ΚΑΤΑ τήν διάρκεια τῶν μνημονίων οἱ δανειστές μας ἔκαναν ἕναν ἀκόμη ἐκβιασμό: ἄν θέλετε νά διαγραφοῦν τά δυσθεώρητα χρέη τοῦ Ὀργανισμοῦ Σιδηροδρόμων Ἑλλάδος, τότε ἰδιωτικοποιῆστε τους γιά ἕνα κομμάτι ψωμί. Εἶναι προαπαιτούμενο γιά τήν ἑπόμενη δόση.
Ὁ ἐκβιασμός αὐτός ἦταν ἐντεταγμένος στήν διανομή τῶν «ἱματίων» τῆς ἑλληνικῆς δημόσιας περιουσίας μεταξύ τῶν χωρῶν μελῶν τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης πού μετεῖχαν στό χρηματοδοτικό σχῆμα τοῦ δανεισμοῦ μας. Ἄλλα τμήματα τῆς δημόσιας περιουσίας ἐνδιέφεραν τούς Γερμανούς, ἄλλα τούς Ὁλλανδούς, ἄλλα τούς Γάλλους, στήν μοιρασιά κλήθηκαν νά μετάσχουν καί οἱ φίλοι μας οἱ Ἰταλοί. Κάπως ἔτσι ἀγόρασαν τόν πολύπαθο Ὀργανισμό Σιδηροδρόμων Ἑλλάδος ἔναντι τοῦ εὐτελοῦς τμήματος τῶν 45 ἑκατομμυρίων εὐρώ. Ὅσο ἀκριβῶς ἦταν ἡ ρήτρα τοῦ ποδοσφαιριστῆ Κώστα Μήτρογλου στό συμβόλαιο πού εἶχε ἐκείνη τήν ἐποχή μέ ξένη ποδοσφαιρική ὁμάδα τοῦ ἐξωτερικοῦ!
Ἔτσι μᾶς προέκυψαν οἱ Ἰταλοί! Ὑπό τό ὄνομα Hellenic Train. Εἶναι προφανές ὅτι πώς ὅ,τι συνέβη στό Λονδῖνο ἐπί Θάτσερ, τό ἴδιο συνέβη καί στήν Ἑλλάδα ἐπί τρόικας καί ἐπί Κυριάκου Μητσοτάκη. Ἡ ἰδιωτικοποίηση ἀπέτυχε. Ἀλλά δέν ἀπέτυχε, γιατί δέν ἐπένδυσαν μόνον Ἰταλοί. Ἀπέτυχε, γιατί ἦταν ἰδιόρρυθμος ἰδιωτικοποίηση. Ἀπέτυχε, γιατί οἱ Ἰταλοί ἄφησαν τήν διοίκηση τῶν τραίνων σέ ἐκπροσώπους τοῦ παλαιοῦ πολιτικοῦ συστήματος μέ τό ὁποῖο συνδιοίκησαν. Ἀπέτυχε, γιατί ἀκόμη καί οἱ ὁδηγοί, οἱ μηχανοδηγοί τῶν ἁμαξοστοιχιῶν καί οἱ σταθμάρχες, ἦταν ρουσφέτια καί ἔμπιστοι κορυφαίων πολιτικῶν. Ἀπέτυχε γιατί τό κράτος πού εἶναι ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ σιδηροδρομικοῦ δικτύου δέν ἐνδιαφέρθηκε νά τό ἀνανεώσει καί νά τό ἐκσυγχρονίσει, μέ συνέπεια τά τραῖνα νά κινοῦνται παντοῦ σέ ἐπικίνδυνες ράγες. Οἱ ἐπενδύσεις στό τροχαῖο ὑλικό ὅλα αὐτά τά χρόνια ἦταν ἐλάχιστες καί πάντως ἀσύμβατες μέ τίς ἀνάγκες τοῦ δικτύου.
Σήμερα, κάπου στόν ὁρίζοντα, ἐπανέρχεται ἔστω καί θεωρητικά τό σενάριο τῆς ἐπανακρατικοποιήσεως τοῦ ΟΣΕ ἀπό τήν φιλελεύθερη κυβέρνηση τοῦ κυρίου Μητσοτάκη. Καί ἐπανέρχεται, ὄχι γιατί ἁπλῶς ἀπέτυχαν οἱ Ἰταλοί νά παράσχουν σοβαρό σιδηροδρομικό ἔργο, ἀλλά διότι κάποιος πρέπει νά πληρώσει τήν νύφη γιά τό γεγονός ὅτι ἡ ἐμπορική ἁμαξοστοιχία μετέφερε παράνομο φορτίο μέ λαθραῖα καύσιμα ἤ κατ’ ἄλλους ἐκρηκτικά. Καί γιά νά μήν ἀναλάβει τήν πολιτική καί ποινική εὐθύνη ἡ Κυβέρνηση γιά τόν θάνατο 28 νέων ἀνθρώπων ἀπό τήν φωτιά, κάποιοι θεωροῦν ὅτι εἶναι δόκιμο νά χρεωθεῖ αὐτή ἡ εὐθύνη στήν ἰταλική ἑταιρεία, ἡ ὁποία θά ἐκδιωχθεῖ ὑπερηφάνως μέ καταλογισμό της. Ἤδη οἱ ποινικές διαδικασίες πού ἄρχισαν μέ μήνυση ἐναντίον τοῦ διευθύνοντος συμβούλου της γιά ψευδορκία στήν ἐξεταστική ἐπιτροπή δείχνουν τήν διάθεση τῆς Κυβερνήσεως νά συγκρουστεῖ μαζί της.
Βεβαίως δέν εἶναι εὔκολα πράγματα αὐτά. Καί κανένας ἤ καμμία Πρωθυπουργός ὅπως ἡ Τζώρτζια Μελόνι δέν θά ἦταν διατεθειμένη νά ἀναλάβει μιά ἑταιρεία, τό βαρύ ἠθικό κόστος τῆς εὐθύνης γιά τό λαθρεμπόριο καυσίμων ἤ ἐκρηκτικῶν πού ἔκαναν ἰδιῶτες ἤ τό κράτος μέ τά βαγόνια της. Ἐκτός κι ἄν δοθοῦν ἄλλα ἀνταλλάγματα διακρατικά καί διακριτικά. Τούτων δοθέντων γιά τήν ὅποια πιθανότητα ὑπάρχει (ἔφτασε στά αὐτιά μας τό σενάριο αὐτό, τό ἐπισημαίνουμε, ἀλλά δέν εἴμαστε βέβαιοι ὅτι εἶναι ἀκριβές), ὅποιος σκέφτεται τήν προσφυγή σέ τέτοιες ἀπεγνωσμένες λύσεις, καλό θά ἦταν νά τίς ξεχάσει. Διότι τυχόν ἐπανακρατικοποίηση τοῦ ἁμαρτωλοῦ ΟΣΕ, ὁ ὁποῖος ἦταν ἄντρο διαφθορᾶς, σημαίνει ὅτι θά πληρώσουν οἱ Ἕλληνες φορολογούμενοι –μεταξύ αὐτῶν καί οἱ γονεῖς τῶν 57 θυμάτων, τό κόστος τῆς συγκαλύψεως.
Συγκάλυψη μέ κρατικό χρῆμα προερχόμενο ἀπό τίς τσέπες τῶν φορολογουμένων ὅμως δέν νοεῖται.
Συγκάλυψη δέν νοεῖται γενικῶς.
Ἐδῶ πού φθάσαμε, κανείς δέν συμβιβάζεται μέ τίποτε λιγώτερο ἀπό τήν ἀλήθεια.
Μ.Η.Τ. 232122