ΟΤΑΝ κανείς διαβάζει σέ ἀριθμούς τήν ἀξιολόγηση τῶν πολιτῶν γιά τούς θεσμούς σοκάρεται μέν, δέν συγκινεῖται δέ. Τρομάζουν τά ποσοστά, ἀλλά εἶναι ἀόριστα, ἀφηρημένα, ἀπρόσωπα.
Ἔτσι ἡ δημοσκόπηση τῆς Kapa Recearch, πού ἀποκαλύψαμε τόν Σεπτέμβριο μέ βάση τήν ὁποία οἱ Ἕλληνες ἔχουν τήν χειρότερη δυνατή ἄποψη γιά τό πολιτικό σύστημα, τήν Προεδρία τῆς Δημοκρατίας, τά κόμματα, τήν Δικαιοσύνη, τήν Ἐκκλησία, τά ΜΜΕ καί τά Πανεπιστήμια, εἶχε τήν τύχη πού τῆς «ἄξιζε». Ὁδηγήθηκε μέ συνοπτικές διαδικασίες στά εἰδησεογραφικά ἀζήτητα. Ἐξαφανίστηκε. Τί καί ἄν ἔδειχνε ὅτι τό ποσοστό ἐμπιστοσύνης τῶν πολιτῶν γιά τήν Δικαιοσύνη, τήν Ἐκκλησία, τό Πολιτικό Σύστημα ἔφθανε μετά βίας τό 15%; Ἀναισθησία. Τά πράγματα ἀλλάζουν ὅμως, ξεσκεπάζονται, ὅταν οἱ ἀριθμοί γίνονται πρόσωπα. Ὅταν ἡ εὐθύνη ἀποκτᾶ ὀνοματεπώνυμο. Τότε ἔρχεται ἡ στιγμή πού ἀκόμη καί αὐτοί πού θεωροῦν πώς «ὅ,τι δέν μεταδίδεται δέν ὑπάρχει», εἶναι ἀναγκασμένοι νά παραδεχθοῦν καί πώς ὑπάρχει καί πώς πρέπει νά μεταδοθεῖ. Δέν θά ἀκούσουμε βεβαίως ἀπό τίς τηλεοράσεις ὀνόματα καί ἐπώνυμα, διότι ὁ δρακόντειος νόμος περί προσωπικῶν δεδομένων συνήθως προστατεύει τούς ὑψηλά ἱσταμένους. Μόνο ἄν πρόκειται γιά κανέναν διαταραγμένο, γιά κανέναν ψευτογιατρό ἤ γιά κανέναν πού κατήγγειλε τό κίνημα #metoo γιά λόγους γνωστούς στήν ἀθηναϊκή Ἱερουσαλήμ, ἔχουμε πιθανότητες νά δοῦμε φωτογραφίες καί νά ἀκούσουμε ὀνόματα. Ἔστω καί ἔτσι ὅμως τό ἀπόστημα σπάει.
Ἡ κοινωνία ὁλάκερη ἔμαθε τίς προηγούμενες μέρες ὅτι ἀστυνομικοί μετεῖχαν σέ παράνομο κύκλωμα ἑλληνοποιήσεων, ὅτι κύκλωμα ξέπλενε μέ γνήσια ἔγγραφα (ταυτότητες) ἀλλοδαπούς κακοποιούς, ὅτι πρωταγωνίστρια στό κύκλωμα ἦταν σέξι φρουρός τοῦ νόμου, ὅτι… ὅτι…. Μπορεῖ κάποιοι νά τήν γλύτωσαν ὅταν δημοσιοποιήθηκε ὅτι ἄνδρες τῆς ΕΛ.ΑΣ. συνεννοοῦνται μυστηριωδῶς, ἀπαραδέκτως καί ἀντιθεσμικῶς μέσῳ viber (καί ὄχι μέσῳ ἀσυρμάτου), μπορεῖ νά μήν ἦρθε στό φῶς τῆς δημοσιότητος τί κρύβεται πίσω ἀπό τήν δολοφονία Καραϊβάζ, μά αὐτήν τήν φορά κάτι μάθαμε! Τούς τσάκωσαν, τό παιχνίδι ἔλαβε τέλος. Προχθές ἐπίσης τό πανελλήνιον πληροφορήθηκε ἐμβρόντητο μέσῳ twitter ὅτι μπράβοι καί δευτερότριτα διέκοψαν παράσταση τοῦ σατιρικοῦ ἠθοποιοῦ Χριστόφορου Ζαραλίκου ἐπειδή τά σκέτς του ἐνοχλοῦσαν κορυφαίους τοῦ ἐπιχειρεῖν τῆς χώρας μας. Καί ὅτι οἱ μπράβοι καί τά δευτερότριτα ἐξεδιώχθησαν ἀπό τούς πολῖτες πού παρακολουθοῦσαν τήν παράσταση. Δέν ἔχει μέλλον ἡ σάτιρα στούς καιρούς μας. Αὐτή ἡ Δημοκρατία πού ἔχουμε δέν τήν ἀντέχει. Καί τό πλέον δυστυχές εἶναι ἡ ἀπάθεια πού παρακολουθεῖ τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ τήν ἐπίδειξη καί διάδοση αὐτῶν τῶν φασιστικῶν πρακτικῶν. Κάποτε οἱ ὑπάλληλοί του κυνηγοῦσαν νά συλλάβουν μέσα στούς κινηματογράφους νεαρούς μαθητές πού παρακολουθοῦσαν τήν ταινία «Τζόκερ». Τώρα πού ὁ «Τζόκερ» γίνεται καθημερινότης …ὕπνος βαθύς. Καθείς μπορεῖ νά διακόπτει μιά παράσταση γιά νά τήν λογοκρίνει χωρίς νά φοβᾶται τίς συνέπειες. Πολιτισμός!
Καί βεβαίως τό ἀποκορύφωμα ἦταν τό χθεσινό: ἡ σύλληψη τοῦ ἀνωτάτου δικαστοῦ καί ὁ σχηματισμός δικογραφίας εἰς βάρος του γιά ὑπολείμματα κοκαΐνης πού λέγεται ὅτι εὑρέθησαν στήν οἰκία του μετά ἀπό συνάντησή του μέ νεαρό ἐκεῖ τίς πρῶτες πρωινές ὧρες. Πλέον δέν κρύβεται τίποτε! Ἄν εἶναι νά πάει στραβά κάτι, θά πάει. Ὁ νόμος τοῦ Μέρφι εἶναι ἐδῶ! Μία δυσάρεστη ὀσμή καλύπτει σταδιακῶς τήν ἀτμόσφαιρα: Εἶναι ἡ ὀσμή τῆς σήψεως. Καί σταδιακά ἐπικυριαρχεῖ. Κατ’ ἄλλους εἶναι βαθειά ἔνδειξη παρακμῆς καθώς γυρίζει τήν Ἑλλάδα πολλά χρόνια πίσω. Κατ’ ἄλλους ὅμως εἶναι «εὐλογία». Ἄν δέν σπάσει τό ἀπόστημα δέν θά ἀπαλλαγοῦμε ποτέ ἀπό τήν σήψη. Ὅλα κάπως ξεκινοῦν. Ἄν βλέπουμε κάθε μέρα τό τέρας καί τό συνηθίζουμε, εἴμαστε καταδικασμένοι. Ἄς ἐλπίσουμε.