήν νεοφιλελεύθερη ἀτζέντα τῆς τρόικα σέ σημεῖο πού νά κάνει, αὐτή ἡ ἀριστερά, ἀκόμα καί ἰδιωτικοποιήσεις στόν σιδηρόδρομο καί στά ἀεροδρόμια.
Ὅλα αὐτά τά γράφουμε γιά τήν ἱστορία. Μικρά ἀξία ἔχουν πλέον. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ κύριος Μητσοτάκης ἐργάστηκε μεθοδικά καί ἐπαγγελματικά αὐτήν τήν πενταετία γιά νά τοῦ ἀπονεμηθεῖ ἡ στέφανος τοῦ μεταρρυθμιστῆ, ἀντιλαϊκιστῆ, πολιτικοῦ. Τοῦ φιλελεύθερου πολιτικοῦ, πού τολμᾶ ἀκόμη καί ἀλλαγές κόντρα στήν ἱστορική βάση τοῦ κόμματός του.
Ὑπό αὐτήν τήν ἔννοια, λοιπόν, ὅ,τι κι ἄν ἦταν ὁ ΣΥΡΙΖΑ στήν διακυβέρνησή του, ὁ ἴδιος μέ τόν ἕνα ἤ μέ τόν ἄλλο τρόπο ἔχει καταφέρει νά φιλοτεχνήσει στήν Εὐρώπη ἕνα προφίλ πολιτικοῦ πού ἱκανοποιεῖ τίς ἀπαιτήσεις τῆς Κομμισσιόν καί τοῦ διεθνοῦς παράγοντος. Νομιμοποιεῖ παράνομους μετανάστες, ἀποφασίζει κοινές περιπολίες μέ τούς Τούρκους στό Αἰγαῖο, ἀποδεχόμενος τήν συνδιαχείρισή του, ἐμπλέκεται εὐθέως σέ δύο πολέμους στήν Οὐκρανία καί στήν Ἐρυθρά Θάλασσα, ψηφίζει τόν γάμο τῶν ὁμοφύλων. Ἡ σχέση του μέ τίς Βρυξέλλες καί ἄλλα κέντρα ἰδεολογικῶς εἶναι ὑπαλληλική. Εἶναι ὑπάκουος καί ἀφοσιωμένος σέ αὐτά. Εἶναι τόση ἡ νομιμοφροσύνη του, ὥστε ἐάν ἡ συγκυρία τοῦ τό ἐπιτρέψει, θά διεκδικήσει τό εὐρωπαϊκό ἀξίωμα. Ἐάν ὄχι, θά ἰσχυριστεῖ στό ἑλληνικό κοινό ὅτι παρά τίς δελεαστικές προτάσεις πού ἔχει ἀπό τήν Εὐρώπη, ἔκλεισε τά αὐτιά του στίς σειρῆνες τοῦ …brain drain καί …ἐπέλεξε νά παραμείνει στήν Ἑλλάδα. Κοινῶς, θά τό κολακέψει.
Ἡ εὐρωπαϊκή περιοδεία τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί οἱ φιλοδοξίες του τίς ὁποῖες ἡ ἐφημερίδα μας ἀποκάλυψε ΠΡΩΤΗ καί ΜΟΝΗ –κανείς ἄλλος δέν ἔχει τολμήσει νά γράψει, πυροδοτεῖ, ὅπως εἶναι ἀναμενόμενο, μακρά κινητικότητα στό ἐσωτερικό τῆς Νέας Δημοκρατίας. Γράφουμε μακρά, διότι ἐάν δέν εὐοδωθεῖ τό σχέδιο τοῦ Πρωθυπουργοῦ, τό θέμα θά κλείσει ὡς πρός αὐτόν, ἀλλά ἡ κινητικότητα θά συνεχιστεῖ μέ μικρότερη ἔνταση μέ ὁρίζοντα τό 2027.
Μέρος τῆς νεοδημοκρατικῆς ἐσωκομματικῆς κινητικότητας τῆς περιόδου ἀποτελοῦν οἱ δυναμικές πρωτοβουλίες πού ἀναλαμβάνει ἐσχάτως ὁ ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἄμυνας Νῖκος Δένδιας, ὁ ὁποῖος συμπεριφέρεται σάν νά ξέρει κάτι παραπάνω ἀπό ὅλους ἐμᾶς γιά τό μέλλον πού ἔρχεται μετά τόν Ἰούνιο. Παρακολουθοῦμε πολλά χρόνια τίς προσεκτικές δημόσιες ἐσωκομματικές τοποθετήσεις τοῦ Κερκυραίου πολιτικοῦ καί δέν μποροῦμε νά μήν σημειώσουμε ὅτι ἡ ὁμιλία πού ἐκφώνησε στήν κοπή τῆς πίττας τῆς νομαρχιακῆς ἐπιτροπῆς τῆς Νέας Δημοκρατίας στήν Βέροια εἶναι πολλά βήματα μπροστά γιά τά μέτρα του. Ὁ ὑπουργός Ἄμυνας εἶπε μέ νόημα ὅτι τά ἀρχικά τοῦ ὀνόματός του (ΝΔ) ταυτίζονται μέ τά ἀρχικά τῆς Νέας Δημοκρατίας ἐνῷ δέν παρέλειψε νά ἐπισημάνει μέ νόημα ὅτι ἡ ΝΔ παρά τίς μεταρρυθμίσεις, πρίν καί πάνω ἀπ’ ὅλα, εἶναι ἕνα «μεγάλο λαϊκό κόμμα». Τόνισε ἐπίσης ὅτι «εἶμαι ἀπό μικρό παιδί μέσα στό κόμμα καί ὅτι τό κόμμα εἶναι τό σπίτι μου»!
Ἐντύπωση προκάλεσε ὁ ἰδεολογικός προσδιορισμός τῆς Νέας Δημοκρατίας κατά τόν κύριο Δένδια, καθώς ἄν διαβάσει κανείς τήν ὁμιλία του καί τήν συγκρίνει μέ τό τεχνοκρατικό ἄρθρο τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη στόν «Ἐκόνομιστ», θά διαπιστώσει τό ἀπόλυτο κοντράστ. Τόνισε ὅτι ἡ Νέα Δημοκρατία εἶναι ἕνα κόμμα «πού νοιάζεται γιά τόν ἁπλό ἄνθρωπο, γιά τόν ἀγρότη, γιά τόν οἰκογενειάρχη γιά τούς ἀνθρώπους τοῦ νοικοκυριοῦ, γιά τούς μικρούς ἐπαγγελματίες ὄχι μόνο γιά τούς μεγάλους ἀριθμούς καί τίς μεγάλες μεταρρυθμίσεις.» Ἰδιαιτέρως ἐνδιαφέρουσα ἡ ἀναφορά του στό γεγονός ὅτι «ἡ Μακεδονία εἶναι ἑλληνική.» Εἴχαμε χρόνια νά ἀκούσουμε κορυφαῖο πολιτικό στέλεχος τῆς Νέας Δημοκρατίας νά ὑπενθυμίζει αὐτήν τήν αὐτονόητη ἀλήθεια. Τήν ὁποία εἶχε ὑπογραμμίσει πρῶτος μέ λυγμούς καί ἀναφιλητά ὁ Ἐθνάρχης Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς μέ τήν φράση «ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί εἶναι ἑλληνική.» Ἄν προσθέσει κανείς σέ αὐτήν τήν ὁμιλία καί τίς τελευταῖες δυναμικές πρωτοβουλίες τοῦ Ὑπουργοῦ Ἄμυνας στό εὐρωπαϊκό συμβούλιο Ἄμυνας, τότε καταλήγει στό συμπέρασμα, ὅτι σταδιακά χωρίς νά θίγει τόν Πρωθυπουργό στό παραμικρό, δίδει τό στίγμα του καί ἀνοίγει τό βῆμα του. Τό ὁποῖο εἶναι βῆμα ταχύ.
Τούτων δοθέντων δέν χρειάζεται νά τό φιλοσοφοῦμε πολύ. Οἱ ἴδιοι οἱ πρωταγωνιστές μᾶς δείχνουν ποῦ πάει τό πρᾶγμα. Ποῦ μπορεῖ νά πάει, ἀκριβέστερα, γιατί ὅλα στήν πολιτική εἶναι θέμα συσχετισμῶν. Ἄν δέν ὑπάρχουν συσχετισμοί, δέν θά ὑλοποιηθεῖ τό εὐρωπαϊκό ὄνειρο τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Ἄν δέν ὑπάρχουν οἱ συσχετισμοί, δέν θά ἀνοίξει μέσα στό καλοκαίρι ἡ ἐσωκομματική διαδικασία γιά τήν ἀρχηγία στήν φιλελεύθερη κεντροδεξιά παράταξη. Μετά ἀπό ἕξι χρόνια, πάντως, γιά πρώτη φορά, ὑπάρχει ἀξιοσημείωτη ρευστότης καί κινητικότης στήν Νέα Δημοκρατία.
