Περί «ὑπερπλεονασμάτων»

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κομπορρημονεῖ γιά τά λεγόμενα «ὑπερπλεονάσματα», τήν διαφορά δηλαδή μεταξύ δημοσίων ἐσόδων καί δημοσίων δαπανῶν πρό τόκων.

Αὐτή ἡ διαφορά συνιστᾶ τό πρωτογενές πλεόνασμα, ἀπό τό ὁποῖο πληρώνονται οἱ τόκοι τοῦ δημόσιου χρέους. Ἡ ἐπιβολή ὑψηλῶν πρωτογενῶν πλεονασμάτων ἀπό τούς δανειστές ἐθεωρεῖτο ἐθνική ἧττα ἀπό τήν τότε ἀξιωματική ἀντιπολίτευση καί σημερινή κυβέρνηση. Σήμερα, ὅμως, πού συμφωνήθηκαν ἀπό αὐτήν σέ 3,5% ἐτησίως (μέχρι καί τό ἔτος 2022) καί 2,2% (μέχρι τό 2060!), ἡ κυβέρνηση ἀγαλλιάζει διότι ὄχι μόνο ἐπιτυγχάνει τούς στόχους αὐτούς ἀλλά τούς ὑπερβαίνει κατά πολύ! Ἡ ὑπέρβαση αὐτή στέρησε ἀπό τήν ἑλληνική παραγωγή ποσόν 10 δισ. εὐρώ περίπου κατά τήν διετία 2016-2017 –καί ἕπεται συνέχεια… Πρόκειται γιά μία ἀκόμη κλασική κυβερνητική κυβίστηση, γνωστή πλέον παγκοσμίως μέ τόν διεθνοποιημένο ὅρο «kolotoumba». Γεννῶνται, ὅμως, ὁρισμένα ἐρωτήματα ὡς πρός τά «ὑπερπλεονάσματα» αὐτά:

Πρῶτον, κατά πόσον εἶναι πραγματικά; Σύμφωνα μέ τά τελευταῖα διαθέσιμα στοιχεῖα καθυστερεῖ ἡ καταβολή στούς δικαιούχους 90.000 ἐπικουρικῶν συντάξεων ὕψους 421,2 ἑκ. εὐρώ, 50.000 κύριων συντάξεων ὕψους 360 ἑκ. εὐρώ καί 40.000 ἐφάπαξ ποσοῦ 800 ἑκ. εὐρώ, σύνολο 1.581,2 ἑκ. εὐρώ. Στό ποσόν αὐτό θά πρέπει νά προστεθοῦν οἱ ὕψους 2 δισ. εὐρώ ὀφειλές τοῦ δημοσίου πρός ἰδιῶτες, οἱ ἐπιστροφές φόρων ποσοῦ 1,8 δισ. εὐρώ ἀλλά καί ἡ κατά 900 ἑκ. εὐρώ περικοπή τοῦ προγράμματος δημοσίων ἐπενδύσεων. Μέ τά δεδομένα αὐτά τά περίφημα ὑπερπλεονάσματα εἶναι περισσότερο ταμειακά παρά πραγματικά.

Δεύτερον, μέ ποιόν τρόπο ἐπιτυγχάνονται τά ὅποια πρωτογενῆ πλεονάσματα; Εἶναι διαφορετικό αὐτά νά προκύπτουν ἀπό μία ταχύρρυθμη οἰκονομική ἀνάπτυξη καί ἐντελῶς διαφορετικό ἀπό τήν ἀφαίμαξη τῆς οἰκονομίας διά τῆς ὑπερφορολόγησης καί τῆς περικοπῆς συντάξεων. Ἐν προκειμένω ἡ χώρα μας ἀναδεικνύεται (σύμφωνα μέ στοιχεῖα τοῦ ΟΟΣΑ γιά τό 2016, ἔκτοτε τά πράγματα ἔχουν χειροτερεύσει) σέ παγκόσμια πρωταθλήτρια ὑπερφορολόγησης, μέσω τῆς ἐπιβολῆς νέων φόρων (40 νέα φορολογικά μέτρα ἐπί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ὕψους 7 δισ. εὐρώ). Ἀλλά καί ὁ τρόπος εἴσπραξης τῶν φόρων μέ κατασχέσεις τραπεζικῶν λογαριασμῶν καί ἀκινήτων (περιλαμβανομένης καί τῆς, ἄλλοτε θεωρούμενης ἀπό τόν Σύριζα ὡς «ἱερᾶς», πρώτης κατοικίας), ἔχει φέρει σέ ἀπόγνωση περίπου 1,7 ἑκ. ὀφειλετῶν τοῦ δημοσίου.

Τρίτον, ποιό εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῶν «ὑπερπλεονασμάτων»; Εἶναι σαφῶς ἀντι-αναπτυξιακό. Ὁ Κέυνς, τίς συνταγές τοῦ ὁποίου ἀκολουθοῦν κυρίως κεντρο-αριστεροί οἰκονομολόγοι, τόνιζε ὅτι σέ ἐποχές ὕφεσης πρέπει νά γίνονται «ἐνέσεις» πρός τήν οἰκονομία μέ τήν μορφή αὔξησης τῶν δημοσίων δαπανῶν, αὔξησης τῶν δημοσίων ἐπενδύσεων καί μείωσης τῶν φόρων. Οἱ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πράττουν ἀκριβῶς τά ἀντίθετα. Τά ἀποτελέσματα εἶναι: ἐπιβράδυνση τοῦ ρυθμοῦ ἀνάπτυξης σέ 0,2% κατά τό δεύτερο τρίμηνο 2018 (ἔναντι 0,9% τοῦ πρώτου τριμήνου), πτώση τῶν ἐπενδύσεων σέ ἐτήσια βάση κατά 5,4%, ὑψηλά ἐπιτόκια ἄνω τοῦ 4% γιά τά δεκαετῆ ὁμόλογα τοῦ ἑλληνικοῦ δημοσίου. Προφανῶς οἱ ἀγορές δέν ἀρέσκονται στούς ἤχους τῶν νταουλιῶν καί τῶν ζουρνάδων πού ἐκπέμπουν οἱ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ καί ἀναζητοῦν ἄλλα ἀκούσματα.

*Νομικός – Οἰκονομολόγος